Για ποιον χτυπα η καμπανα της ντροπης;

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωσε Τσετσένους πρόσφυγες, τους οποίους Πολωνοί συνοροφύλακες επαναπροωθούσαν συστηματικά προς τη Λευκορωσία χωρίς να εξεταστεί το αίτημά τους για άσυλο

Η πολωνική κυβέρνηση αγνόησε τα προσωρινά μέτρα που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να αποτρέψει την επαναπροώθηση, ενώ επιπλέον δεν πρόσφερε ούτε την προστασία που προβλέπουν οι διεθνείς συμβάσεις

Βαριές καμπάνες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) για βίαιη επαναπροώθηση προσφύγων χωρίς να εξεταστεί το αίτημά τους για άσυλο. Η καταδίκη δεν αφορά την Ελλάδα, που θέσπισε τον Μάρτιο με τη διαβόητη απόφαση του ΚΥΣΕΑ και τη συνακόλουθη ΠΝΠ τη δυνατότητα να επαναπροωθεί για έναν μήνα πρόσφυγες και μετανάστες χωρίς να καταγραφεί το αίτημά τους για άσυλο, πολιτική η οποία σύμφωνα με όσα είναι γνωστά συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τις παράνομες επιχειρήσεις αποτροπής και επαναπροώθησης στα σύνορα.

powered by Rubicon Project
Η καταδίκη του ΕΔΔΑ αφορά την άρνηση των πολωνικών αρχών να επιτρέψουν την είσοδο σε πολιτικούς πρόσφυγες από την Τσετσενία. Οι άνθρωποι αυτοί προσέφυγαν στο Δικαστήριο το οποίο και διαπίστωσε ότι οι προσφεύγοντες είχαν επανειλημμένα φτάσει στα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λευκορωσίας και ζήτησαν διεθνή προστασία.

Αντί να καταγραφεί και να εξεταστεί το αίτημά τους για άσυλο, οι συνοροφύλακες τους επαναπροωθούσαν συστηματικά στη Λευκορωσία. Επιπλέον, η πολωνική κυβέρνηση αγνόησε τα προσωρινά μέτρα που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να αποτρέψει την επαναπροώθηση, καθώς έκρινε ότι οι πρόσφυγες αντιμετώπιζαν στην Πολωνία πραγματικό κίνδυνο αλυσιδωτών μαζικών απελάσεων και μεταχείρισης που αντιβαίνει στη Σύμβαση.


Η απόφαση αναφέρεται σε πολλά ξεχωριστά περιστατικά. Οι πρόσφυγες, ρωσικής υπηκοότητας, έφυγαν από τη Λευκορωσία σε απροσδιόριστη ημερομηνία για να αποφύγουν την απέλαση. Παρέμεναν κρυμμένοι λόγω του φόβου ότι θα εντοπιστούν από τις τσετσενικές αρχές. Στις δυο περιπτώσεις οι επαναπροωθήσεις αφορούσαν οικογένειες με ανήλικα παιδιά, ενώ στην πιο πρόσφατη αφορούσε άνδρα που ταξίδεψε στα σύνορα Πολωνίας και Λευκορωσίας περίπου 30 φορές. Κάθε φορά ενημέρωνε τους Πολωνούς συνοροφύλακες με γραπτή αίτηση ότι καταγόταν από την Τσετσενία και εξέφραζε φόβους για την ασφάλειά του, δηλώνοντας ρητά ότι ήθελε να υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας. Στην περίπτωσή του είχε εκδοθεί προσωρινή απόφαση του ΕΔΔΑ να μην απελαθεί από την Πολωνία καθώς θα βρισκόταν σε κίνδυνο, αλλά οι πολωνικές αρχές την αγνόησαν.

Ενημέρωσε τους φρουρούς ότι είχε κρατηθεί πολλές φορές στην Τσετσενία χωρίς κάποια νομική βάση και είχε συλληφθεί και κακομεταχειριστεί. Η βίζα του στη Λευκορωσία είχε λήξει, δεν μπορούσε να παραμείνει στη χώρα αυτήν και στην πράξη ήταν αδύνατο να λάβει εκεί διεθνή προστασία.

Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσφεύγοντες, υπήκοοι Ρωσίας, είχαν προβάλει ισχυρισμό ότι οι αιτήσεις ασύλου τους δεν θα εξετάζονταν σοβαρά από τις Αρχές της Λευκορωσίας και ότι η επιστροφή τους στην Τσετσενία θα παραβίαζε το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ. Οι πολωνικές αρχές θα έπρεπε να έχουν πραγματοποιήσει αξιολόγηση αυτών των ισχυρισμών σε σχέση με τις διαδικαστικές υποχρεώσεις του άρθρου 3. Η Πολωνία είχε επίσης την υποχρέωση να διασφαλίσει την ασφάλεια των προσφευγόντων ιδίως επιτρέποντάς τους να παραμείνουν στην επικράτειά της, έως ότου εξεταστούν τα αιτήματά τους από τις εγχώριες αρχές.

Η ελληνική «περίπτωση»
Στην Ελλάδα οι διαπιστωμένες πλέον επαναπροωθήσεις και η άρνηση παροχής ασύλου πέρα από τις διαχρονικές καθυστερήσεις είναι η νέα κανονικότητα. Εξάλλου η χώρα μας πρωταγωνιστεί δυστυχώς μαζί με χώρες, όπως η Ουγγαρία, η Ρωσία κ.λπ. σε καταδίκες για απάνθρωπη μεταχείριση ακόμα και ανηλίκων. Οσοι (λίγοι δυστυχώς) κατάφεραν να προσφύγουν στο ΕΔΔΑ δικαιώθηκαν και ήδη η Ελλάδα κατέχει θλιβερά «τρόπαια» σε καταδίκες. Η γνωστή δικαιολογία ότι η Ελλάδα δέχεται μεγάλο αριθμό προσφύγων είναι προφανές ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα στην απάνθρωπη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο.

Η σημερινή κυβέρνηση, που πανηγύρισε όταν με πλήρη διαστρέβλωση του σκεπτικού απόφασης του ΕΔΔΑ ο υπουργός της Αδ. Γεωργιάδης αισθάνθηκε δικαιωμένος για τις παράνομες πρακτικές επειδή δήθεν αθωώθηκε η Ισπανία για πράξη επαναπροώθησης, παραμένει εντελώς αδιάφορη στις άλλες καταδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου. Οπως είναι γνωστό, βέβαια, η αθώωση της Ισπανίας κρίθηκε σωστή διότι δύο πρόσφυγες προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα από έναν φράχτη και όχι από το παρακείμενο συνοριακό φυλάκιο, όπου (όπως και στις πρεσβείες) είχαν δοθεί οδηγίες να γίνονται δεκτά τα αιτήματα ασύλου και να μεταφέρονται στην Ισπανία όσοι τα υποβάλουν.

Αυτό δεν εμπόδισε όμως τον Αδ. Γεωργιάδη (και άλλα κυβερνητικά στελέχη) να ισχυριστεί: «Η σημαντική εξέλιξη των τελευταίων ημερών είναι ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για πρώτη φορά και μάλιστα ομόφωνα αποδέχεται το μέτρο των μαζικών απελάσεων ως μέτρο προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τι λέει δηλαδή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Οτι, αν έρχεται μια βάρκα με 50 ανθρώπους, έχεις δικαίωμα ως κράτος να τους βάλεις σ’ ένα πλοίο και να τους στείλεις όλους πίσω, χωρίς να εξετάσεις αν κάποιος είναι πρόσφυγας. Αυτή είναι συγκλονιστική μεταβολή». Αυτό είχε καταλάβει τότε ο υπουργός και αυτό φαίνεται να συμμερίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Χθες ήταν η Πολωνία που καταδικάστηκε για τις παράνομες πρακτικές επαναπροώθησης προσφύγων. Αύριο;

Πηγή: efsyn.gr

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.