Σωφρονης Παπουης – Θωμας Σακκας: «Στοχος του Ατλαντα να τρυπησει το ταβανι του μεσα απο τη σκληρη δουλεια»

Ο Άτλας Κομοτηνής μπορεί να μετράει περίπου 3 χρόνια παρουσίας στο μπασκετικό γίγνεσθαι της πόλης μας, ωστόσο ήδη έχει αφήσει το αποτύπωμα του. Ο ΣωφρόνηςΠαπουής, ένας εκ των πρωταγωνιστών αυτού του εγχειρήματος και ο αθλητής Θωμάς Σακκάς μίλησαν στο «Αθλητικό Μαγκαζίνο» του Ράδιο Παρατηρητής για την πορεία της ομάδας, τους στόχους αλλά και το κομμάτι των ακαδημιών.

Ο λόγος στους ίδιους λοιπόν…

«Το οικογενειακό κλίμα και η σκληρή δουλειά μας έφεραν στη θέση που βρισκόμαστε»

ΠτΘ: Σωφρόνη ας κάνουμε ένα ταξιδάκι σε αυτή την σύντομη πορεία, η οποία είναι όμως πολύ περιεκτική. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, τα βήματα που έχουν γίνει για να μπει ο Άτλας Κομοτηνής για τα καλά στον μπασκετικό χάρτη της πόλης ήταν πολύ καλά δομημένα και βγαίνουν μέρα με την ημέρα στο παρκέ. Το περίμενες;

Σ.Π.:  Εδώ και δύο χρόνια μια παρέα φίλων και προπονητών ξεκινήσαμε ουσιαστικά αυτό το εγχείρημα, το οποίο σε καμία περίπτωση εγώ προσωπικά δεν περίμενα τόσο γρήγορα να έχει καρπούς, να πρωταγωνιστεί στα παρκέ και να γεμίσει με πολλά παιδιά η ακαδημία. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γι’ αυτό και θεωρώ ότι τα καλύτερα έρχονται. Όσον αφορά το θέμα του ανδρικού που βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να μιλήσουμε, είναι ουσιαστικά η δεύτερη χρονιά ύπαρξης του. Η πρώτη ήταν πειραματική, προσπαθώντας να μαζέψουμε κόσμο από παιδιά και από παλιούς αθλητές ώστε να στελεχώσουμε αυτό το τμήμα. Θεωρώ ότι και η περσινή ήταν και αυτή μια πετυχημένη χρονιά. Φτάνουμε στο καλοκαίρι που ουσιαστικά μπήκαμε σε μία διαδικασία να φτιάξουμε ένα πιο αξιόμαχο ρόστερ, πιο αξιόμαχους χαρακτήρες, παιδιά τα οποία θέλουν να είναι στην προπόνηση και να αγαπάνε αυτό που κάνουν. Ουσιαστικά μέσα από την προπόνηση και την όλη διαδικασία, που πρωτεργάτης είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος, ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά και στο θέμα προπονήσεων αλλά και στο θέμα διαχείρισης του ρόστερ, είναι να «τρυπάμε» κάθε μέρα το ταβάνι μας. Καταφέραμε να είμαστε πρώτοι και να χαιρόμαστε παρά πολύ γι’ αυτό, να ευχαριστιόμαστε αυτό που κάνουμε και φυσικά να το αγκαλιάζουν και να το βλέπουν και τα παιδιά των ακαδημιών να έρχονται στο γήπεδο που είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι γιατί είναι ο καθρέφτης του συλλόγου και να το αγκαλιάζει και η τοπική κοινωνία. Νομίζω ότι είμαστε σε έναν πολύ καλό δρόμο και θεωρώ ότι θα πάμε ακόμα καλύτερα.

ΠτΘ: Το ταβάνι της φετινής ομάδας πού πιστεύεις ότι μπορεί να αγγίξει; Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας, του Άτλαντα Κομοτηνής και πώς βλέπεις γενικότερα το επίπεδο της κατηγορίας;

Σ.Π.: Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, το ένα αυτό πού βλέπω και το άλλο πού θα πάει ουσιαστικά η ομάδα. Αυτή την στιγμή, ο στόχος είναι μάλλον διαφορετικός, καθώς στόχος της ομάδας είναι να κερδίζει, να βλέπει ματς με το ματς και να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί. Εγώ σαν άτομο είμαι αισιόδοξο και θεωρώ ότι μπορούμε να φτάσουμε μέχρι την πρώτη θέση. Αλλά παρόλα αυτά νομίζω ότι μέρα με τη μέρα, προπόνηση με την προπόνηση τα παιδιά κάνουν μια εξαιρετική δουλειά. Ο coach κάνει εξαιρετική δουλειά. Γύρω γύρω οι υπόλοιποι θεωρώ ότι τρέχουμε παρά πολύ καλά την ομάδα. Βλέπω ότι το επίπεδο, δυστυχώς, κάθε χρόνο είναι και χειρότερο στο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΑΜΑΘ. Υπάρχουν όμως και αξιόμαχες ομάδες από τον άλλο όμιλο, όπως οι Ίκαροι ας πούμε και ο Αστέρας Καβάλας. Πιστεύω ότι θαδιεκδικήσουμε στο πρωτάθλημα ό,τι καλύτερο μας αναλογεί.

ΠτΘ:  Θωμά εσύ ήρθες στην Κομοτηνή την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, αγωνίστηκες με την Α.Ε Κομοτηνής. Φέτος πήρες μεταγραφή στον Άτλαντα Κομοτηνής. Πώς βιώνεις την εμπειρία σου στην Κομοτηνή σε μπασκετικό επίπεδο; Πώς βλέπεις το επίπεδο και ποιες είναι οι βλέψεις σου πλέον με τη φανέλα του Άτλαντα Κομοτηνής;

Θ.Σ.: Να τα πάρω λίγο τα πράγματα από τον περσινό Μάιο, από το τέλος της προηγούμενης αγωνιστικής χρονιάς. Όταν με έπιασε ο Σωφρόνης και μου είπε για τον Άτλαντα και τη φετινή αγωνιστική χρονιά, να έρθω στην ομάδα, εμένα και τον Φίλιππο Κορωπιώτη, μας εξήγησε το πλάνο, το πώς δουλεύει η ομάδα, το πώς δούλεψε και το πώς θέλει να δουλέψει με καινούρια άτομα.Την καινούρια χρονιά, αμέσως δεχτήκαμε. Δεν υπήρχε περιθώριο να πούμε όχι. Η φετινή χρονιά είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με πέρυσι και για την ομάδα του Άτλαντα, γιατί απαρτίζεται από πολλά καινούρια άτομα, καινούριους παίκτες. Σε σχέση με πέρυσι, εκεί που ήμασταν πιο χαμηλά στη βαθμολογία, τώρα είμαστε στην κορυφή της βαθμολογίας μέσα από κλίμα, το οποίο απαρτίζεται από τον προπονητή, από τον Σωφρόνη, από όλα τα παιδιά, τα οποία θα πω ότι είμαστε πολύ «αγαπημένοι». Θεωρώ ότι η χρονιά θα συνεχιστεί ακόμα καλύτερα.

«Η ακαδημία του Άτλαντα ασχολείται με το μπασκετικό όσο και με το παιδαγωγικό κομμάτι»

ΠτΘ:  Το αγαπημένο μου θέμα και πιο σημαντικό είναι το κομμάτι των ακαδημιών. Και οι δύο είστε στις ακαδημίες του Άτλαντα. Ξέρω ότι γίνεται μία εξαιρετική δουλειά εκεί πέρα, με πολλά παιδιά. Κύρια φιλοσοφία είναι να αγαπήσουν το μπάσκετ, να αγαπήσουν τον αθλητισμό και εν συνεχεία να βελτιώνονται συνεχώς. Πάνω απ’ όλα είναι να γίνουν σωστοί άνθρωποι, σωστοί φίλαθλοι, σωστοί αθλητές και εν συνεχεία να γίνονται καλύτεροι μπασκετμπολίστες. Εσείς πώς βιώνετε τη καθημερινότητα με τα παιδιά;

Σ.Π.:  Εγώ είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που εμπλέκομαι σ’ αυτό το κομμάτι. Το μπάσκετ ουσιαστικά είναι η καθημερινότητά μου, η καθημερινότητα της οικογένειάς μου. Δεν μπορώ χωρίς αυτό. Θεωρώ ένα μεγάλο καθήκον να περάσω όσα ξέρω, όσα έχω ζήσει μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, να το περάσω στα παιδιά και φυσικά όπως είπες και εσύ, δεν είναι μόνο το κομμάτι το μπασκετικό. Είναι και το κομμάτι της ένταξης μέσα σε μία μικρή κοινωνία, του ευ αγωνίζεσθαι. Είναι το πώς συνυπάρχουν τα παιδιά μέσα σε μία ομάδα. Όλα αυτά είναι κομμάτια και μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό, που προσπαθούμε στον Άτλαντα να τα αναπτύξουμε και να τα περάσουμε στα παιδιά, να μένουν στο μυαλό τους όσο περνάνε τα χρόνια. Πρώτον να γίνουνε καλύτεροι άνθρωποι, να γίνουν σημαντικά γρανάζια μέσα στην κοινωνία και δεύτερον να μάθουν μπάσκετ και να τους ακολουθήσει. Είτε είναι σε ένα επίπεδο ερασιτεχνικό, είτε μακάρι σε επαγγελματικό. Εντάξει, μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ελάχιστοι από αυτούς θα γίνουν επαγγελματίες. Αλλά παρόλα αυτά, όπως λέω και θα λέω πάντα είναι ένα κομμάτι της ζωής το μπάσκετ που θα μπορεί να ακολουθεί αυτά τα παιδιά όταν θα περάσουν, όταν θα πάνε φοιτητές, όπως ο Θωμάς που είναι ας πούμε εδώ, που βρήκε μια παρέα, μια ομάδα και ουσιαστικά συνέχισε να αγαπάει και να κάνει αυτό που του αρέσει.

ΠτΘ:  Θωμά πώς βλέπεις την κατάσταση που έχεις αντιμετωπίσει φέτος; Νομίζω είναι η πρώτη σου χρόνια που ασχολείσαι με αυτό το κομμάτι, πώς το βλέπεις;

Θ.Σ.: Ακριβώς. Είναι πρωτόγνωρη για μένα η εμπειρία των ακαδημιών και το φανταζόμουν πολύ πιο δύσκολο αλλά θέλω να απαντήσω πάνω σ’ αυτό που είπε ο Σωφρόνης. Εμείς δεν κοιτάμε να βγάλουμε μπασκετμπολίστες, από την άποψη να παίξουν σε επαγγελματικό επίπεδο, να βγάλουμε έναν καινούριο Γκάλη, ένα καινούριο οτιδήποτε, αλλά θέλουμε να βγάλουμε σωστούς ανθρώπους, να τους εντάξουμε στην κοινωνία όπως είπε και ο Σωφρόνης, να γίνουν σωστοί άνθρωποι και να συνεχίσουν μεγαλώνοντας να παίζουν μπάσκετ σε οποιοδήποτε επίπεδο αγαπάνε και μπορούν αυτοί.

«Καλή η σχέση μεταξύ των σωματείων αλλά υπάρχουν περιθώρια για ακόμα καλύτερη συνεργασία»

ΠτΘ: Ποια είναι η σχέση του Άτλαντα με τις υπόλοιπες ομάδες της πόλης; Δηλαδή ποια είναι η συνεργασία που υπάρχει; Γιατί και ο coachΛεμονίδης είπε ότι είναι σημείο συνάντησης το γήπεδο, γενικότερα είναι καλή η συνεργασία. Εσείς πώς το βιώνετε;

Σ.Π.: Θεωρώ πως η συνεργασία μεταξύ των ομάδων είναι σε ένα καλό επίπεδο. Θεωρώ όμως ότι το ταβάνι θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο. Δηλαδή θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα. Θεωρώ ότι με τον χρόνο θα αλλάζει αυτό και θα μπορούμε προς όφελος των αθλητών, οποιοσδήποτε σύλλογος είναι αυτός, να υπάρχει μια καλύτερη συνεργασία ώστε φυσικά να καταφέρουμε να βγάζουμε παιδιά, να στελεχώνουν τις ανδρικές ομάδες στον ΓΑΣ Κομοτηνή που είναι σε μεγαλύτερη κατηγορία αυτή την στιγμή και μακάρι να πάει και πιο ψηλά. Θεωρώ ότι με την ύπαρξη του Άτλαντα, ασχολούνται περισσότερα παιδιά με το μπάσκετ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ο συναγωνισμός θα φέρει περισσότερα παιδιά και θα αποκτήσουμε κάποια στιγμή περισσότερους αθλητές να στελεχώνουν τα ανδρικά μας τμήματα, ντόπιους φυσικά. Εντάξει έχουμε το πολύ θετικό που έχουμε τους φοιτητές από το ΤΕΦΑΑ. Κάποιος προχθές μου είπε ότι είναι ευχή και κατάρα. Συμφωνώ με αυτό αλλά παρόλα αυτά όταν δεν παράγουμε και δεν έχουμε παίκτες αυτή τη δεδομένη στιγμή. Ευχής έργο αυτό να γίνει.

ΠτΘ: Δεξαμενή παικτών από το ΤΕΦΑΑ. Ευχή ή κατάρα;

Σ.Π.:  Είναι ξεκάθαρο αυτό. Δυστυχώς έχουν αλλάξει οι εποχές. Το βλέπω κι εγώ τώρα από το τμήμα του παιδικού που ασχολούμαι, σε σχέση με παλαιότερα χρόνια έχουν αλλάξει τα δεδομένα άρδην. Δηλαδή τα παιδιά είναι πιο πιεσμένα με τα μαθήματα. Παλιά κάναμε έξι προπονήσεις, τώρα καταφέρνουμε να κάνουμε τρεις. Μιλάω για την όλη καθημερινότητα του κάθε παιδιού, του έφηβου. Όλα αυτά παίζουν τρομερό ρόλο στο πώς θα καταλήξει μέσα από την προπόνηση ένας αθλητής.

ΠτΘ: Έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες των παιδιών, προτιμούν μια οθόνη, να βγούνε έξω καθημερινή, πράγμα που δεν ήταν φυσιολογικό για την ηλικία μας.

Σ.Π.: Όχι δεν ήτανε. Έχουν αλλάξει όλα αυτά, έχουν πάει σε πιο πρώιμες ηλικίες ουσιαστικά πολλά από αυτά, οι καφέδες, τα κινητά. Για αυτό προτρέπω τον κόσμο να στείλει τα παιδιά του στο δρόμο του αθλητισμού, για να κερδίσουν πολλά από αυτήν την ενασχόληση.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.