“The Comeback ”: Μια σειρα που πιθανοτατα αγνοεις την υπαρξη της και πραγματικα χανεις…

Πίσω στο μακρινό 2004 το τηλεοπτικό τοπίο στην Αμερική άλλαξε ραγδαία όταν μετά από δέκα επιτυχημένες σεζόν το “Friends” ολοκλήρωσε την πορεία του στο NBC, και οι έξι σταρ που έλαμψαν καθ’ όλη τη διάρκειά του ετοιμάζονταν ήδη για τα επόμενα βήματά τους. Η Jenifer Aniston ετοιμαζόταν για την πλήρη μετάβασή της στη μεγάλη οθόνη, ο Matt Leblanc για το μέτριο spinoff “Joey” και γενικά όλοι οι πρωταγωνιστές είχαν σχέδια. Η Lisa Kudrow απεναντίας, που λατρέψαμε ως Phoebe, όπως έχει δηλώσει, δεν είχε κανένα. Αυτά όμως ωσότου συναντήθηκε με τον Michael Patrick King (showrunner του “Sex and the City”) και μαζί δημιούργησαν το “The Comeback”. Μία σειρά που πιθανότατα αγνοείς την ύπαρξή της και πραγματικά χάνεις.

 

Το “The Comeback” επικεντρώνεται στη Valerie Cherish, μία ηθοποιό που έγινε γνωστή μέσα από ένα sitcom των 90’s, αλλά τώρα έχει ξεχαστεί εντελώς και διατίθεται να κάνει πολλά –τα πάντα σχεδόν– προκειμένου να στραφούν επάνω της ξανά τα φώτα της δημοσιότητας και να γίνει «κάποια». Αυτό περιλαμβάνει και το να δεχτεί να συμμετάσχει σε ένα αισχρό sitcom που ο ρόλος της είναι να ταπεινώνεται συνεχώς, αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο reality “The Comeback”, που σημαίνει στην ουσία πως θα την ακολουθούν κάμερες όλο το 24ωρο, και η ζωή της θα καταγράφεται και αργότερα θα προβάλλεται στην τηλεόραση. Η Valerie αποδέχεται την προσβλητική συμπεριφορά των σεναριογράφων απέναντί της και την κατάφορη παραβίαση της ιδιωτικότητάς της. Ταπεινώνεται από τον κόσμο της «showbiz», στον οποίο προσπαθεί με νύχια και με δόντια να εισχωρήσει και οδηγεί τον εαυτό της συχνά σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, ενώ διακινδυνεύει συνεχώς την αγάπη που έχει στην προσωπική της ζωή, επιλέγοντας συνεχώς το ψέμα και την παροδικότητα της δημοσιότητας.

 

 

Μέσω του “The Comeback” η Kudrow επέδειξε το ταλέντο της σε ένα είδος κωμωδίας, που έχει χαρακτηρίσει ως το αγαπημένο της, αυτό του «άβολου χιούμορ». Ο θεατής έρχεται συχνά σε αμηχανία και αυτός είναι και ο σκοπός, ενώ ανησυχεί για τη Valerie, δείχνοντας συμπάθεια στο πρόσωπό της, αλλά νιώθει και αποστροφή γι’ αυτή βλέποντας το πώς θυσιάζει την αξιοπρέπειά της στον βωμό της αυτοπροβολής. Η Valerie θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει μια καρικατούρα ως ένας χαρακτήρας που δεν έχει τη στοιχειώδη επίγνωση της κατάστασής του αλλά και η έλλειψη αυτογνωσίας θα μπορούσε να τη βάλει στο καλούπι του «ηλίθιου χαρακτήρα που κοροϊδεύουμε». Οι Kudrow και King όμως, που μαζί τη δημιούργησαν και έγραψαν το σενάριο, έχτισαν μία πολύπλοκη ηρωίδα, που δεν είναι μονοδιάστατη και αυτό φαίνεται τόσο από το ίδιο το σενάριο, όσο και από την εξαιρετική ερμηνεία της Kudrow στην οποία μπορείς να αντιληφθείς την αποδοχή τής οποιασδήποτε συμπεριφοράς απέναντί της, που πηγάζει απ’ την απελπισία της για προσοχή και «επιτυχία», αλλά και την προσπάθειά της να αλλάξει τα πράγματα, χωρίς να διακινδυνεύσει να χάσει τη «θέση» της και τον τρόπο με τον οποίο πείθει τον εαυτό της πως είναι εντάξει, δικαιολογώντας την προβληματική κουλτούρα του χώρου που προσπαθεί να ανελιχθεί.

 

Το “The Comeback” καταπιάνεται με ένα θέμα που τώρα μας απασχολεί  περισσότερο από ποτέ –ή θα έπρεπε–, δηλαδή τα ριάλιτι και πώς έχουν γίνει κοινωνικά αποδεκτά. Το λυπηρά αστείο της υπόθεσης όμως είναι πως όταν είχε κάνει πρεμιέρα, ελάχιστα ριάλιτι υπήρχαν στην τηλεόραση. Δεν είχαμε μπει στη λογική/παράνοια των “Kardashians” και των “Real Housewives”. Η Lisa Kudrow υπήρξε πρωτοπόρα αν σκεφτεί κανείς πως πριν δεκάξι χρόνια μέσω του “The Comeback” έδωσε την καλύτερη πιθανή απάντηση στην υποκουλτούρα των ριάλιτι του σήμερα, την παρακμή της λεγόμενης «ποιοτικής τηλεόρασης», την αρνητική επιρροή που έχει πάνω στους ανθρώπους, το πώς η αξιοπρέπεια μπορεί να έχει τιμή για αυτούς, συχνά τη δόξα και τη φήμη, ενώ σε δεύτερο επίπεδο τον σεξισμό του Hollywood, και μάλιστα πολύ πολύ πριν το “me too” και τα σεξουαλικά σκάνδαλα της showbiz. Μπορεί το 2019 το “The Morning Show”, παρά το soapy στοιχείο του, να έδωσε το πιο ηχηρό μήνυμα επί του θέματος, το “The Comeback” ωστόσο, χρόνια πριν, τόσο στην πρεμιέρα του το 2005, όσο και στη μεγαλειώδη επιστροφή του το 2014 έδωσε ένα πιο σιωπηλό, αλλά εξίσου δυνατό, πολύ πριν του ζητηθεί/απαιτηθεί λόγω της εποχής.

 

 

Το ερώτημα που ερχόταν στο μυαλό μου όμως βλέποντας τη σειρά δεν ήταν μόνο το πόσο ανάγκη την έχουμε σήμερα, που η παραβίαση της ιδιωτικότητάς μας είναι κάτι που κάνουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας και που τα πάντα μοιάζουν κοινωνικά αποδεκτά, ή το πόσο λείπουν σειρές σαν αυτές από την ελληνική τηλεόραση όπου η σάτιρα γίνεται πάντα με τρόπο απροκάλυπτο, υπερβολικά δεικτικό και συχνά άσεμνο. Αν υπήρχε μία σειρά σαν αυτή, θα αγκαλιαζόταν από το κοινό; Όταν στη χώρα μας οι μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων είναι τα “Big Brother”, “Survivor”, “GNTM”, “Bachelor”, με τη λίστα να συνεχίζει και να συνεχίζει, θα μπορούσε να εκτιμηθεί μία τέτοια παραγωγή; Από τα σημερινά «νέα παιδιά» σίγουρα όχι, αφού ο κόσμος του Instagram και του κουτσομπολιού, και η λογική της κλειδαρότρυπας έχουν επιτάξει και καταδικάσει την πλειοψηφία τους να εκτιμάει μόνο «μαλλιοτραβήγματα» και «ξεκατινιάσματα», είτε φιλόδοξων νεαρών που επιθυμούν τη δημοσιότητα ή μια καριέρα που να τη συμπεριλαμβάνει είτε οικογενειών που βγάζουν τις ζωές τους στην οθόνη και πλουτίζουν βασιζόμενες στη δίψα του θεατή να κατασκοπεύσει τις ζωές άλλων ανθρώπων.

 

Το “The Comeback” παρότι εκτιμήθηκε από λίγους, είχε μία αξιοπρεπή πορεία και χάρισε στη Lisa Kudrow δύο υποψηφιότητες για Emmy πρωταγωνίστριας σε κωμωδία που ωστόσο έχασε από τη Julia Louis Dreyfus –θα μιλήσουμε γι’ αυτήν κάποια άλλη φορά.

 

*Ο Κaza G. είναι μαθητής Γυμνασίου και τηλεοπτικός «περιπατητής».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.