Ευθυνη

Η ελληνική γλώσσα είναι ίσως η πλουσιότερη γλώσσα στον κόσμο. Οι λέξεις σε αυτή πάντα έχουν μια ιδιαίτερη σημασία που συνήθως όμως την έχουμε ξεχάσει ή την έχουμε χάσει.

Πάρτε για παράδειγμα την λέξη ευθύνη. Η λέξη αυτή έχει ρίζες στο ρήμα «ιθύνω» με τις ακόλουθες σημασίες: κατευθύνω, οδηγώ κατευθείαν, διευθύνω, διοικώ, κυβερνώ, διαφυλάσσω, διασώζω, διορθώνω, επανορθώνω, καλώ σε λογοδοσία.

Άρα η φράση «αναλαμβάνω την ευθύνη» είναι σαν να αναλαμβάνω να κατευθύνω, να διευθύνω, να διοικήσω, να κυβερνήσω κι όλα τα άλλα ρήματα που προκύπτουν. Δυστυχώς στις μέρες μας η λέξη έχει χάσει πολλές από αυτές τις ερμηνείες κι ειδικότερα όλοι αυτοί που έχουν αναλάβει την διοίκηση του τόπου μας την έχουν ξεχάσει.

Αντιλαμβάνομαι το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί σε αυτή καθ’ αυτή την ανθρώπινη φύση που μας οδηγεί στην μη παραδοχή των λαθών μας ή του μεριδίου μας στα λάθη που έχουν γίνει. Είναι απομεινάρι των παιδικών χρόνων μας που κρυβόμασταν πίσω από ένα «εγώ δεν το έκανα», από ένα «δεν φταίω εγώ» για να αποποιηθούμε την όποια ευθύνη και τις συνέπειες των πράξεων μας.

Μεγαλώνουμε όμως κι η ωριμότητα θα πρέπει  να μας φέρνει πιο κοντά στην πράξη της ανάληψης της ευθύνης, εκτός βέβαια αν εξακολουθούμε να παιδιαρίζουμε κι να κρύβουμε την αδυναμία του χαρακτήρα μας πίσω από την μόνιμη αποποίηση των ευθυνών μας, πίσω από ένα «για όλα φταίνε οι άλλοι». Στο δικό μου ώριμο σύμπαν αυτό που έμαθα είναι ότι για όλες τις καταστάσεις που σχετίζονται με τις ανθρώπινες σχέσεις φταίνε κι οι δύο. Έμαθα επίσης ότι λίγη μα πάρα πολύ λίγη σημασία έχει ποιος φταίει πιο πολύ ή λιγότερο. Έμαθα επίσης ότι αν μπω σε αυτή την διελκυστίνδα ότι ο άλλος φταίει περισσότερο ή εξ ολοκλήρου ότι το μόνο που θα θερίσω είναι θύελλες και καταιγίδες. Απλά λοιπόν έμαθα ότι με την ωριμότητα έρχεται και η ανάληψη της ευθύνης.  

Δυστυχώς αυτοί που άρχουν δεν έχουν μάθει αυτή την μικρή αλήθεια. Απαλλάσσουν τους εαυτού τους, για κάθε πράξη τους, επιδιδόμενοι σε ένα αέναο αγώνα κατασκευής εχθρών ορατών και αοράτων φτάνοντας να επιρρίπτουν την ευθύνη τους ακόμα κι στους ανάδρομους πλανήτες. Δεν έχουν κατανοήσει ότι το μεγαλείο στην πολιτική βρίσκεται στην ανάληψη της ευθύνης, στο θάρρος να αγκαλιάσουν τον φόβο που αυτή τους δημιουργεί και να πράξουν ουσιαστικά για το καλύτερο του τόπου, εξάλλου όλοι ακόμα κι οι αντίπαλοι τους, αυτό ευαγγελίζονται.  Να μάθουν ότι το καλό του τόπου περνάει μέσα από την υπευθυνότητα κι από την μετατροπή της όποιας κριτικής σε κάτι εποικοδομητικό κι  ικανό να προάγει την τύχη του τόπου που ορίζουν. Στο κάτω κάτω επιδίωξαν τις ευθύνες όταν έθεσαν το εαυτό τους στην κρίση της λαϊκής ψήφου εκτός αν απλά επιδίωκαν την θέση και τον εύκολο πλουτισμό καθιστώντας εαυτούς αρχολιπαρούς, ομολογουμένως συχνό φαινόμενο στις μέρες. 

Εξάλλου πολλές φορές μπορεί να μην είμαστε υπεύθυνοι για όσα ζούμε αλλά είμαστε υπεύθυνοι για το πώς θα τα ζήσουμε. Μπορεί να μην ευθυνόμαστε αλλά έχουμε ευθύνη για τον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα γεγονότα. Ευθύνη σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε πώς θα πράξουμε κι αυτή η ευθύνη δείχνει τον άνθρωπο που έχει ήθος. Δείχνει επίσης ότι κανείς μα κανείς δεν είναι τέλειος κι ότι η τελειότητα ανήκει μόνο σε αυτόν που ο καθένας μας έχει ονοματίσει ως Θεό.

Άλλωστε η ομορφιά κρύβεται στο ταξίδι κι όχι στην Ιθάκη όπως έλεγε κι ο Καβάφης.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.