Για τη βια

Της Έκδοσης

Ένα και μόνο ερώτημα μάς απασχολεί το τελευταίο διάστημα με όλα αυτά που βλέπουμε και διαβάζουμε. Τόση βία πού κρυβόταν; Είτε πρόκειται για τον διαδηλωτή φοιτητή που τον τσουβάλιασαν κάτι πάνοπλοι αστυνομικοί ήταν για τα όσα καταγγέλλονται περί σεξουαλικών παρενοχλήσεων σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους τι είναι αυτό που δημιούργησε τόση βία. Το ερώτημα θαρρούμε πως έχει απάντηση και δεν είναι άλλη από τον τρόπο που έχει αυτό το κράτος δομήσει τη σχέση του με τους πολίτες. Το ισχυριζόμαστε αυτό γιατί πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει βία χωρίς εξουσία (το αν όμως υπάρχει εξουσία χωρίς βία αυτό, επειδή οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, μέλλει να φανεί). Και η βία ξεκινά εκεί που σταματούν οι ηθικές αναστολές.

Σε ένα κράτος λοιπόν που μας έμαθε πως για τα πάρεις το τάδε χαρτί από την τάδε υπηρεσία πρέπει να έχεις γνωστό ή σε ένα κράτος που μας έμαθε πως για να γίνει η δουλειά σου πρέπει να ρίξεις και λίγο λαδάκι ή σε ένα κράτος που μας έμαθε πως το μοντέλο «μπάρμπας από την Κορώνη» είναι το μόνο αποδεκτό μοντέλο «αξιοκρατίας» όσες αντοχές και να έχει κάποιος, οι ηθικές αναστολές του μοιραία κάποια στιγμή κάμπονται. Και κάμπονται από τη βία που έχει υποστεί. Η βία όμως εκτός από αποτέλεσμα είναι και μέθοδος. Και αν το αποτέλεσμα της βίας το μαθαίνουμε από τη σχέση μας με το κράτος, τη μέθοδο για να τη βρεις πρέπει να την ψάξεις. Και εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά. Όλοι μας καθημερινά λιγότερο ή περισσότερο ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη βία ή με το θέλγητρό της. Το τι θα επιλέξουμε όμως έχει να κάνει με το πόσο πιστεύουμε στην τιμωρία του Προμηθέα. Ακριβώς με τα λόγια του Αισχύλου:

«Κράτος Βία τε, σφῷν μὲν ἐντολὴ Διὸς
ἔχει τέλος δὴ κοὐδὲν ἐμποδὼν ἔτι·
ἐγὼ δ᾽ ἄτολμός εἰμι συγγενῆ θεὸν
δῆσαι βίᾳ φάραγγι πρὸς δυσχειμέρῳ»

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.