Τραγουδωντας τον Αυγουστο

Το συγκλονιστικό τραγούδι του Νίκου Παπάζογλου

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που έχει τραγουδηθεί  όσο λίγοι στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Μήνας που το όνομα του προέρχεται από τους τίτλους των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων, συνδέεται με διάφορες εκφάνσεις του ελληνικού πολιτισμού και συνεχίζει να κατέχει καίρια θέση στην ψυχοσύνθεση των κατοίκων τούτου του τόπου.

Ο Αύγουστος ενέπνευσε σπουδαίους Έλληνες δημιουργούς, που μας χάρισαν τραγούδια που αντέχουν στον χρόνο και συνεχίζουν την πορεία τους περνώντας από γενιά σε γενιά.

Ένα τέτοιο τραγούδι που έχει εξασφαλίσει την «αθανασία» είναι και ο Αύγουστος του Νίκου Παπάζογλου. Τραγούδι σε στίχους και μουσική του ιδίου, που περιλαμβάνεται στον δίσκο Χαράτσι του 1984.

Το τραγούδι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Αξίζει ωστόσο να καταγραφεί η ιστορία που οδήγησε τον Νίκο Παπάζογλου στη συγγραφή του εν λόγω κομματιού. Την εκμυστηρεύθηκε ο δημιουργός σε τηλεοπτική του συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση και τη Βίκυ Φλέσσα.

Σύμφωνα με τη διήγησή του, όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1978 όταν σημειώθηκε ο φονικός σεισμός στη Θεσσαλονίκη. Το σπίτι που έμενε ο Νίκος Παπάζογλου με την οικογένειά του -όπως και πολλά άλλα- υπέστη ζημιές τέτοιες που να καθιστούν απαγορευτική την κατοίκησή του. Η γυναίκα του Νίκου Παπάζογλου μαζί με τη νεογέννητη κόρη τους μετέβησαν σε συγγενείς στην Αμερική, ενώ ο ίδιος κατόπιν πρόσκλησης του Σαββόπουλου θα φιλοξενηθεί στο σπίτι του δεύτερου στο Πήλιο. Εκεί θα γνωρίσει μια καλλονή η οποία τον μάγεψε. Ο Παπάζογλου την ερωτεύτηκε αμέσως όμως οι τύψεις για τη γυναίκα και το νεογέννητο παιδί τους δεν τον άφηναν να παραδοθεί στο πάθος του. Μπήκε στο αυτοκίνητο του, προκειμένου να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Στη διαδρομή Πήλιο-Θεσσαλονίκη το τραγούδι είχε κιόλας -στιχουργικά και μουσικά- σχηματιστεί ήδη στο μυαλό του Νίκου Παπάζογλου.

Η «εμπλοκή» του Χριστιανόπουλου με τον «Αύγουστο»

«Το τραγούδι πότε δεν το έγραψα σε χαρτί. Το θυμόμουν απ’ έξω. Το μισό είναι για την κόρη μου και το μισό γι’ αυτήν την κοπέλα» ισχυρίστηκε ο ίδιος για το τραγούδι στη συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση.

Η «περιπέτεια» ωστόσο του Παπάζογλου με τον Αύγουστο δεν σταματά εδώ αλλά έχει και συνέχεια. Σύμφωνα με όσα είπε σε άλλη του συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση, με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο αυτή τη φορά, ένα από τα επόμενα της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη βράδια ο Νίκος Παπάζογλου σκάλιζε τους στοίχους του «Αυγούστου» στο θρυλικό στούντιο που είχε δημιουργήσει το «Αγροτικόν», όταν έτυχε να περάσει από εκεί ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

 «Δώσε μου να διαβάσω τους στίχους», είπε ο Χριστιανόπουλος στον Παπάζογλου. Εκείνος του έδωσε το τετράδιο με τους στίχους του «Αύγουστου». «Αυτό δεν είναι τραγούδι, είναι ποίημα» αποκρίθηκε ο Χριστιανόπουλους, τελειώνοντας την ανάγνωση, για να του απαντήσει ο Παπάζογλου: «Μα πώς είναι ποίημα βρε Ντίνο; Αφού έχω γράψει και τη μουσική του». «Να μου το τραγουδήσεις», τον προκάλεσε ο Χριστιανόπουλος! Μόλις το άκουσε μελοποιημένο, τον συμβούλευσε να «πετάξει» τις «εύκολες ομοιοκαταληξίες» γιατί στιχουργικά γινόταν φτωχότερο, καθώς αρχικά, στο τραγούδι υπήρχε η ομοιοκαταληξία με τις λέξεις «έκσταση – έξαψη». «Τα αφηρημένα ουσιαστικά έξω. Είναι ευκολία» ήταν τα λόγια του Χριστιανόπουλου σύμφωνα με τον Παπάζογλου.

Κι αυτές οι δυο λέξεις στάθηκαν η αφορμή για να μείνει το τραγούδι στο συρτάρι αρκετά χρόνια.

Το «παράδοξο» με το εν λόγω τραγούδι είναι ότι η λέξη Αύγουστος δεν υπάρχει πουθενά στους στίχους του τραγουδιού παρά μόνο στον τίτλο του. Η μόνη αναφορά του Αυγούστου είναι ως επιθετικός προσδιορισμός στο φεγγάρι.

 

 

(σ.σ.: Το παρόν κείμενο αποτελεί το πρώτο από μια σειρά τεσσάρων κειμένων που φιλοδοξούν να παρουσιάσουν ισάριθμα τραγούδια που αντλούν την έμπνευσή τους από τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού)

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.