Η ελληνικη απολιτικη πολιτικη

Ψάχνω εκείνον τον έναν εχθρό μου

Τον πιο αμείλικτο

Να εξαπολύσει εναντίον μου

όλο του το μίσος

Βασιλική Πετρούδη, Ο ένας εχθρός

Έχω πολλές φορές αναρωτηθεί για το τι εννοούν ορισμένοι πεφωτισμένοι, όταν μιλάνε για ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ή –έστω– για ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΓΟ στην Ελλάδα.

Δεν αναφέρομαι στους θεωρητικούς ή τους πολιτικούς επιστήμονες, οι οποίοι, παρά την κατά καιρούς «αλαμπουρνέζικη» -κατά Ντίνο Χριστιανόπουλο- διατύπωση διανοουμενίστικων προ-τάσεων, κάτι συνεισφέρουν στο σχετικό διάλογο. Αναφέρομαι στους εν ενεργεία πολιτικούς, οι οποίοι συνήθως κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι «δεν έχουν πολιτική» (ενώ οι ίδιοι αποδεδειγμένα(!) έχουν)

Αν η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι μία δέσμη ιδεών, λέξεων, σκέψεων ή ελπίδων κι όχι θεσμικές ενέργειες και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, τότε ο καθείς «δικαιούται» να λέει και να γράφει ό,τι κατεβάζει η κούτρα του ή ό,τι κατά περίπτωση τον βολεύει.

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ όμως είναι το να υπόσχεσαι στο λαό κάτι που -για αντικειμενικούς λόγους- δεν δύνασαι να εφαρμόσεις (είτε γιατί είναι από τη φύση του ανεφάρμοστο, είτε γιατί δεν διαθέτεις τα κότσια ή την αναγκαία νομιμοποίηση);

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι να λες –εν γνώσει σου– ψέμματα, να διαδίδεις ημι-αλήθεις, να κατασκευάζεις οράματα και δόγματα, χωρίς να ενδιαφέρεσαι αν όλα αυτά θα γκρεμιστούν πολύ γρήγορα σαν χάρτινος πύργος;

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ν’ ανατρέχεις σε τσιτάτα και σε κλισέ παρελθόντων ετών για να πείσεις ότι κατέχεις το αλάθητο κλειδί για να επιλύσεις σύνθετα σημερινά προβλήματα;

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι όταν ένα κόμμα, ανάλογα με τον ηγέτη του, ανα-κατα-σκευάζει συνεχώς την «πολιτική του»;

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι να κυβερνάς μέσα από αποδομήσεις αρχών, δολοφονίες χαρακτήρων, διασπάσεις, υπονομεύσεις, διαγραφές και προγραφές;

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ν’ αρνείσαι την «πολιτική σου» για λόγους συγκυριακής σκοπιμότητας και να συμμαχείς μ’ εκείνους που απεχθάνονται την ΠΟΛΙΤΙΚΗ σου;

Τι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι να κόπτεσαι μόνο για το πώς θ’ αντιμετωπίσεις την «πολιτική» των εχθρών-αντιπάλων σου;

Επειδή τον τελευταίο καιρό έχουμε ακούσει και διαβάσει πολλά για πολιτική, μεταπολιτική κι όλα τα συναφή αμήχανα παράγωγα της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, εξακολουθώ να πιστεύω ότι ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ό,τι προάγει το πολιτικό ήθος στην κοινωνία, ό,τι προέρχεται από γνήσια πολιτική συνείδηση και συνέπεια, ό,τι δεν συγχέει την πολιτική με την εξουσία, τη διαφθορά και το χρήμα.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν χρειάζεται μόνο λόγια περί της στρατηγικής, της τακτικής ή των μέσων. Χρειάζεται κυρίως όρια πολιτικής ηθικής που θέτουν ηθικά πολιτικά πρόσωπα

Τα υπόλοιπα δεν ανήκουν στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ, αλλά είναι είτε λαϊκισμός/δημαγωγία, είτε ιδεοληπτικές εμμονές πολιτικάντηδων, οι οποίοι αυτοαναγορεύονται σε πολιτικούς ξύλινου και ψευδούς λόγου, πουλώντας (πολιτικά) φούμαρα για μεταξωτές (κοινοβουλευτικές) κορδέλες.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.