Ιστοριες της γαλερας

Ήταν βαρύ το κουπί στη γαλέρα. Ο τυμπανιστής έδινε το ρυθμό και εμείς κωπηλατούσαμε. Είχαμε περάσει απ’ όλες τις θάλασσες του κόσμου και όμως ποτέ δεν είδαμε ούτε ένα κύμα. Καταλαβαίναμε τον καιρό από τον ήχο που έκαναν τα κύματα όταν έσκαγαν στα πλευρά του πλοίου. Ήταν όμορφο καράβι κάποτε, τώρα έχει καταντήσει σαπιοκάραβο. Τρέμει τον καιρό μην το χαλάσει.
 
Πού και πού ερχόταν και ο καπετάνιος στα αμπάρια των κωπηλατών. Βλοσυρός άνθρωπος ο καπετάνιος, ποτέ δεν ερχόταν για καλό. Πάντα έδινε στον τυμπανιστή εντολή να παίζει πιο γρήγορα το τύμπανό του ή ακόμα και να μας μαστιγώνουν παραπάνω. Δεν ήμασταν λέει αρκετά παραγωγικοί. Όχι, ποτέ δεν ερχόταν για καλό ο καπετάνιος.
 
Κλεισμένος επί ώρες στην καμπίνα του, χάραζε πορεία στο χάρτη. Δέχονταν καμιά φορά κάποιον αξιωματικό στην καμπίνα του, έκανε πως τον ακούει με προσοχή αλλά ποτέ δεν του έδινε σημασία. Στο τέλος ήταν πάντα αυτός που χάραζε την πορεία στο χάρτη. Πρόσω διέτασσε πάντα, με καταιγίδα και λιοπύρι, με άδεια αμπάρια και γεμάτα.
 
Από τις κακουχίες, όλο και κάποιος κωπηλάτης θα πέθαινε. Τον πετούσαμε στη θάλασσα να τον φαν’ τα ψάρια και συνεχίζαμε το κουπί. Είπαμε η γαλέρα πήγαινε πάντα πρόσω…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.