Ειδες οι «Αγριες Μελισσες»;

tv’s... inspector

Ήθελα μέρες τώρα να γράψω για τις «Άγριες Μέλισσες», αλλά είχα ξαναγράψει στην αρχή της χρονιάς. Μετά και τα τελευταία επεισόδια όμως αποφάσισα πως ήταν αδύνατο να αφήσω ασχολίαστη αυτήν τη θαυμάσια στροφή που πήραν.

Οι «Άγριες Μέλισσες» είναι ένα πολυμορφικό σήριαλ. Ο καθένας μπορεί να το δει διαφορετικά. Άλλος θα το δει ως «τη σειρά που μας έχει πρήξει να διαφημίζει ο ΑΝΤ1». Άλλος ως την «ανάσταση της ελληνικής μυθοπλασίας». Άλλος ως μία «καλή σαπουνόπερα». Άλλος μπορεί να μην έχει καν άποψη. Όποιος έχει δει τα επεισόδια των τελευταίων μηνών όμως μπορεί με σιγουριά να την αποκαλέσει την πιο επίκαιρη ελληνική σειρά αυτής της εποχή. Η ειρωνεία είναι πως τοποθετείται στα 60’s και είναι θλιβερό το πώς είναι πιο επίκαιρο από όλα τα και καλά «σύγχρονα» σήριαλ που σερβίρουν τα κανάλια, τα «μοντέρνα», τα «φρέσκα», που είναι συνήθως ξαναζεσταμένο φαγητό.

Η δική μου σχέση με τις «Μέλισσες» είχε διακοπεί απότομα τον Δεκέμβριο του 2019 όταν έγινε το «μοιραίο» με τον Νικηφόρο και τη Δρόσω. Έμοιαζε σαν να «φτηναίνει το πράγμα», έγινε πολύ σαπουνόπερα για μένα. Και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο λάθος. Τα «βρήκαμε» λίγο-πολύ μετά από μερικούς μήνες και τώρα μπορώ να πω ότι το παρακολουθώ φανατικά. Παρά τις πολυάριθμες υποπλοκές και την αργή εξέλιξη, οι «Μέλισσες» στην πραγματικότητα δεν έχασαν ποτέ την ποιότητα και την αίγλη τους. Όχι πραγματικά. Κινούμενες αργά, αλλά σταθερά τώρα την εκτόξευσαν. Αυτό το ερωτικό τρίγωνο που έχουμε δει τόσες άλλες φορές στην τηλεόραση, αυτήν τη φορά λειτούργησε μόνο θετικά για την ιστορία. Μας χάρισε μία Ασημίνα
–υποδυόμενη αριστοτεχνικά από την Έλλη Τρίγγου– δυστυχισμένη σε έναν βαλτωμένο γάμο, φοβούμενη να πάρει διαζύγιο, τρέμοντας μη και χάσει την κηδεμονία του γιου της –σχεδόν γιου της, αλλά άλλο αυτό.

Σε μία «σαπουνόπερα» η ανάλογη ιστορία θα οδηγούσε σε μερικά χαστούκια, κάνα δυο ξεμαλλιάσματα και κάποιες σκηνές μεγαλειώδους και υπερβολικού δράματος. Εδώ όμως θίγονται θέματα που απασχολούν πολλά σημερινά ζευγάρια. Ίσως όχι με την ίδια περιπλοκή βέβαια, μην ξεχνάμε πως μιλάμε για μυθοπλασία, αλλά στο βάθος του, απλοποιημένο, είναι ένα αρκετά κοινό πρόβλημα. Αλλά δεν είναι αυτό που κάνει επίκαιρη τη σειρά. Όχι μόνο. Στην εποχή του “me too” και του «γιατί τώρα;» οι «Μέλισσες», όσο τους προηγούμενους μήνες είχαν την κεντρική τους ηρωίδα (Ελένη) στη φυλακή, θύμα του διευθυντή των φυλακών, που, εκμεταλλευόμενος τη θέση του, ασελγούσε επάνω της, αντί να χρησιμοποιήσουν ακόμη κι αυτό για να μεγεθύνουν το δράμα, όπως έχουμε δει πολλές φορές στην τηλεόραση, έχτισαν την ιστορία με τέτοιο τρόπο που έφτασαν σήμερα να αναλύουν σε βάθος τις συνέπειες των φρικιαστικών καταστάσεων που βίωσε η ίδια, τον φόβο και τους εφιάλτες που την κυνηγούσαν ως τη στιγμή που έφτασε στο λυτρωτικό σπάσιμο της σιωπής της μόνο για να αντιμετωπίσει την καχυποψία και το πασίγνωστο «γιατί τώρα;». Εάν δεν είναι αυτό επίκαιρο, τότε δεν ξέρω τι είναι.

Χωρίς υπερβολή, χωρίς να «κουνά το δάχτυλο» ή να φέρνει έστω και στο ελάχιστο σε προειδοποιητική διαφήμιση, η σειρά με απλότητα, τρυφερότητα και στηριζόμενη στις ερμηνείες και το σενάριό της –αφού όπως έχουμε αναφέρει η σκηνοθεσία δεν είναι και το δυνατό της σημείο– σκιαγράφησε αρχικά το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης, χωρίς να φοβηθεί να δείξει σκληρές σκηνές –εδώ βέβαια κάτι θα πρέπει να γίνει με το σήμα «12» που βάζει ο ΑΝΤ1, αλλά δεν είναι της παρούσης–, και τώρα έφτασε στο ακόμα πιο ενδιαφέρον κομμάτι της μάχης που δίνει η ηρωίδα της, αρχικά με τη σιωπή και στη συνέχεια με την αντιμετώπιση που δέχεται από την κοινωνία για το σπάσιμό της, το προαναφερόμενο «γιατί τώρα;», και τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην προσπάθειά της να οδηγήσει τον ένοχο στο δικαστήριο, λόγω της θέσης εξουσίας που έχει. Συγκεκριμένα, παρότι βρίσκει έναν εισαγγελέα που είναι πρόθυμος να φτάσει την υπόθεση ως το τέρμα, ο ίδιος μετά βίας καταφέρνει να στηρίξει υπόθεση πάνω στις κατηγορίες της, γιατί πρόκειται για τον λόγο της ενάντια στον δικό του. Και ο λόγος μίας πρώην φυλακισμένης γυναίκας έναντι σε έναν αξιωματικό τής αστυνομίας δεν έχει την παραμικρή αξία. Έτσι η Ελένη προβαίνει σε αναζήτηση και άλλων γυναικών με παρόμοια τραύματα από τον ίδιο άνδρα και προσπαθεί να τις βοηθήσει να κάνουν ό,τι και αυτή. Να σπάσουν τη σιωπή τους. Και αυτό δεν το έχω δει σε καμία άλλη «σαπουνόπερα». Για την ακρίβεια σε καμία άλλη ελληνική σειρά των τελευταίων χρόνων.

Τον Σεπτέμβριο είχα γράψει για το πώς οι «Μέλισσες» βελτιώθηκαν, τώρα όμως, λίγους μήνες μετά, έχουν «ανυψωθεί» και έχουν καταφέρει κάτι πολύ σημαντικότερο από το να δημιουργήσουν μεγάλα δράματα και ολοκληρωμένους χαρακτήρες: Έχουν πει μία αληθινή, δυνατή ιστορία που αφορά όλους και όλες. Και όχι επειδή άλλαξε ξαφνικά. Αργά, αλλά σταθερά, όλα οδηγούσαν εκεί, πριν καν γίνουν «της μόδας» όλα αυτά για τα οποία μιλάει, όπως λαθεμένα είχε πει κάποιος. Από την αρχή της είχε δώσει μία μεγάλη υπόσχεση που κάπως θάφτηκε μέσα στις εξυμνήσεις του ΑΝΤ1, που μέσα από τις εκπομπές του προσπαθούσε να πει στον κόσμο πως «η σειρά αυτή θα μείνει στην ιστορία», αντί να αφήσει την ίδια τη σειρά να μιλήσει από μόνη της. Τώρα έφτασε η στιγμή που οι «Μέλισσες» υψώθηκαν στο hype τους και η φωνή τους έγινε πιο δυνατή από τους τελάληδές της. Αρκετά δυνατή για να τσακίσει κόκαλα και να πει αυτό που τώρα και ο κόσμος έχει τα αυτιά να ακούσει.

Είδες οι «Μέλισσες»;

*Ο Κaza G. είναι μαθητής Γυμνασίου και τηλεοπτικός «περιπατητής».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.