Μικρες αληθειες

1. Διατί το «Έλληνας» ενοχλεί τόσο; Διατί;
Η γλώσσα είναι ο πατέρας κι η μάνα μου
Κι αυτή είναι Ελληνική, ίσως κάποιους ενοχλεί; Διατί;
Αυτός ο τόπος με γέννησε
Όσο μπορώ να πάω πίσω
καμιά διακοσαριά χρόνια
οι πρόγονοί μου κατοικούσαν αυτήν την γη
την δούλευαν, ήταν αγρότες και ψαράδες.
Και τα Ελληνικά που μιλούσαν – συγγνώμη για το Ε κεφαλαίο-
δεν τα’ μαθαν σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών…!
Για διακόσια χρόνια γενεά προς γενεά -άμεσα μαρτυρημένο-
τα ίδια χιλιόχρονα ελαιόδεντρα και την ίδια γλώσσα καλλιεργούσαν.
Αυτό ίσως κάποιους να ενοχλεί.
Αλλά χρειάζεται μια εξήγηση η αιτία της ενόχλησης.
Εδώ τα πράγματα δεν σηκώνουν παρεξήγηση,
μπορεί σ’ αυτόν το τόπο να μετακόμισαν κι άλλοι, [Αρμένιοι, Αρβανίτες, Σλαύοι]
αλλά εφ’ όσον μετάλαβαν τον Ελληνικό τρόπο ζωής και την Ελληνική λαλιά,
λογίζονται και είναι Έλληνες όλοι, έτσι γίνεται παντού – όπου υπάρχει ώσμωση –
και ο Έλληνας δεύτερης γενιάς στην Αμερική, κάπου γίνεται Αμερικάνος.
Υπάρχουν τα ιστορικά προηγούμενα, αλλά γιατί δυσκολεύονται, γιατί εκείνο το «Έλληνες» ενοχλεί τόσο;
Εντάξει, οι ταυτότητες δεν μπορεί να είναι θεόκλειστες – θα’ ταν και ανθυγιεινό- αλλά δεν σημαίνει πως και δεν υπάρχουν.
 
2. Κάπου από την Αθήνα, κάπου από το Ανόβερο

Ζητιάνοι της Αθήνας
Ποιος θα σας διδάξει το τίναγμα της ελιάς.
Να ξεσκουριάσει το κορμί
Να ζωντανέψει η αίσθηση.
Το τίναγμα ποιος θα σας το διδάξει;
Αυτές οι «αριστερές» κυβερνήσεις – και πριν οι δεξιές-
που σας μοιράζουν συσσίτια
γιατί είναι ανίκανοι να διδάξουν
πώς ένα φαλακρό βουνό γεμίζει καρυδιές
και χαρούμενους δενδροκόπους από κάτω.
Ζητιάνοι, ζητιάνους σας θέλουν,
σκουριασμένους στο μυαλό και στο σώμα
για να σας κυβερνάνε ανενόχλητοι
με παχυλούς μισθούς
για τους ίδιους και τους σκύλους τους!
 
3. Πάμε Γερμανία!!!

Ετοιμάσου μου λέει ο Καραγκιόζης, πάμε Γερμανία να παίξουμε.
Μα δεν ξέρω λέξη του απαντώ. Σάμπως ξέρω εγώ μου λέει, αλλά κάποιους θα βρούμε να μας ακούσουνε και να τους ακούσουμε.
 Τόσους Έλληνες κυνήγησαν και κυνηγάνε οι ελληνικές κυβερνήσεις, να πάνε έξω! να δουν πώς είναι η ζωή! ύστερα εσύ έχεις και τον τζουρά,
αέναο διαβατήριο ψυχών, υψηλών προδιαγραφών και παντός καιρού, δεν τον σταματάνε ούτε στρατοί, ούτε απόστρατοι. Κούρδισε και πάμε.
Στας διαταγάς σας αυθέντη μου, αφού επιμένετε, εγώ ένας ταπεινός σας Καραγκιοζοπαίχτης, είμαι, του απαντώ.
 
* O Γιάννης Βουλτσίδης είναι σκηνοθέτης και ιδρυτής του Θρακικού Θεάτρου Σκιών

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.