Γιατι ζουμε σε εναν κοσμο διαφορετικο απο αυτον που σκεπτομαστε;

Του Δημήτρη Μακροδημόπουλου,
Email: [email protected]

Πώς αναβαθμίστηκαν οι πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι δηλαδή, σε αυτό το επίπεδο, ώστε να προσλαμβάνουν υπαλλήλους σε κρίσιμους τομείς, όπως του σταθμάρχη, με μπλοκάκι στα κρυφά ή η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να προκηρύσσει θέσεις, να υποβάλλονται χιλιάδες αιτήσεις, αλλά να μη γνωστοποιείται ποτέ ο πίνακας αξιολόγησης των υποψηφίων, παρά να ενημερώνονται προσωπικά μόνον οι επιλεγέντες, γεγονός που μας επιτρέπει να εικάσουμε ότι οι προσληφθέντες είχαν προεπιλεγεί με υποβολείς συντεχνίες εντός και εκτός της επιχείρησης; Πώς έφτασε εν έτει 2023 το ρουσφέτι σε αυτά τα επίπεδα; Μήπως αποτελεί και αυτό, στην ανώτατη μορφή του, στοιχείο εκσυγχρονισμού ή της λειτουργίας του επιτελικού κράτους; Για να είμαστε δίκαιοι και για αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, αν παρατηρήσουμε την εξέλιξη των πελατειακών σχέσεων στη χώρα μας στο διηνεκές παρελθόν, εύκολα θα συμπεράνουμε ότι κάθε κυβέρνηση αναβάθμιζε το ρουσφέτι σε ανώτερο επίπεδο από την προηγούμενη, για να το αναβαθμίσει περαιτέρω η επόμενη κ.ο.κ., για να φτάσουμε στο σημερινό επίπεδο, και έχει ο Θεός.

Όμως, αυτός είναι ο ορισμός του επιτελικού κράτους; Να προαγάγει τις παθογένειες σε αυτό το ζηλευτό επίπεδο, αντί να τις έχει καταπολεμήσει, όπως επανειλημμένα έχει διακηρύξει; Τόσα ψέματα; Όμως, το αποτέλεσμα της συστηματικής υποκατάστασης της αλήθειας με ψεύδη είναι ότι καταστρέφεται η αίσθηση προσανατολισμού μας στον πραγματικό κόσμο. Έτσι, με τα ψέματα φθάσαμε να ζούμε σε έναν άλλο κόσμο διαφορετικό από αυτόν που σκεπτόμαστε χωρίς να το έχουμε αντιληφθεί.

Όπως έλεγε ο Τζορτζ Όργουελ, η πολιτική γλώσσα φτιάχτηκε ώστε τα ψέματα να μοιάζουν αληθινά. Όμως, αυτή η αντίφαση, να γνωρίζεις δηλαδή την πραγματικότητα και την αλήθεια αλλά να υποστηρίζεις ως αλήθεια τα ψεύδη, δεν σου δημιουργεί προβλήματα; Δεν διαταράσσει την ψυχική σου ισορροπία; H Χάνα Άρεντ επισημαίνει πόσο δύσκολο είναι να λέει κάποιος ψέματα στους άλλους χωρίς να καταλήξει να πιστεύει την «αλήθεια» των δικών του ψεμάτων. Ισχυρίζεται πως, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάποιον που έχει πιστέψει τα δικά του ψέματα, ή ακόμη χειρότερα, αδυνατεί πια να διακρίνει τα ψέματά του από την αλήθεια των πραγμάτων, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ πιο δυσθεράπευτο φαινόμενο. Πού έχουν φθάσει τα ψέματα; Η διαφορά του παραδοσιακού ψεύδους και του σύγχρονου ψεύδους είναι η ίδια με τη διαφορά ανάμεσα στο να κρύβεις κάτι και στο να καταστρέφεις κάτι. Το είδαμε με τον σιδηρόδρομο. Εξαγγελίες συνεχείς για φαραωνικά έργα ενώ, ταυτόχρονα, ο σιδηρόδρομος απαξιωνόταν και διαλύθηκε λειτουργικά από το 2008 αντί να αναβαθμίζεται.

Η ίδια, η Άρεντ, έλεγε ότι στην ελληνική πόλη:

«η ισονομία εξασφάλιζε την ισότητα, όχι όμως επειδή οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι, αλλά αντίθετα, επειδή οι άνθρωποι είναι φύσει άνισοι και χρειάζονται έναν τεχνητό θεσμό, την πόλη, η οποία χάρη στον νόμο της θα τους κάνει ίσους […]. Η ισότητα της ελληνικής πόλεως, η ισονομία της, ήταν χαρακτηριστικό της πόλεως και όχι των ανθρώπων, οι οποίοι αποκτούσαν την ισότητα επειδή γίνονταν πολίτες και όχι επειδή γεννήθηκαν».

Αντίθετα, στη σημερινή ελληνική «πόλη», η ανισότητα, πέρα από τις ταξικές της μορφές, πριμοδοτείται προς άγραν ψήφων, χάριν των διαχειριστών της εξουσίας. Έχει ως πηγή της τις πελατειακές σχέσεις που σηματοδοτεί η κομματική ένταξη, η οποία αποβλέπει στην κατ’ εξαίρεση προώθηση των συμφερόντων σου και σε πειθαναγκάζει σε συγκεκριμένες κομματικές επιλογές. Δηλαδή, με άλλα λόγια, σου αφαιρεί την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης, σου ακυρώνει την ιδιότητα του πολίτη. Ταυτόχρονα, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, διασπά την ενότητα των εργαζομένων και τις αντιδράσεις τους:«Το ρουσφέτι είχε τη γενική ιδιότητα να εξειδικεύει και να εξατομικεύει το κάθε πρόβλημα και την κάθε λύση, έτσι ώστε η μακρόπνοη συλλογική συσπείρωση με σκοπό την ανοιχτή και έννομα θεμελιωμένη προάσπιση συλλογικών συμφερόντων έχανε την έλξη της στα μάτια των αμέσως ενδιαφερομένων», μας λέει ο Παναγιώτης Κονδύλης.

Πόσο επηρεάζουν οι πελατειακές σχέσεις τις νοητικές μας αντιλήψεις; Πάντα με εντυπωσίαζαν τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, ιδιαίτερα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, που έστειλε μετανάστες εκατοντάδες χιλιάδες νέους. Ενώ δηλαδή ήταν πλέον ολοφάνερο ότι η χώρα έφτασε στην οικονομική κρίση ύστερα από τέσσερεις περίπου δεκαετίες διακυβέρνησής της από αυτοδύναμες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η κυριαρχία επί σειρά ετών των παρατάξεών τους, ιδιαίτερα της ΝΔ, πάντα με προβλημάτιζε. Να γνωρίζεις δηλαδή ποια πολιτική σε έφερε σε αδιέξοδο και να την υπερψηφίζεις; Γιατί; Διότι σε ένα τέτοιο δυσοίωνο περιβάλλον μόνον σε ένα κόμμα εξουσίας θα μπορούσες να αναζητήσεις διέξοδο και να εναποθέσεις τις ελπίδες σου για το μέλλον. Τους παρότρυναν και οι γονείς τους. Να ψηφίζουν κόμματα που έχουν «δώρα». Όχι για όλους φυσικά. Για ελάχιστους, αλλά ελπίδες μοίραζαν και μοιράζουν σε όλους.

Αλεξανδρούπολη, 15/4/2023

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.