Οι μεταναστες, η κυβερνηση και ο Ερντογαν

Της Ειρήνης Στεργίου*

Το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τη χώρα μας με διαφορετικές μορφές και εντάσεις ήδη από το 2015. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, ενώ την ίδια ώρα οι αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης εντείνουν ακόμα περισσότερο τη λαϊκή οργή στις ακριτικές περιοχές της χώρας.

Ωστόσο σε αυτό το κείμενο δεν θα μιλήσω γενικά ούτε θα παραθέσω αερολογίες. Δεν είναι αυτό το στυλ μου άλλωστε, όπως μπορεί να γνωρίζετε. Ας δούμε λοιπόν κάποια γεγονότα και συμβάντα, τα οποία ομολογώ πως με παρακίνησαν και στο να γράψω αυτό το κείμενο.

Πρώτο «κόκκινο πανί» αποτέλεσαν τα όσα έλαβαν χώρα σε Χίο και Λέσβο μέσα στις προηγούμενες εβδομάδες. Πιο συγκεκριμένα, μετά από εντολή της κυβέρνησης, δυνάμεις των ΜΑΤ «έκαναν απόβαση» στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, αποσκοπώντας στην διευκόλυνση της κατασκευής των κλειστών δομών φιλοξενίας για τους μετανάστες. Αυτό όμως που δεν υπολόγισε κανείς ήταν το μέγεθος της οργής των κατοίκων των νησιών, οι οποίοι μάλιστα «πήραν τα όπλα» και αντιστάθηκαν στις δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ οι δεύτεροι απάντησαν κάνοντας χρήση χημικών. Οι σκηνές μάλιστα που προβλήθηκαν στα δελτία ειδήσεων των μεγάλων καναλιών θύμιζαν πραγματικά σκηνές λαϊκής επανάστασης.

Η κυβέρνηση μάλιστα όταν συνειδητοποίησε το επίπεδο της λαϊκής αντίστασης που συνάντησαν τα ΜΑΤ ανακοίνωσε την άτακτη υποχώρηση τους, σε μια προσπάθεια να αποκλιμακωθεί η κατάσταση.

Αστυνομική πηγή αναφέρει ότι «αυτή την ώρα οι περίπου 1.500 κάτοικοι που ήταν μπροστά στο στρατόπεδο έχουν απομακρυνθεί σε απόσταση 500 μέτρων, με χρήση χημικών. Η κατάσταση φαίνεται να έχει σε ένα βαθμό αποκλιμακωθεί, αν και τα άτομα αυτά παραμένουν στο σημείο. Η εξαγγελία της αυριανής αποχώρησης των αστυνομικών δυνάμεων, εκτιμάται ότι θα συμβάλει στην αποκλιμάκωση της κατάστασης». Ταμπουρωμένες στο στρατόπεδο Κυριαζή βρίσκονται αυτή την ώρα έξι διμοιρίες των ΜΑΤ, οι οποίες δέχονταν πυροβολισμούς από κατοίκους της Λέσβου που κρατούσαν καραμπίνεςΤο κλίμα ήταν πολεμικό, με τους αστυνομικούς να περιμένουν ενισχύσεις για να μπορέσουν να ελέγξουν τις οργανωμένες ένοπλες ομάδες.

Η κατάσταση έχει πλέον ξέφυγε από κάθε έλεγχο, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, καθώς οι δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. δέχονταν επιθέσεις με όπλα. Στη θέση όπου θα κατασκευαζόταν το νέο κέντρο δύο αστυνομικοί δέχτηκαν νωρίτερα την Τετάρτη πυροβολισμούς με καραμπίνες, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν στα πόδια από σκάγια και να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Επίσης, μία κλούβα των ΜΑΤ «γαζώθηκε» από καραμπίνες, με τους αστυνομικούς να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν άρον άρον το σημείο για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Αυτό λοιπόν που εγώ καταλαβαίνω σκεπτόμενη τα γεγονότα αυτά είναι ότι η δημοκρατική μας κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν χούντα. Στην αρχή επιτάσσει τις ιδιοκτησίες των πολιτών λες και έχουμε πόλεμο. Μετά αποφασίζει την δημιουργία των κλειστών δομών χωρίς να ερωτηθεί κανείς και εν συνεχεία στέλνει τα ΜΑΤ για να καταστείλουν με χημικά τη λαϊκή οργή – που δικαιολογημένα υφίσταται.

Ένα άλλο ερώτημα όμως που μου έρχεται στο μυαλό είναι το εξής: Η Σαμοθράκη είχε μείνει για μια με δυο εβδομάδες χωρίς πλοίο αναμένοντας βοήθεια από την κυβέρνηση. Τώρα όμως μέσα σε δυο ώρες βρέθηκαν πλοία για να μεταφέρουν τα ΜΑΤ στα νησιά μας. Πώς έγινε άραγε αυτό; Επιλέγω να μην δώσω απάντηση στο παραπάνω ερώτημα και να το αφήσω έτσι ως «τροφή για σκέψη».

Το άλλο θέμα που θα σχολιάσω σε αυτό το κείμενο είναι η κατάσταση που επικρατεί στον Έβρο –τα μοναδικά χερσαία σύνορα της Ελλάδας.

Ιδιαιτέρως τεταμένη ήταν η νύχτα που πέρασε στα ελληνοτουρκικά σύνορα, με τις ελληνικές Αρχές να αποτρέπουν τη είσοδο σε συνολικά 9.927 άτομα σε όλο τον Έβρο. Οι συλλήψεις ήταν δεκάδες, ενώ χαρακτηριστικό της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί είναι ότι ορισμένοι επιχείρησαν να περάσουν τον φράχτη στην περιοχή ακόμη και με σκάλες.

Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης του ΟΗΕ γνωστοποίησε ότι είναι τουλάχιστον 13.000 οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν συγκεντρωθεί κατά μήκος των 212 χιλιομέτρων των ελληνοτουρκικών συνόρων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχουν γίνει 73 συλλήψεις ατόμων που πέρασαν παράνομα στην Ελλάδα και σχηματίστηκαν δικογραφίες. Οι συλληφθέντες δεν κατάγονται από το Ιντλίμπ, αλλά πρόκειται για άτομα αφγανικής, πακιστανικής ή σομαλικής καταγωγής.  

Ο στρατός καθόλη τη διάρκεια της νύχτας τοποθέτησε τεχνητά εμπόδια και πινακίδες.

Μία πολυπληθής ομάδα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, επιχείρησε γύρω στις 02:00 τα ξημερώματα να εισέλθει σε ελληνικό έδαφος από το Δάσος Καστανεών, όπου δεν υπάρχει φράχτης.

Σήμερα, Κυριακή, το πρωί οι ελληνικές Αρχές διαπίστωσαν ότι το σχέδιο από την απέναντι πλευρά προβλέπει φορτηγά αυτοκίνητα να μεταφέρουν μικρές ομάδες μεταναστών κατά μήκος του Έβρου, να σταματούν σε διάφορα σημεία, να προσπαθούν να περάσουν το φράχτη και όταν αυτό δεν είναι εφικτό να ξανανεβαίνουν στα φορτηγά και να συνεχίζουν, μέχρι να βρουν άλλο σημείο.

Γίνεται λοιπόν σαφές ότι ο Τούρκος πρόεδρος πραγματοποίησε την χρόνια απειλή του προς την ΕΕ –από την οποία μάλιστα έχει κερδίσει ουκ ολίγα- και καθοδηγεί πλέον κανονικά τους μετανάστες στα ελληνικά σύνορα.

Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση στα νησιά; Η κυβέρνηση. Ποιος ευθύνεται όμως για την κατάσταση στον Έβρο; Ο κ. Ερντογάν. Η κατάσταση όμως πέρα από την επίρριψη ευθυνών πρέπει να διευθετηθεί και για να γίνει αυτό απαιτείται συνεργασία όλων των κρατών – μελών της ΕΕ, της ελληνικής κυβέρνησης και της Τουρκίας.

Το αν θα καταφέρουν να συνεργαστούν όλοι αυτοί δεν είναι στο χέρι μας. Αυτό που είναι όμως είναι να θυμόμαστε ότι όλοι αυτοί οι μετανάστες -και όχι οι πρόσφυγες γιατί δεν είναι από τη Συρία όλοι αυτοί που έρχονται- είναι πιόνια ενός μεγαλύτερου σχεδίου, τους κατευθύνουν άλλοι –πχ η τουρκική κυβέρνηση- δεν έρχονται από μόνοι τους.

*Η Ειρήνη Στεργίου είναι φοιτήτρια του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΔΠΘ

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.