«Επιστημονικο Συνεδριο…Ελεω Θεου»

Φαντάζομαι, ότι όλοι σας λίγο πολύ καταλάβατε ποιο θέμα θα μας απασχολήσει σε αυτό το κείμενο και αυτό φυσικά δεν είναι άλλο από το «1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας» – το οποίο μετά το σάλο που προκλήθηκε ευτυχώς ακυρώθηκε. Το θέμα του εύθραυστο, η χρονική περίοδος της διοργάνωσης του αβέβαιη και «ταραγμένη», τα ερωτηματικά που εγείρει άπειρα. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα ένα με τη σειρά.

Το συνέδριο αυτό λοιπόν αφορά την γυναικεία γονιμότητα, και φυσικά τι πιο λογικό από το να αποτελείται στο σύνολό του από άντρες.! Τόσο η Οργανωτική Επιτροπή όσο και οι Ομιλητές του είναι όλοι τους άντρες, οι οποίοι είναι οι κατεξοχήν ειδικοί να μας μιλήσουν για τα γυναικεία σώματα. Τι όχι; Το αμέσως επόμενο που προκαλεί τόσο έκπληξη όσο και οργή είναι το γεγονός ότι όλοι μα όλοι οι ομιλητές είναι άνθρωποι της εκκλησίας (όλων των ειδών και βαθμίδων), γιατί τι να την κάνουμε την επιστήμη και την ιατρική τεχνολογία όταν έχουμε την ωραιότατη ελληνική εκκλησία;

Το δε τρίτο «χτύπημα» αυτού του συνεδρίου ήταν το περιβόητο και καθόλου εξαιρετέο τηλεοπτικό σποτάκι. Ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω με αυτό. Τι ακριβώς δηλαδή, θέλει να πει ο δημιουργός του βίντεο, όταν λέει «για αυτά που έπρεπε να είχες κάνει;». Το ερώτημα αυτό φυσικά είναι ρητορικό, γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν κατάλαβε τι ήθελε να μας πει το βίντεο, κι ας προσπαθούν απεγνωσμένα οι δημιουργοί του να μας πείσουν ότι «παρεξηγήσαμε» και «δεν καταλάβαμε».

Ο ένας και μοναδικός σκοπός του βίντεο, λοιπόν, ήταν να πείσει την κάθε γυναίκα ότι σκοπός της ζωής δεν είναι τίποτε άλλο από το να παντρευτεί και να γίνει μάνα (γιατί στην Ελλάδα αυτά πάνε ακόμα μαζί), ότι η μητρότητα είναι το καλύτερο πράγμα στη ζωή μιας γυναίκας, ότι το να γεννήσει ένα παιδί είναι ο μόνος τρόπος να έχει αξία στην κοινωνία. Και όλα αυτά υπό την αιγίδα μιας γυναίκας, της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Το συνέδριο, όμως, από μόνο του δεν είναι το πρόβλημα, είναι απλά ένα μέρος του προβλήματος. Το πρόβλημα είναι όλη η ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία παρωχημένη και –ας μου επιτραπεί η έκφραση- άκρως οπισθοδρομική. Και αυτήν την κοινωνία η κυβέρνηση επιλέγει όχι να προσπαθήσει να την αλλάξει αλλά αντιθέτως να τη διατηρήσει και να την κάνει και ακόμα «χειρότερη».

Μετά τις δηλώσεις του κ.Τσιάρα περί «φυσιολογικής» οικογένειας, την αντίθεση του ευρωβουλευτή κ. Κυμπουρόπουλου στο δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση και το νομοσχέδιο της υποχρεωτικής συνεπιμέλιας, έρχεται να προστεθεί και αυτό, το συνέδριο γονιμότητας. Η κυβέρνηση, όμως, φρόντισε να προετοιμάσει παράλληλα και το έδαφος φτιάχνοντας ένα σποτάκι, στο οποίο παιδιά (4-6 ετών!) μας υπενθυμίζουν ότι η Ελλάδα γερνάει. Αυτό είναι φυσικά και το κύριο επιχείρημα των υποστηρικτών αυτού του συνεδρίου: «έχουμε δημογραφικό πρόβλημα» λένε και ξαναλένε.

Πολύ ωραία κύριοι, έχουμε δημογραφικό πρόβλημα, εμείς και όλες οι υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη. Αυτό, όμως, δεν σας δίνει κανένα δικαίωμα να κάνετε αυτό το «έκτρωμα». Γιατί περί αυτού πρόκειται. Η γυναίκα δεν είναι αναπαραγωγική μηχανή και φυσικά δεν ευθύνεται αυτή για το δημογραφικό πρόβλημα. Η λύση στο πρόβλημα δεν είναι να τρομοκρατείται κάθε γυναίκα που θέλει κάποια στιγμή να κάνει οικογένεια και να νιώσει ότι «δεν θα προλάβει». Η λύση δεν είναι να εξευτελίσετε την κάθε γυναίκα που για δικούς της λόγους δεν επιθυμεί να τεκνοποιήσει. Ο καθένας -είτε γυναίκα είτε άντρας- έχει δικαίωμα να καθορίζει μόνος του τη ζωή του και κανένα συνέδριο δεν θα το αλλάξει αυτό.

Εκτός, όμως, από τον πλήρη εξευτελισμό των γυναικών -οι οποίες εμμέσως πλην σαφώς αποκλήθηκαν αναπαραγωγικές μηχανές- υπάρχει και ένα ακόμη «καυτό» ζήτημα: οι ομιλητές του εν λόγω συνεδρίου. Και ερωτώ: ποιο λαμπρό μυαλό σκέφτηκε να καλέσει σε ένα επιστημονικό -υποτίθεται- συνέδριο όλους τους Μητροπολίτες, τους Αρχιεπισκόπους, τον Πρέσβη της Καθολικής Εκκλησίας και εγώ δεν ξέρω ποιόν ακόμα…; Να μας πουν αυτοί τι; Τις τεχνικές γονιμοποίησης; Το λογικό σε ένα τέτοιο συνέδριο είναι να μιλήσουν γιατροί και φυσικά γυναίκες που βίωσαν τη δυσκολία της υπογονιμότητας.

Αλλά όχι, η εκκλησία ξέρει καλύτερα. Αυτοί που θεωρούν ακόμα τη γυναίκα κατώτερη και «ακάθαρτη» αυτοί που συντηρούν τον σκοταδισμό και την απομόνωση των «ζωντοχήρων» και των διαφορετικών, αυτοί που θεωρούν ότι για όλα φταίνε τα ρούχα που φοράει η κάθε γυναίκα αυτοί, λοιπόν, κρίθηκαν οι πλέον κατάλληλοι να μιλήσουν σε ένα τέτοιο συνέδριο.

Ας πάμε, όμως, και σε μία ακόμη διάσταση του συνεδρίου, η οποία αφορά τη διάκριση ανάμεσα στα δύο φύλα: γιατί να μην αφορά το συνέδριο γενικά την υπογονιμότητα στο ζευγάρι και αφορά μόνο τη γυναικεία; Σκεφτείτε το λίγο… γιατί παρουσιάζεται -και στοχοποιείται κατά την προσωπική μου άποψη- μόνο η γυναίκα; Το ερώτημα αυτό, πέρα από την άφθονη τροφή για σκέψη, δεν έχει κάποια απάντηση -τουλάχιστον όχι κάποια σύντομη. Η ρίζα του προβλήματος της διαρκούς στοχοποίησης των γυναικών καθώς και η ρητορική του «μια γυναίκα φταίει πάντα» βρίσκονται αρκετούς αιώνες πίσω, ήδη από τις πρώτες μορφές κοινωνιών.

Όλα αυτά, όμως, δυστυχώς δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν. Γιατί; Γιατί πολύ απλά το συνέδριο-παρωδία διοργανώθηκε από μια άκρως συντηρητική επιτροπή, πίσω από την οποία κρύβεται ένα άκρως συντηρητικό πολιτικό κόμμα, γιατί αυτό είναι η Νέα Δημοκρατία, ένα κόμμα της Συντηρητικής Δεξιάς και κακώς περιμένουμε κάτι άλλο από αυτό που κάνει. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη τις αρχές που πρεσβεύουν, οι οποίες ταιριάζουν άπταιστα στο τρίπτυχο «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια».

Κάπου εδώ κάποιος θα αναρωτηθεί «μα το συνέδριο δεν ακυρώθηκε;». Πολύ σωστά, θα πω εγώ, ακυρώθηκε. Γιατί όμως συνέβη αυτό; Η κοινωνική αναταραχή και κατακραυγή, φίλοι μου, ήταν τόσο άμεση και χειμαρρώδης, όσο κανείς τους δεν περίμενε. Ο κόσμος είδε, άκουσε και αντέδρασε, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτέλεσαν άρτια τον σκοπό τους και τόσο η είδηση, όσο και οι αντιδράσεις εξαπλώθηκαν «εν μία νυκτί».

Οι αντιδράσεις, λοιπόν, τόσο των διάσημων γυναικών (Ε.Μελετη, Κ.Γαρμπή) που κλήθηκαν να μιλήσουν, όσο και του κόσμου δεν άφησαν στους χορηγούς και τους διοργανωτές κανένα περιθώριο. Το συνέδριο ακυρώθηκε. Αυτή ήταν αδιαμφισβήτητα μια μεγάλη νίκη της κοινωνίας, μια νίκη της προόδου έναντι του συντηρητισμού και πραγματικά ελπίζω οι αντιδράσεις του κόσμου να είναι ακόμα εντονότερες σε αυτά που ακολουθούν, γιατί δεν τελειώσαμε εδώ με τον αναχρονισμό, έπεται και συνέχεια.

Ο μισογυνισμός, κυρίες και κύριοι, ήταν, είναι και θα είναι εδώ μαζί μας για πολύ ακόμα.

Εν έτι 2021 συζητάμε ακόμα αν μια γυναίκα έχει δικαίωμα πάνω στο σώμα της, αν το να κάνει παιδί είναι επιλογή της, αν εξαρτάται από αυτό η αξία της, αν δικαιούται να διακόψει πλήρως τις σχέσεις της με έναν κακοποιητικό πρώην σύζυγο, αν η σιωπή στο βιασμό αντικαθιστά τη συναίνεση.

Η Ελλάδα, λοιπόν, μπορεί τυπικά να ανήκει στη Δύση, αλλά η κοινωνία της ανήκει ακόμα στην Ανατολή, και κάτι πολιτικοί-καρικατούρες, όπως η κ. Λατινοπούλου, ο κ. Λοβέρδος, καθώς και η διαρκής εμπλοκή της εκκλησίας σχεδόν στα πάντα, το αποδεικνύουν περίτρανα. Προσωπικά έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: Μας δοκιμάζουν, δοκιμάζουν να δουν πόσα θα ανεχτούμε και μέχρι που φτάνει η υπομονή μας. Πρέπει όμως να τους δείξουμε ότι η ανοχή μας έχει φτάσει στα όρια της.

*Η Ειρήνη Στεργίου είναι φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του ΔΠΘ

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.