Ε.Λ.Π.: Αποτιμηση της εφαρμογης τους

Του Θεόδωρου Σαββάκη*

Η ψήφιση και η εφαρμογή του Ν.4308/2014 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα εκσυγχρονισμού του ελληνικού λογιστικού πλαισίου. Οι διατάξεις του, που έχουν ως βάση την Οδηγία 2013/34/ΕΕ, ρυθμίζουν την κατάρτιση και παρουσίαση των οικονομικών καταστάσεων (ζητήματα τα οποία κάλυπταν προηγουμένως οι διατάξεις του Κ.Ν. 2190/1920 και το «Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο») και τους κανόνες τήρησης των λογιστικών βιβλίων και στοιχείων (ζητήματα τα οποία αντιμετώπιζαν μέχρι τη ψήφιση του  Ν.4308/2014 οι Κ.Β.Σ και Κ.Φ.Α.Σ.).
 
Στόχος του νομοθέτη, με τη σύνταξη και ψήφιση του Ν.4308/2014, είναι η απλούστευση των κανόνων που ρυθμίζουν τις εμπορικές/οικονομικές συναλλαγές, μέσω του εκσυγχρονισμού του νομικού καθεστώτος που διέπει τις λογιστικές αρχές στην Ελλάδα. Η πολυνομία που ίσχυε στην Ελλάδα παύει με τα Ε.Λ.Π., τα οποία ενοποιούν και συμπληρώνουν τους λογιστικούς κανόνες του κράτους, συγκεντρώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο ρυθμίσεις που αφορούν σε λογιστικούς κανόνες, σε ένα νομοθέτημα. Η παγκοσμιοποίηση και η αλληλεπίδραση στον ενιαίο οικονομικό χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οδήγησαν στη ψήφιση ενός συνόλου κανόνων που κατατάσσουν τις εμπορικές οντότητες ανάλογα με το μέγεθός τους, εναρμονίζοντας κατά τον τρόπο αυτό σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο το οποίο ευθυγραμμίζεται με τις διεθνείς λογιστικές πρακτικές και το οποίο συμβαδίζει με τη διεθνή αγορά. Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων και κεφαλαίων ευνοείται καθώς τα οικονομικά στοιχεία κάθε επιχείρησης τελούν πλέον σε εναρμόνιση με τους διεθνείς λογιστικούς κανόνες. Στην πρακτική του εφαρμογή δίνεται η δυνατότητα, σε ορισμένες κατηγορίες οντοτήτων, να διατηρήσουν ή να προσαρμόσουν τα λογιστικά τους συστήματα κατ’ επιλογή τους, είτε με το σχέδιο λογαριασμών του Ε.Γ.Λ.Σ. είτε με το σχέδιο λογαριασμών των Ε.Λ.Π.   
 
Πρόκειται επομένως για μια ριζική αλλαγή των διατάξεων, η οποία μπορεί να δικαιολογηθεί από τις ραγδαίες μεταβολές τόσο σε οικονομικό τομέα – σε εθνικό και διεθνές επίπεδο – όσο και από την εξέλιξη των εμπορικών συναλλαγών.
 
 Η οικονομική οντότητα καθίσταται «υπεύθυνη» για την επιλογή των διαδικασιών που θα ακολουθήσει ώστε να μπορούν να εκπληρωθούν οι κανόνες που επιβάλουν τα ΕΛΠ. Την πλήρη τυποποίηση και στενή διαδικασία που επέβαλαν οι προηγούμενες διατάξεις (ΚΦΣ, ΚΒΣ και λιγότερο ο ΚΦΑΣ), ακολουθεί πλέον μια σχετική ελευθερία στην οργανωτική δομή της οντότητας σε ότι αφορά την τήρηση των λογιστικών της αρχείων.
 
Η κύρια διαφοροποίηση έγκειται στη μεταστροφή της όλης φιλοσοφίας. Η ουσία πάνω από τον τύπο. Όπως κάθε καινούργιο εγχείρημα η αλλαγή αυτή αποτέλεσε για το Λογιστή πηγή προβληματισμού.  
 
Από την ευλαβική τήρηση των προθεσμιών ενημέρωσης και εκτύπωσης των θεωρημένων βιβλίων, τη τήρηση της ενιαίας αρίθμησης στην έκδοση των παραστατικών, έχουμε πλέον την οντότητα να επιλέγει τον τρόπο οργάνωσης και δομής του λογιστικού της κυκλώματος, πάντα όμως στα καθοριζόμενα από τα ΕΛΠ πλαίσια.
 
Στους προβληματισμούς αναπτύχθηκαν λογικές και επιχειρήματα, ότι η εφαρμογή των ΕΛΠ (κεφάλαια 2 και 3) θα ενθαρρύνει τους «πειρατές» της αγοράς και θα υπάρξει έξαρση της φοροδιαφυγής. Οι «βιομηχανίες» πλαστών και εικονικών στοιχείων όμως, άνθισαν την εποχή των θεωρημένων βιβλίων και στοιχείων. Σήμερα με σχεδόν πλήρως ψηφιοποιημένο το σύνολο των υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης τέτοιες ενέργειες μπορούν να εντοπιστούν και να αποτραπούν άμεσα.
 
Συμπερασματικά, η θέσπιση των Ε.Λ.Π., δημιούργησε θετικό αντίκτυπο στο οικονομικό και λογιστικό περιβάλλον. Σε ότι αφορά τη σύνταξη των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, αφενός εξασφαλίζεται η δυνατότητα σύγκρισης μεταξύ των λογιστικών καταστάσεων των οντοτήτων, αφετέρου οι λογιστικές καταστάσεις αποκτούν μεγαλύτερη συνοχή και αξιοπιστία, καθώς η σύνταξή τους στηρίζεται σε ένα σύνολο προτύπων και διαδικασιών, μεταξύ των οποίων υπάρχει μία λογική συνέχεια, καθιστώντας έτσι τις οντότητες που τα εφαρμόζουν περισσότερο «ελκυστικές» σε τυχόν ενδιαφερόμενους επενδυτές και τρίτους. Σε ότι αφορά την τήρηση των λογιστικών αρχείων έχουμε την ενοποίηση και εκσυγχρονισμό των λογιστικών κανόνων της χώρας και τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και λειτουργικού λογιστικού πλαισίου, το οποίο παράλληλα με την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της φορολογικής Διοίκησης, δημιουργεί ένα πλέγμα ασφάλειας στη λειτουργία των επιχειρήσεων.
 
*Ο Θεόδωρος Σ. Σαββάκης είναι μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Φ.Ε.Ε. – Πρόεδρος Συλλόγου Λογιστών Ν. Ροδόπης

(σ.σ.: Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο οικονομικό περιοδικό EPSILON 7)

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.