Γιατι παλι τον Ερντογαν;

Η ευρεία εκλογική νίκη του ΑΚΡ στις βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας αποτέλεσε καλή είδηση όχι μόνον για τη γείτονα χώρα και την ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής αλλά και για την Ελλάδα. Κατ’ αρχάς διότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην Άγκυρα και στο Σουρούτς και η αναβίωση του εμφυλίου με το ΡΚΚ, ανέδειξαν ως πρωταρχική προτεραιότητα για την Τουρκία την πολιτική σταθερότητα πριν η κατάσταση καταστεί ανεξέλεγκτη. Κατά δεύτερο λόγο, διότι η ισχυροποίηση της εξουσίας στην Τουρκία σε συνδυασμό με το ισχυρό Ιράν οριοθετούν τις εξελίξεις αποτρέποντας τη διάχυσή τους σε ευρύτερους χώρους. Μάλιστα η συνεργασία των δύο χωρών, λόγω της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας εκάστης, αφού η Τουρκία χαρακτηρίζεται από την πλειοψηφία του πληθυσμού της ως σουνιτικό κράτος και το Ιράν ως σιιτικό, μπορεί να συμβάλει βαθμιαία στη γεφύρωση των αντιθέσεων στην εμπόλεμη περιοχή που δοκιμάζεται από τον εμφύλιο, στη Συρία και στο Ιράκ. Όσοι μάλιστα συνδέουν την πρόθεση του Ερντογάν να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος μόνον με τις προσωπικές του φιλοδοξίες, όχι μόνον υποτιμούν το πολιτικό μέγεθος του τούρκου ηγέτη αλλά παραβλέπουν και τις ιδιαιτερότητες της Τουρκίας (εθνοτική σύνθεση, γεωπολιτική θέση) και τις απειλές που αυτές επισύρουν κατά της εδαφικής της ακεραιότητας οι οποίες κάθε τόσο διαταράσσουν την ομαλή πολιτική ζωή της χώρας.
 
Σε αυτές τις συνθήκες είναι αυτονόητη η συνταγματική αναθεώρηση για τη μετατροπή του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία που θα ενισχύσει τις εξουσίες του προέδρου και θα καταστήσει περισσότερο ευέλικτη τη λήψη αποφάσεων σε ένα περιβάλλον αποσταθεροποίησης που περιβάλλει τη χώρα, το οποίο όπως απέδειξαν τα τελευταία γεγονότα αποσταθεροποιούσε και την ίδια την Τουρκία. Αμφιβάλλει κανείς ότι αν συνεχίζονταν η πολιτική αβεβαιότητα που μεσολάβησε ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις με τις τρομοκρατικές ενέργειες από τον τουρκικό πυρήνα του ISIS να πολλαπλασιάζονται και τις ξένες δυνάμεις να αξιοποιούν το κουρδικό ζήτημα εξοπλίζοντας τους Κούρδους του ΡΚΚ και της Συρίας στο όνομα της συριακής κρίσης, θα επιβάλλονταν κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να ελεγχθούν οι εσωτερικές εξελίξεις;
 
Εξάλλου η πολιτική ζωή της Τουρκίας είναι εθισμένη σε ανάλογες καταστάσεις με τον μονοκομματισμό που επέβαλε ο Κεμαλισμός μέχρι το 1950, τα τρία στρατιωτικά πραξικοπήματα για την αντιμετώπιση των ταξικών αντιδράσεων (1960, 1971, 1980) και το μεταμοντέρνο πραξικόπημα του 1997 για να ελεγχθεί η άνοδος του ισλαμισμού. Πιστεύει κανείς ότι ήταν δυνατό να εγκατασταθεί μια δημοκρατία σκανδιναβικού τύπου στις περιφερειακές συνθήκες της Τουρκίας και δυσανασχετούν για την ισχυροποίηση του Ερντογάν;. Η εκλογική επικράτηση του ΑΚΡ, αυτοδύναμου κοινοβουλευτικά, ήταν η καλύτερη  δυνατή εξέλιξη στις σημερινές συνθήκες για την Τουρκία και τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής.
 
Γιατί; Διότι η Τουρκία αποτελεί μέρος του προβλήματος και εκείνο που την διαφοροποιεί είναι η ισχύς της, η οποία όμως αν δεν εκδηλωθεί στο μέγιστο βαθμό σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, δεν μπορεί να την απεξαρτήσει από τα συμπτώματα της κρίσης, όπως απέδειξαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις και η αναβίωση του κουρδικού ζητήματος, που αναταράσσουν και αποσταθεροποιούν τη χώρα. Μεγάλο τμήμα της ασιατικής Τουρκίας μαζί με τη Συρία, το Λίβανο, την Ιορδανία, το Ιράκ διαμορφώθηκαν πολιτισμικά στα πλαίσια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου με το καθεστώς των μιλλέτ ήσαν ανεκτές όλες οι θρησκείες, τα δόγματα και οι φυλές όπως αποδεικνύει η ειρηνική συμβίωση των χριστιανών επί αιώνες στην Εγγύς Ανατολή, καθιστώντας δυνατή τη συνύπαρξη των λαών. Η χάραξη των συνόρων των προαναφερθέντων κρατών της περιοχής μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένων των συνόρων της Τουρκίας, δεν διαφοροποίησε τα οθωμανικά της χαρακτηριστικά αφού έλαβε υπόψη της μόνον τα γαλλοβρετανικά συμφέροντα, δηλαδή δεν ελήφθησαν υπόψη οι ανταλλαγές π.χ. πληθυσμών όπως μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, και οι διαφορές των λαών που εγκλωβίστηκαν στα κρατικά σύνορα αντιμετωπίστηκαν είτε πολιτικά, όπως στο Λίβανο ή με κοσμικά δικτατορικά καθεστώτα. Γι’ αυτό υπάρχουν παντού π.χ. Τουρκμένιοι, Κούρδοι, Σουνίτες, Σιίτες, Χριστιανοί, κ.α. Επομένως τα τεχνητά σύνορα που χαράχτηκαν με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι διαπερατά και ο,τιδήποτε συμβαίνει στην περιοχή επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα όλα τα κράτη και την Τουρκία. Τα κράτη της Εγγύς Ανατολής, όπως χαράχτηκαν, αποτελούν ιστορική αντίφαση στη δημιουργία του έθνους – κράτους. Μόνον η αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που υπήρξε η μήτρα της πολυπολιτισμικότητας  στην ευρύτερη περιοχή, θα μπορούσε να συμβιβάσει τις ιδιαιτερότητες των λαών, όπως στο παρελθόν, αλλά η ιστορική περίοδος των αυτοκρατοριών έχει παρέλθει οριστικά.  
 
Και η Ελλάδα; Γιατί στην πολιτική ηγεσία της χώρας ο προσωπικός θρίαμβος του Ερντογάν πρέπει να προκάλεσε αισθήματα εφησυχασμού; Γιατί μας ενδιαφέρει άμεσα η εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας; Διότι, αν ασκηθούν πιέσεις στην Άγκυρα προκειμένου να επιτευχθούν οι επιθυμητές εδαφικές διευθετήσεις στην Εγγύς και τη Μ. Ανατολή στα πλαίσια μιας επαναχάραξης των συνόρων και της διευθέτησης του Κουρδικού προβλήματος, θα πρέπει να περιμένουμε ότι αυτές οι πιέσεις θα μεταφερθούν μέσω της Τουρκίας στη χώρα μας, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Η άποψη ότι η Ελλάδα θα κινδυνεύσει να υποστεί την αντανάκλαση των εδαφικών ανακατατάξεων στην Εγγύς και τη Μ. Ανατολή είναι απόλυτα λογική. Γι’ αυτό οι εξελίξεις εκεί μας αφορούν άμεσα.
 
 

Αλεξανδρούπολη, 3-11-2015

 
  

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.