«Ζωη ειναι…Απωλειες και Ανατροπες»

Στη ζωή του κάθε ανθρώπου, μπορεί να έρθουν δύσκολες καταστάσεις και ανατροπές, που θα κληθεί να διαχειριστεί. Άλλες φορές, οι δυσκολίες αυτές μπορεί να είναι μεγάλης ή μικρής έντασης καθοριστικές ή και όχι. Πολλές φορές, μπορεί αυτές να κατακλύσουν τη καθημερινότητα του ατόμου, να γίνουν σαν βουνό δημιουργώντας ένα αδιέξοδο για εκείνο. Στο σημείο αυτό, εμφανίζεται η ανθεκτικότητα μέσα από τις δυσκολίες, ως ένα ένστικτο επιβίωσης. Δυσχερείς και αντίξοες καταστάσεις μπορούν να ενεργοποιήσουν σε έναν άνθρωπο δυνατότητες που δεν φανταζόταν ποτέ ότι είχε.

Μετά τον θάνατο ενός ανθρώπου, κατοικίδίου ή ακόμη και αντικειμένου ακουλουθεί μία οδυνηρή περίοδος προσαρμογής, η οποία περιλαμβάνει την αίσθηση της απώλειας και της οδύνης. Απώλεια, είναι η αναγνώριση του αντικειμενικού γεγονότος ότι κάποιος πέθανε και οδύνη, είναι η συναισθηματική αντίδραση στην απώλεια κάποιου. Η οδύνη, βιώνεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο στην ένταση, τη διάρκεια και την έκταση της. Παρόλα αυτά, παρατηρούνται ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι προσαρμόζονται στην απώλεια.

Από τι περνάω για να το περάσω…

Η διαδικασία της αποδοχής της απώλειας ή της ξαφνικής ανατροπής, στη ζωή ενός ατόμου, περικλείεται σε πέντε στάδια. Στην αρχή, το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η άρνηση, στην οποία κυριαρχεί το συναισθηματικό μούδιασμα και η μη αποδοχή της νέας πραγματικότητας. Έπειτα, έρχεται ένα βαθύτερο συναίσθημα, εκείνο του θυμού, κατά το οποίο το άτομο, μπορεί να επιτίθεται σε άλλους ή ακόμη και στο θεό, και να νιώθει εγκαταλελειμμένο.

Στη συνέχεια, έρχεται η διαπραγμάτευση, στο σημείο αυτό υποχωρεί ο θυμός και το άτομο αναρωτιέται αν θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικά. Μετέπειτα, εγκαθίσταται η κατάθλιψη, η οποία είναι κυρίαρχο στοιχείο, καθώς έχει τη βαθιά θλίψη που φέρνει η συνειδητοποίηση της απώλειας. Και τέλος, έρχεται η αποδοχή, σε αυτό το στάδιο, ο θυμός, η οργή και η θλίψη έχουν δώσει τη θέση τους στην τρυφερότητα και στις αναμνήσεις.

Μετά από όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι κατορθώνουν να αναδυθούν από τη διαδικασία της οδύνης και να ζήσουν μία καινούργια ζωή. Έτσι, δημιουργούν νέες σχέσεις και μερικοί μάλιστα, διαπιστώνουν ότι η αντιμετώπιση της απώλειας και των ανατροπών, τούς βοήθησε να ωριμάσουν ως άτομα. Βασίζονται περισσότερο στον εαυτό τους και εκτιμούν περισσότερο τη ζωή.

«Ξέρεις πέρασα πολλά, δεν ήταν λίγα και καλά. Απώλειες και Ανατροπές, μα τώρα ανήκουνε στο χθες. Η Ζωή είναι χορός, Είναι ο κρυμμένος μου εαυτός. Είναι μια λέξη μελωδική που έχει βγει απ’ την ψυχή». (Στίχοι τραγουδιού «Ζωή είναι…» για την ομάδα «Απώλειες και Ανατροπές»)

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.