Υπενθυμιση των ημερων

Μια διασκευή των «κλασικών» καλάντων

Παραμονές των χριστουγεννιάτικων εορτών ακούγονται παντού. Σε σπίτια, καταστήματα, δρόμους, υπηρεσίες, αίθουσες φορέων. Άλλοι με τις «κλασικές» επιλογές «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά», άλλοι με κάλαντα που τραγουδιούνταν κατά τόπους, θρακιώτικα, ποντιακά κτλ. Υπάρχει όμως και μια διασκευή των «κλασικών» που δεν ακούσαμε μα θεωρούμε πως αξίζει να θυμόμαστε, διότι πολύ φοβόμαστε πως καταγράφουν μια πραγματικότητα που έχουμε ξεχάσει. Τα εν λόγω κάλαντα τα διέσωσε το 1930 η γνωστή Μέλπω Μερλιέ, που κατέγραφε με το μαγνητόφωνο της εποχής μαρτυρίες και τραγούδια των προσφύγων.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο, την εν λόγω «παραλλαγή» τραγουδά η Ειρήνη Μπογιατζή από την Π. Φώκαια της Μικράς Ασίας και πάει κάπως έτσι:


«Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
δεν έχομε παρηγοριά
κι αρχή καλός μας χρόνος
εξορίστηκεν ο κόσμος.
κι εκεί που ήρτε ο Χριστός
ήρτε κεμαλικός στρατός
μες στην Μικρά Ασία
και μας κάναν εξορία.
Και που να στήσομε φωλιά,
ωσάν τα έρημα πουλιά.
Όλοι μας κυνηγούνε,
και δε θένε να μας δούνε. (…)»

Εντάξει, οι ιστορικοί θα μας κατηγορήσουν για «παροντισμό» αλλά θαρρούμε πως μια τέτοιου είδους σύγκριση σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά γόνιμη. Όσο για αυτούς που ενδεχομένως μας κατηγορήσουν πως είμαστε υπερβολικά «διεθνιστές» θα τους συστήσουμε, για αρχή, να διαβάσουν τις «Φαντασιακές κοινότητες» του Benedict Anderson.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.