Η μπανανα της κυριας Τουλας

Του Τάσου Γιοβανούδη

Η φοίτηση στο γυμνάσιο, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 που τελείωσα το Δημοτικό Σχολείο, γινόταν μετά από πολύ δύσκολες, γραπτές εισαγωγικές εξετάσεις.

Οι δάσκαλοι, καμάρωναν ιδιαίτερα όταν τα παιδιά τους ήταν επιτυχόντα.

Η Δασκάλα μας, του μονοθέσιου δημοτικού σχολείου Μεσσούνης, με τους εξήντα εξ μαθητές, (πάντα με Δ κεφαλαίο), η κυρία Τούλα Νικολαΐδου-Βογιατζή, προσφέρθηκε, μετά το τέλος των μαθημάτων και μας έκανε, στο σπίτι της, για ένα δεκαήμερο περίπου, εντατικά, τα εξεταζόμενα μαθήματα (έκθεση, μαθηματικά, ιστορία, γεωγραφία).

Με τα ποδήλατα λοιπόν, ο Δημητράκης ο Ατσκακάνης και εγώ, οι μόνοι υποψήφιοι από τους δώδεκα που αποφοιτήσαμε, κάθε πρωί, διανύοντας δέκα χιλιόμετρα, καταφθάναμε στην Κομοτηνή, όπου στο σαλόνι του σπιτιού της ακολουθούσε τετράωρο μάθημα και προπαρασκευαστικά διαγωνίσματα.

Αν θυμάμαι καλά, το σπίτι ήταν το μισό ενός διώροφου προσφυγικού, στο μέσο της οδού Βοσπόρου στα ζυγά νούμερα. Ο δρόμος ήταν στρωμένος με πέτρες (καλντερίμι) και είχε όμορφες βυσσινιές στο πεζοδρόμιο.

Πάντα η κυρία Τούλα μας κερνούσε λαχταριστές και νόστιμες λιχουδιές και πολλές φορές τρώγαμε μαζί της.

Κοντά μας στεκόταν ο γιος της, φίλος και συμμαθητής μας, ο Σώτος, ένα χρόνο μικρότερος.

Κάποια ημέρα μας πρόσφερε μπανάνες. Πρώτη φορά είδαμε μπανάνα, τόσο εγώ όσο και ο Δημητράκης. Εμείς τα χωριατόπαιδα τρώγαμε φρούτα μόνο όσα φύτρωναν στα χωράφια και καλλιεργούσαμε στους κήπους. Ποτέ δεν γευτήκαμε εξωτικό φρούτο. Διδαχτήκαμε στη φυσική ιστορία τη μπανανιά και τη μπανάνα, ζωγραφίσαμε μαϊμούδες να τρώνε μπανάνες πάνω στις μπανανιές, όμως ποτέ δεν τις γευθήκαμε, ούτε καν τις είδαμε.

Με τη μπανάνα στο χέρι, κοιταχτήκαμε με το Δημητράκη, ο Σώτος διαμαρτυρήθηκε στη μάνα του, ότι δεν ήθελε να φάει, εκείνη επέμενε, οπότε αναγκάστηκε, καθάρισε τη μπανάνα του και άρχισε να τρώει.

Φωτίσθηκαν τα μάτια μας, ανοίξαμε προσεκτικά τη μπανάνα και τη φάγαμε, μικρά μικρά κομματάκια, ώστε να διαρκέσει περισσότερη ώρα η πρωτόγνωρη γεύση στο στόμα μας.

Ευτυχώς που ο Σώτος αναγκάσθηκε από τη μάνα του να φάει τη μπανάνα, αλλιώς εμείς θα την τρώγαμε με τις φλούδες.

Όσο για τη δασκάλα μας, δεν πήγε χαμένος ο κόπος της. Πήρε η ίδια τους βαθμούς μας εισπράττοντας τα συγχαρητήρια των καθηγητών. Δύο επιτυχόντες στους δύο εξεταζόμενους, με άριστους βαθμούς.

Υπερήφανη ήταν και για τα υπόλοιπα παιδιά, που τα περισσότερα ακολούθησαν τεχνικά επαγγέλματα, ασχολούμενα συγχρόνως και με τις αγροτικές εργασίες.

Αύγουστος 2020

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.