Αχιλλεας Υφαντιδης: «Μεγαλο λαθος στις μικρες ηλικιες να εστιαζουν καποιοι στο αποτελεσμα»

Ο Ψυχολόγος, Επικοινωνιολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης των Σχολών Προπονητών UEFA και συγγραφέας του βιβλίου «Πάσα στην Ψυχή» Αχιλλέας Υφαντίδης ήταν καλεσμένος στο «Αθλητικό Μαγκαζίνο» του Ράδιο Παρατηρητής. Ο κ. Υφαντίδης μίλησε για τη φιλοσοφία που πρέπει να έχουν οι σύλλογοι, οι προπονητές και οι αθλητικές ακαδημίες και το ρόλο των γονέων με τους συλλόγους και τους προπονητές.

Ο λόγος στον ίδιο λοιπόν…

«Για κάθε Γιαμάλ, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες παιδιά που δεν βγαίνουν και καλούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα χωρίς τα απαραίτητα εφόδια»

ΠτΘ: Με αφορμή το γεγονός της συμμετοχής του 16χρονου Γιαμάλ στην κατάκτηση του Euro 2024 από την Ισπανία, είμαστε έτοιμοι σαν νοοτροπία να δώσουμε ευκαιρία και χρόνο συμμετοχής σε νέους ηλικιακά ποδοσφαιριστές;

Α.Υ.: Σίγουρα αυτό που χρειάζεται να υπογραμμίσουμε είναι πως ο κάθε γονιός δεν χρειάζεται να φαντάζεται πως το παιδί που έχει σπίτι και αγαπάει τον αθλητισμό ότι θα είναι απαραίτητα είναι ο νέος Μέσι που θα αναδειχθεί και θα πάρει τα άπειρα κύπελλα. Βεβαίως χρειάζεται να επενδύουμε στον ανταγωνισμό εφόσον το παιδί μας δείξει πως έχει προοπτικές αλλά δεν πρέπει να γίνεται μονόδρομος. Δεν πρέπει να παρατάμε το σχολικό περιβάλλον και να αφιερωνόμαστε μόνο στο ποδόσφαιρο γιατί για κάθε έναν Γιαμάλ δεκάδες χιλιάδες παιδιά δεν βγαίνουν και καλούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα χωρίς τα απαραίτητα εφόδια. Βέβαια υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτών που δείχνουν ένα στίγμα. Σε αυτά τα παιδιά δεν δίνουμε εύκολα χώρο για να μπορέσουν από μικρή ηλικία να αναδειχθούν, αντανακλώντας την καλή δουλειά που γίνεται στο χώρο των ακαδημιών. Αυτό ίσως έχει να κάνει με την ίδια την κοινωνία. Τους νέους μπορεί να τους θαυμάζουμε και να τους χειροκροτούμε όταν πετυχαίνουν, αλλά δεν τους δίνουμε πολλές φορές την ευκαιρία, την ανάσα, το λόγο, τον χώρο και τον χρόνο σαν κοινωνία να μας δείξουν αυτά που αξίζουν από μικρή ηλικία. Στη χώρα μας ένας 23χρονος θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως ταλέντο.

ΠτΘ: Γενικότερα οι Έλληνες είναι περισσότερο φίλαθλοι της νίκης παρά μίας ομάδας…

Α.Υ.: Αυτό απαιτεί συζήτηση από πολλούς χώρους και ειδικούς για να μπορέσει να γίνει αυτή η κουβέντα. Εμείς χειροκροτούμε τους νεαρούς αλλά δεν ξέρουμε ποιο είναι το κόστος της διασημότητας και της επιτυχίας. Κάθε οικογένεια και άνθρωπος κάνει και πληρώνει τις επιλογές του. Δεν μπορώ να συμβουλέψω με σιγουριά έναν γονιό που το παιδί του έχει ταλέντο να παρατήσει τα πάντα και να πάει σε ελίτ ομάδα για να αφιερωθεί στο όνειρο του. Χρειάζονται δικλείδες ασφαλείας. Πού θα σπουδάσει; Θα υπάρχει ασφαλές περιβάλλον; Θα υπάρχει σύνδεση με τους γονείς του και ένα περιβάλλον με σωστά πρότυπα και χωρίς σχολικό εκφοβισμό; Ο κάθε γονιός δικαίως είναι πιο μαζεμένος και περιμένει το παιδί του να μεγαλώσει και μετά να κρίνει.

«Η Αθλητική Ακαδημία πρέπει να έχει σωστή κουλτούρα και να περνάει σωστές αξίες στα παιδιά»

ΠτΘ: Ποια είναι τα εφόδια που πρέπει να έχει ένας προπονητής των Ακαδημιών; Τι προσόντα πρέπει να έχει ένας προπονητής ακαδημιών και τί πρέπει να προσέξουν κατά την επιλογή μιας ακαδημίας;

Α.Υ.: Όταν αφιερώνουμε πολλές εβδομάδες για την αγορά ενός κινητού ή τα ψώνια από το μάρκετ, την ίδια στιγμή δεν γίνεται ελαφρά τη καρδία να κάνουμε μία επιλογή ακαδημίας για το παιδί μας απλά γιατί είναι κοντά στο σπίτι μας ή πάει ο φίλος του παιδιού μας. Η Ακαδημία είναι ένας μικρόκοσμος που οι γονείς οφείλουμε να αποκωδικοποιήσουμε το τι ακριβώς πρεσβεύει. Χρειαζόμαστε αθλητική ακαδημία με σωστή κουλτούρα, που προάγει αξίες του αθλητισμού, της ομαδικότητας, της πειθαρχίας, της ευγένειας και της ευγενούς άμιλλας. Στη συνέχεια χρειαζόμαστε να έχουν σωστές υποδομές, ασφάλειες, καταρτισμένο και εκπαιδευμένο προσωπικό με πιστοποιήσεις. Αν δεν τα έχει όλα αυτά μία ακαδημία είναι λιγότερο εύκολο να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γονιών. Σε κάθε περίπτωση το βάρος πέφτει σε εμάς. Το παιδί πρέπει να περνάει καλά σε ένα υγιές περιβάλλον με σωστά πρότυπα.

«Ο Έλληνας προπονητής δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον συνάδελφό του από το εξωτερικό»

ΠτΘ: Οι προπονητές σε ηλικίες 6-14 ετών τι προσόντα και εφόδια πρέπει να έχουν;

Α.Υ.: Έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη και χαρά που συμμετέχω στην εκπαίδευση των νέων προπονητών, καθώς τους δίνουμε τις κατευθυντήριες γραμμές. Είμαι υπερήφανος για την εξέλιξη των νέων προπονητών. Σίγουρα υπάρχει άλμα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και πιστεύω πως ο Έλληνας προπονητής δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτούς του εξωτερικού. Αυτό πιστώνεται και στην επιτυχία του Ολυμπιακού με την κατάκτηση του European Youth League, γεγονός που καταδεικνύει την καλή δουλειά που γίνεται στον χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πως στις μικρές ηλικίες η υπογράμμιση πρέπει να είναι στο αναπτυξιακό και όχι στο ποδόσφαιρο. Τα παιδιά πάνε να χαμογελάσουν, να χαρούνε και να μάθουμε μέσα από συνεργασία και ομαδικότητα το ποδόσφαιρο και όχι να ανταγωνιστούν. Πάνε όλοι μαζί να μάθουν να χαμογελούν για το άθλημα που έχουν επιλέξει. Δεν θέλω να βλέπω σε αγώνες παιδιών 10 ετών και 12 ετών να προσπαθούν οι προπονητές να εστιάζουν στα αποτελέσματα του αγώνα. Στόχος δεν είναι να κτίσει βιογραφικό ο προπονητής κερδίζοντας ένα τουρνουά σε αυτές τις ηλικίες αλλά να χαρούν τα παιδιά, να πάρουν εμπιστοσύνη, αυτοπεποίθηση και ευκαιρίες και ας χάσουμε. Να δώσουμε χώρο και χρόνο να αναπτυχθεί το ταλέντο τους και όχι το πώς θα κάνουμε στρατηγική και συστήματα σε αυτές τις ηλικίες. Ευτυχώς το κάνουν λίγοι και καλό θα είναι να σταματήσουν να το κάνουν. Βιογραφικό θα στήσεις όταν το παιδί και η ομάδα βελτιώνεται σαν άτομο και σαν σύνολο.

«Θέλουμε τους γονείς στον αθλητισμό αλλά χωρίς να είναι παρεμβατικοί και να ευνουχίζουν τα παιδιά τους»

ΠτΘ: Ποιος πιστεύετε πως είναι ο ρόλος του γονέα στον αθλητισμό και την ακαδημία;

Α.Υ.:  Τον γονέα τον θέλουμε στον αθλητισμό και την ακαδημία. Ο γονιός από το υστέρημα δίνει τα χρήματα της συνδρομής προκειμένου το παιδί του να κάνει ένα βήμα σε αυτό που αγαπάει. Έχουμε γονείς που αναλαμβάνουν και εθελοντικούς ρόλους, κοσμούν με τις ιδιαίτερες δεξιότητες και συμβάλλουν στην πρόοδο της ακαδημίας. Δεν χρειαζόμαστε και δεν θέλουμε να συμβαίνει για το καλό των γονέων και των παιδιών τους να είναι παρεμβατικοί στο έργο του προπονητή, γιατί το παιδί πρέπει να απογαλακτιστεί από το γονιό, να πάει σε ένα περιβάλλον να δείξει τις ικανότητες του χωρίς να αισθάνεται πως κρίνεται από κάποιον εκτός αγωνιστικού πλαισίου. Δεν χρειάζεται παρέμβαση και κριτική που ευνουχίζει το παιδί στην αθλητική ακαδημία γιατί το παιδί θα νιώθει ότι δεν αγωνίζεται για τον ίδιο αλλά για να ικανοποιεί και να εκπληρώνει προσδοκίες του γονέα, που δεν κατάφερε ο ίδιος να εκπληρώσει.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.