Η ουσιαστικη απουσια της εντοπιας πολιτικης απο τον πολιτισμο

Μία από τις πιο συχνές προεκλογικές εξαγγελίες των υποψηφίων του τόπου μας είναι αυτή της ανάπτυξης της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίου και τοπικής κοινωνίας. Ποτέ βέβαια δεν μας λένε τι έχουν στο μυαλό τους, όταν λένε αυτή τη φράση. Πώς έχουν στο μυαλό τους αυτή την χιλιοειπωμένη «σύσφιξη των σχέσεων», δεν μας το λένε. Η εν λόγω ανάγκη είναι διαπιστωμένη εξ ου και δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν, τόσο που έχουμε αμφιβολίες αν έχουν κάποιο απτό σχέδιο στο μυαλό τους. Περισσότερο, πιστεύουμε, πως αποτελεί μια θεωρητική διαπίστωση που ακούγεται ωραία στα αυτιά των ψηφοφόρων. Κλίνουμε δε σε αυτή την άποψη, αφού επί του συγκεκριμένου καμία χειροπιαστή πρόταση ακούσαμε.
 
Γιατί το λεμέ αυτό; Γιατί από τις ενέργειες των υποψηφίων βλέπουμε πως αντιλαμβάνονται το Πανεπιστήμιο απλά ως ένα μοχλό ανάπτυξης σε οικονομικό –και μόνο- επίπεδο. Δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι σε αυτό το πολυσυζητημένο και ζητούμενο ακόμη «brand name» της Κομοτηνής, τα τμήματα που εδρεύουν στην πόλη μας μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο, όπως κάνουν ήδη, μέσω των συνεδρίων και των προσωπικοτήτων που επισκέπτονται την περιοχή μας. Άνθρωποι εγνωσμένου κύρους που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τους πρεσβευτές της πόλης μας, εκτός των συνόρων. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να είσαι παρών και θα πρέπει να δείχνεις έμπρακτο ενδιαφέρον.
 
Ό,τι δηλαδή δεν έχει συμβεί ποτέ, από όσο μπορούμε να θυμηθούμε, στα συνέδρια ή στις επιτιμοποιήσεις που έχουν κάνει τα τμήματα του Πανεπιστημίου και εδρεύουν στην πόλη μας. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, αυτό της Τετάρτης, με την επιτιμοποίηση του κ. Μιχάλη Μερακλή. Ουδένα πολιτικό πρόσωπο, ουδείς υποψήφιος εθεάθη στην εκδήλωση κι ας ήταν το πρόσωπο που εντάχθηκε στις τάξεις του πανεπιστημίου, ένας από τους επιφανέστερους λαογράφους με εμβέλεια και στο εξωτερικό. Και τούτοι οι χαρακτηρισμοί δεν είναι «παχιά» λόγια, από αυτά που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι για να «ντύσουν» τα κείμενά τους, αλλά αυτά που ακούστηκαν στην τελετή επιτιμοποίησης.
 
Σε αντιπαραβολή να θυμίσουμε ότι στην έναρξη της χρονιάς, οι πάσης φύσεως υποψήφιοι στοιβάζονταν κατά κυριολεξία σε κοπές βασιλόπιτας, χορούς και γλέντια. Καταλάμβαναν «πρώτα τραπέζια» και με προθυμία λάμβαναν το μικρόφωνο προκειμένου να επαινέσουν τον εκάστοτε σύλλογο για τη συμβολή του στη διατήρηση της παράδοσης και την παραγωγή πολιτισμού.
 
Πολιτισμός μία έννοια που αν πραγματικά ενδιέφερε όσους την επικαλούνται ως αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτικού τους οράματος, τότε μάλλον θα έδιναν το παρών και στις παραπάνω εκδηλώσεις.  Έστω για να πούμε ότι και η πόλη μας έχει μια κάποια εκπροσώπηση στις εξωστρεφείς δράσεις του Πανεπιστημίου. Αλλά, βλέπετε, δυστυχώς αυτές οι εκδηλώσεις έχουν ένα κακό, κατά το πλείστον δεν τις παρακολουθούν ψηφοφόροι της Κομοτηνής…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.