Με τον φοβο οτι θα «κλεισει» το λιμανι ζουν συνεχως οι ψαραδες στον Ιμερο

Παρόλο που γίνονται κατά καιρούς εργασίες καθαρισμού, τα φερτά υλικά αποτελούν συνεχώς πρόβλημα

Διαρκώς μειούμενους πληθυσμούς αλιευμάτων, αλλά και αδιαφορία του κράτους, βλέπουν οι αλιείς

 

Με τον φόβο ότι το λιμάνι θα κλείσει από τα φερτά υλικά, και τον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση, ζουν οι ψαράδες του λιμανιού του Ιμέρου, που καθημερινά ανοίγονται στο Θρακικό Πέλαγος.

 

 

Περίπου 10 ψαροκάικα και 5 επαγγελματικές βάρκες σταθμεύουν αυτή την περίοδο στο λιμάνι, βγαίνοντας για να αλιεύσουν από την περιοχή, που είχε την ονομασία Ανέ Γκιόλ, η φήμη της οποίας παλιά ξεπερνούσε τα όρια της Ροδόπης.

 

Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι η είσοδος του λιμανιού, καθώς πλέον συχνά γεμίζει με φερτά υλικά, με το κλείσιμο του λιμανιού να αποτελεί μόνιμη απειλή, που θέλει αφενός συνεχή προσοχή και παρεμβάσεις, αφετέρου επιτάσσει να βρεθεί μια πιο μόνιμη λύση, είτε από την Περιφέρεια, είτε από το Δήμο, ώστε να συνεχίσουν να κάνουν το επάγγελμά τους.

 

 

Η κακή χωροθέτηση έφερε προβλήματα

 

Τα περισσότερα προβλήματά τους, προκύπτουν από το γεγονός ότι το λιμάνι ξεκίνησε στραβά, τονίζει ο κ. Μηνάς Μηνόπουλος, αντιπρόεδρο του Αλιευτικού Συλλόγου της περιοχής.

 

Η κατασκευή του λιμανιού ξεκίνησε το ’81-82, με τις εργασίες να συνεχίζονται μέχρι και το ’87, με τον χώρο να επιλέγεται από τους τότε ντόπιους ψαράδες, μιας και, όπως αναφέρει ο κ. Μηνόπουλος, που είχε απασχοληθεί και στις τελευταίες εργασίες που έγιναν για το μόλο του λιμανιού, τους βόλευε από άποψη μετακίνησης.

 

Μέχρι τότε οι ψαράδες πήγαιναν στις εκβολές του Λίσσου, μετακινούμενοι στη συνέχεια στο νέο λιμάνι, το οποίο όμως όπως αποδείχθηκε έχει συνεχώς ζητήματα τόσο με τα φύκια, που παλιότερα βούλωναν συχνότερα την είσοδο του λιμανιού, αλλά και τα φερτά υλικά, που με τα χρόνια έχουν γίνει πηγή μεγαλύτερης ανησυχίας.

 

 

Μάλιστα όπως τονίζει, η εναπόθεση γίνεται όχι μόνο στο στόμιο, αλλά και εντός του λιμένα, με κάποια σημεία να έχουν γίνει επικίνδυνα ρηχά.

 

Αν γινόταν περίπου ένα χιλιόμετρο πιο ανατολικά, θεωρούν πως αυτά τα προβλήματα δεν θα ήταν τόσο έντονα. Παρόλα αυτά μιας και είναι δύσκολο να αναστραφεί αυτή η απόφαση, αυτό που θέλουν είναι να γίνεται σωστός καθαρισμός.

 

Κατά καιρούς γίνονται εργασίες για να ανοίξει το λιμάνι, όμως το πρόβλημα παραμένει, κυρίως στην είσοδο, για αυτό και αποτελεί μόνιμο αίτημά τους όχι μόνο να γίνουν εργασίες για να απομακρυνθούν αυτά τα φερτά υλικά, αλλά και να υπάρξει μια πιο μόνιμη παρέμβαση.

 

Για αυτό και αναγκάζονται να ξεχειμωνιάζουν στη Μαρώνεια, κάτι που όμως δεν είναι και ιδανικό.

 

 

Πλούσιο σε αλιεύματα το μέρος

 

Το μέρος είναι πλούσιο σε αλιεύματα, με τους αλιείς να ψαρεύουν γλώσσα, γαρίδα, μπαρμπούνι, σαργό και συναγρίδα.

 

Κατά το παρελθόν μάλιστα η περιοχή ήταν πολύ γνωστή για τα αλιεύματά της, με την φήμη της να φτάνει στους αλιείς των γειτονικών νησιών. Δυστυχώς όμως ο τόπος εδώ και χρόνια έχει δει σημαντική μείωση στα αλιεύματα, τόσο λόγω της υπεραλίευσης, από την ακτή μέχρι και τα ανοιχτά, που υπάρχει και το πρόβλημα των τουρκικών αλιέων, αλλά και από την αλλαγή του κλίματος.

 

Πλέον δεν υπάρχουν και πολλοί αλιείς, με πολλές βάρκες να τις έχουν «σπάσει», ενώ και ο κλάδος δεν έχει πολλούς νέους να απασχολούνται, γιατί η δουλειά είναι δύσκολη, όχι μόνο από άποψη εργασίας, αλλά και γιατί οι ψαράδες νιώθουν πως η πολιτεία δεν τους προστατεύει και δεν ενδιαφέρεται για αυτούς, τόσο σε υποδομές, όσο και από άποψη μέριμνας.

 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.