Δρομοι ολο λασπη και σπιτια ρημαδιο

Εκεί ήμουν πάλι, σήμερα! Στο χωριό, που δεν έχει φάμπρικες ή βάρδιες. Που ζωή δεν απογράφεται με τις γνωστές κανονικότητες. Μόνο γερμένα σπίτια κι ερειπιώνες, λιωμένοι από υγρασία και εγκατάλειψη. Στο χωριό, πλάι στη λίμνα. Ερημιά, μόνο σκυλιά και γατιά.
 
Σταματήσαμε το αμάξι μπροστά στην πορτάρα, τη σύραμε έκανε διαβολεμένο θόρυβο… Ακούσανε τα γατιά κι άρχισαν να τρέχουν απ΄ όλες τι μεριές πίσω μας. Πεινούσαν! Ένα τζάκι μόνο έβγαλε καπνό εκεί σήμερα, το δικό μας. Ένας μπατζάς ζεστάθηκε, κι απάνω του ακούμπησε η ανάμνηση ζωής που εξατμίζεται σταθερά με προσήλωση στη φθορά. Μαγείρεψα ωραία κοτόσουπα, αυγοκοφτή… ρουφήξαμε τη νοστιμιά της όπως μετράμε τις απουσίες, σιωπηλά, συνωμοτικά.
 
Δρόμοι όλο λάσπη και σπίτια ρημαδιό! Έφαγαν τα οικόσιτα με λαιμαργία, έγλειψαν τα πιάτα, έγλειψαν και τα μουστάκια τους… Λίγο πριν νυχτώσει πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Πορτοκαλής ορίζοντας στη Δύση, όπως είναι πάντα η δύση εδώ, κι εμείς χρωματιστοί στα πήγαινε-έλα, πιστοί στη “σειρά” που ορίσαμε.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.