Στερεψαμε θλιψης και αγανακτησης

Έχουν περάσει λίγα εικοσιτετράωρα από την πρόσφατη συνέντευξή μας με τον ηθοποιό Αλέκο Συσσοβίτη με αφορμή την παράσταση «Εκάβη» που ανέβηκε την Παρασκευή στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο της Κομοτηνής.

Μια συνέντευξη στο κλείσιμο της οποίας με αφορμή ερώτηση για τον επικείμενο καύσωνα ο ίδιος έσπευσε να υπενθυμίσει πως οι σημερινές συνθήκες ζωής στην χώρα μας είναι καλές σε σχέση με εμπόλεμες περιοχές όπως η Ουκρανία ή το Σουδάν για παράδειγμα που όπως είχε πει έχει θερμοκρασίες δέκα βαθμούς μεγαλύτερους από ότι τα δικά μας 40αρια.

Μας εξέπληξε είναι η αλήθεια ευχάριστα καθώς μας υπενθύμισε ότι δεν θα πρέπει να είμαστε αγνώμονες για τα όσα έχουμε μεν και για τις συνθήκες που ζούμε δε σε σχέση με άλλες γωνιές του κόσμου και κυρίως να μην μας κυριεύει η απαισιοδοξία όπως τόνισε.

Τρία εικοσιτετράωρα πέρασαν για να το θυμηθούμε εκ νέου με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές που μαίνονται στην Εύβοια, στα Δερβενοχώρια, την Μάνδρα και μια σειρά λοιπών περιοχών, με απολογισμό καμένα σπίτια και περιουσίες, ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, ευτυχώς όχι θάνατο συμπολίτη, αλλά πληθώρα θυμάτων από το ζωικό «βασίλειο». Εικόνες, κραυγές αγωνίας, δικαιολογημένος θυμός και αγανάκτηση, δίπλα στις εικόνες εκατοντάδων πυροσβεστών, στρατιωτών και εθελοντών που δίνουν τιτάνιο αγώνα να σώσουν ότι μπορούν και να ελέγξουν το πύρινο μέτωπο.

Χιλιόμετρα μακριά από εμάς, από τα Θρακικά εδάφη, που ακόμα νωπή έχουν την μνήμη της περσινής πυρκαγιάς στο Παπίκιο Όρος που κατέκαιγε για περισσότερες των 20 ημερών με ανυπολόγιστη καταστροφή που δεν μπορεί να καταμετρηθεί άλλωστε, ειδικά σε ό,τι αφορά τα έμβια ζώα που έπεσαν θύματα αυτής.

Χιλιόμετρα μακριά, μα τόσο έντονα συναισθήματα θλίψης για την καταστροφή που αντικρύζουμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, στα social media, στις οθόνες των κινητών και των υπολογιστών μας και θυμού απέραντου που για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται η αδυναμία ενός κρατικού μηχανισμού να προστατέψει τους ίδιους του τους πολίτες.

Όλος ο κρατικός μηχανισμός στο «πεδίο» και πάλι ανεπαρκής, σαν να ξαναβλέπουμε το ίδιο επεισόδιο σε επανάληψη. Έναν χρόνο μετά την «δική μας» κόλαση στη Ροδόπη- δίχως καμία διάθεση σύγκρισης των μετώπων μην παρεξηγηθούμε – που ουδεμία καλύτερη προετοιμασία από πλευράς του κρατικού μηχανισμού υπήρξε, κανένα καινούργιο αεροπλάνο πυρόσβεσης δεν πήραμε ως χώρα, κανέναν πυροσβέστη επιπλέον δεν προσθέσαμε, σίγουρα όχι τον αναγκαίο αριθμό, ώστε να μιλάμε για οργανωμένο κράτος.

Την ώρα που η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, είχε τον χρόνο και σαφώς τα κονδύλια, αλλά είχε επίσης και διαφορετική προτεραιοποίηση, από την «οχύρωση» της χώρας απέναντι σε φαινόμενα που λόγω της κλιματικής αλλαγής θα αποτελούν πλέον όπως φαίνεται καθημερινότητα.

Στερέψαμε θλίψης ακόμα και αγανάκτησης, λίγο από την ντροπή μας μένει ακόμα!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.