Στα μονοπατια των «συγκρουσεων» οπου πραγματικα σφαδαζουν και αιμορραγουν ανθρωποι και απολεσθεντα τιμαλφη

Μαγειρεύω βραστό. Με κριθαράκι και λεμόνι. Ηθη και γεύσεις των ημερών και των καιρών. Είναι παρηγοριά η κατσαρόλα, το τσουκάλι…. Να λες πως έχεις ρόλο, είσαι τροφός… Να σερβίρεις τραπέζι λιτά πάνω στο άσπρο τραπεζομάντιλο, να κόβεις ψωμί με το χέρι, να κενώνεις πιατέλα, να κερνάς κρασί. Κι όλοι να μαζεύονται γύρω από το έργο σου… Να ρωτάς «είναι νόστιμο», και να παρακαλάς: «Ελα να σπαγιάσεις…» και να λες: «Δώσε του ληστή να πιει…και του Χριστού, και του διαβάτη, και του παιδιού…δώσε μάνα να χορτάσει…».
 
Υ.Γ.1: Αντί της χολής που έπνιξε αναρτήσεις και σχόλια με πρωτοφανή στόμφο… Εις απάντησιν(που δεν αποτολμώ ρητά) ανεκδιήγητων επιθέσεων στη «διαφορετική» γνώμη και άποψη εδώ μέσα… Με την ευχή να βρούμε τα μονοπάτια «συγκρούσεων» εκεί που πραγματικά σφαδάζουν και αιμορραγούν άνθρωποι και απολεσθέντα τιμαλφή. Γι΄αυτά και για τα άλλα τα ποταπά. Διότι ο ληστής και ο διαβάτης ήταν έννοιες ιερές…σε πρωθύστερες εποχές. «Τους παραβάτες να λυπάσαι» έλεγε η Καλλιώ, που διέθετε ένα τρομακτικό έλεος για τους «μικρούς» και τους παραστρατημένους, τους αλλιώτικους, τους ξένους, τους απελπισμένους πάει να πει… Τους φοβισμένους λέω εγώ, τους ανασφαλείς, τους χαμένους μέσα στο χάος των καιρών και των ηθών.
 
Υ.Γ.2: Επιλέγουμε με ένα τραγούδι… «To ψωμί είναι στο τραπέζι…». «Ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του μέγα Θεοδωράκη σε (εκπληκτικούς)στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλη(Μαουντχάουζεν) και εικόνες από μια Ελλάδα που δυστυχώς δεν θα ξαναγυρίσει. Στίχοι και εικόνες μιας Ελλάδας καθαρής που μέσα από τις χιλιάδες δυσκολίες και αντιξοότητες μπορούσε ακόμη…», όπως γράφεται στο σημείωμα για το τραγούδι στο you tube…. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.