H περιπτωση «Μουζαλα»
Έχετε αντιληφθεί γιατί η υπέρβαση της κρίσης καθίσταται κάθε μέρα περισσότερο ανέφικτη; Διότι στη χώρα μας, όπως έγραφε ο Ούλριχ Μπεκ, «παντού παλεύουν τα φαντάσματα των μη λύσεων του χθες με αυτά των μη λύσεων του προχθές για τον έλεγχο ενός μέλλοντος που έχει ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο». Αυτό δεν απέδειξε η περίπτωση «Μουζάλα»; Πολιτικοί και κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στα σημερινά αδιέξοδα, πολιτικοί και κόμματα «απόντες» στην αντιμετώπιση των προβλημάτων εν μέσω κρίσης, δεν χάνουν ευκαιρία να δηλώσουν «παρόντες» διογκώνοντας ασήμαντες αφορμές, επικαλύπτοντας έτσι την πολιτική τους γύμνια και ανυπαρξία. Ειλικρινά δεν αναταράσσεται η εθνική τους συνείδηση όταν από το 2010 και μετά εκχωρούν καθημερινά την εθνική κυριαρχία της χώρας στην τρόικα; Όταν έξωθεν τους υπαγορεύεται ακόμη και ο αριθμός των δόσεων αποπληρωμής του φόρου εισοδήματος πιστεύουν ότι απέμειναν περιθώρια για παραστάσεις εθνικού θεατρινισμού; Ενώ υιοθέτησαν ως πολιτική τον λαϊκισμό, τις πελατειακές σχέσεις και την σπατάλη οδηγώντας τη χώρα στην οικονομική καταστροφή, πιστεύουν ότι μπορούν να εμφανίζονται σήμερα ως τιμητές;
Ο κ. Μουζάλας, αναπληρωτής υπουργός σε θέματα μετανάστευσης, ευρισκόμενος καθημερινά σε συσκέψεις και συναντήσεις με ευρωπαίους αξιωματούχους ή συνομιλώντας επανειλημμένα μαζί τους λόγω του ευρωπαϊκού χαρακτήρα του προσφυγικού προβλήματος και ακούγοντας όλους να αναφέρονται στη γειτονική μας χώρα με το όνομα «Μακεδονία», είναι λογικό «εν τη ρύμη του λόγου του» σε μια εκ των αναφορών του να υποπέσει σε λεκτικό ατόπημα, το οποίο αμέσως αναγνώρισε ζητώντας συγνώμη. Όλοι άδραξαν την ευκαιρία να εμφανιστούν στα ΜΜΕ κατηγορώντας τον, κανένας όμως δεν αναλογίστηκε πώς φθάσαμε στο σημείο να αποκαλεί σύμπασα η οικουμένη τα Σκόπια «Μακεδονία»; Διότι μεταξύ όσων επέπληξαν τον κ. Μουζάλα συμπεριλαμβάνονται κόμματα και πολιτικοί που πρωταγωνίστησαν στη δημιουργία αυτού του νέου εθνικού προβλήματος.
To 2012 η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt είχε βραβεύσει τον κ. Σαμαρά. Μάλιστα, το εγκωμιαστικό σχόλιο της εφημερίδας για τον κ. Σαμαρά έγραψε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χανς – Ντίτριχ Γκένσερ. Η ημερομηνία που συνδέει άρρηκτα τους δύο άνδρες είναι η 16η Δεκεμβρίου 1991, όταν, κατά τη Σύνοδο των ΥΠΕΞ της ΕΕ, με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας, μετέπειτα δορυφόρων του Βερολίνου, επικυρώθηκε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ο κ. Σαμαράς προσυπέγραψε την απόφαση ύστερα από παζάρεμα με τον Γερμανό ΥΠΕΞ με αντάλλαγμα τη μη αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Σκοπίων, η οποία μετά από λίγο καιρό αναγνωρίσθηκε. Όμως «έτσι, όπως σημειώνει ο Θ. Βερέμης, ο Σαμαράς θυσίασε μια αντίρρηση αρχής στην αναγνώριση των Δημοκρατιών για χάρη μιας, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, προσωρινής αναστολής». Δεν ζήτησε ο κ. Σαμαράς το αυτονόητο, το οποίο του έχει καταμαρτυρήσει και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στον Σταύρο Τζίμα: Να εκβιάσει ως αντάλλαγμα για την ανεξαρτητοποίηση της Σλοβενίας και Κροατίας και την ανεξαρτητοποίηση των Σκοπίων με το επιθυμητό για την Ελλάδα όνομα διαφορετικά να ασκούσε το δικαίωμα του βέτο. Είναι χαρακτηριστικό ότι δέκα χρόνια μετά ο Θ. Κουλουμπής, ομότιμος καθηγητής των Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο των Αθηνών, σχολίαζε: «Αν ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ήταν υπουργός Εξωτερικών το 1991-2, αντί του Αντώνη Σαμαρά, η ενοχλητική αυτή υπόθεση που ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί την Ελλάδα θα είχε κλείσει με ένα σύνθετο όνομα όπως Σλαβομακεδονία ή Νέα Μακεδονία». Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το θέμα αυτό θα είχε επιλυθεί αν είχε γίνει αποδεκτή το 1992 η πρόταση Πινέιρο για «Νέα Μακεδονία», ή μήπως ότι ο Κων/νος Μητσοτάκης προεκλογικά το 1993 τάχθηκε υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας; Αλήθεια, πού ήταν ο κύριος Καμένος όταν συνέβαιναν όλα αυτά; Δεν ανήκε στην ΝΔ μέχρι τις αρχές του 2012, δεν συμμετείχε στις κυβερνήσεις της; Ποια όμως είναι η σημερινή συνέπεια αυτής της «εθνικής» πολιτικής; Να περιτριγυρίζεται η χώρα μας από εχθρικά κράτη παρά το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός συμβίωσε με τους γειτονικούς λαούς επί αιώνες.
Στη σημερινή Ελλάδα του κ. Καμένου, του κ. Λεβέντη, του κ. Μητσοτάκη και τόσων άλλων θα ταίριαζε το απόσπασμα του Γερμανού ποιητή Γκότφριντ Μπεν: «Μέχρι τώρα είχε πίσω της τους βωμούς των αγίων και τα φτερά των αρχαγγέλων. Τα ιερά κύπελλα και οι κολυμβήθρες της βάπτισης την ανακούφιζαν από τις αδυναμίες και τις πληγές της. Τώρα όμως αρχίζει η σειρά των μεγάλων ανεπίλυτων πεπρωμένων της…». Μέχρι σήμερα «οι βωμοί των αγίων και τα φτερά των αρχαγγέλων» οδήγησαν τον ελληνισμό στα όρια ενός μικρού εθνικού κράτους. «Τα ιερά κύπελλα και οι κολυμβήθρες της βάπτισης» καλλιεργούσαν τις εθνικές ψευδαισθήσεις επικαλύπτοντας την πραγματικότητα. Σήμερα όμως προβάλλει αδήριτη η ανάγκη αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων της Ελλάδας και του Έθνους που ορθώνονται μπροστά μας. Ας προσγειωθούμε, επιτέλους (!), στην πραγματικότητα.
Αλεξανδρούπολη, 17-3-2016
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
