Η Ξανθια: Το Βιβλιαριο Κορασιδων η αλλιως ντε ζαβου

Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα και καλή βραδιά,
 
Αναστήθηκα, λοιπόν, και εγώ και είμαι ξανά μάνα μαζί σας. Η δίκη μου «ανάσταση» βέβαια, δεν προήλθε λόγω της Αναστάσεως του Χριστού, με λίγα λόγια δεν με έπιασε το πνεύμα του Πάσχα,  που Πάσχα δεν το λες γιατί κουτσό έγινε φέτος κατά τους χριστιανούς, ούτε του Αγίου Φωτός, που τελικά ποτέ δεν κατάλαβα αν ήρθε ή όχι.
 
Η δίκη μου «ανάσταση» συμπίπτει με την ανάσταση των Συριζαίων, οι οποίοι  καθώς αποκάλυψαν το μεγάλο σκάνδαλο των voucher για τους ελεύθερους επαγγελματίες και ανάγκασαν το πρωθυπουργό να ανακοινώσει την κατάργηση του μέτρου της τηλεκατάρτισης αισθάνονται πως είναι η επόμενη κυβέρνηση.
 
Οπότε αυτή η ανάσταση με παρέσυρε και είμαι εδώ μαζί σας.
 
Αλλά δεν θα σας μιλήσω για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, ούτε και τον αγαπητό Τσιόδρα και τον ανυπέρβλητο Χαρδαλιά. Για τον τελευταίο βέβαια έχω να σας πω.
 
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία που άκουσα στις μέρες της καραντίνας, όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Ιστορία η οποία με έκανε να καταλάβω πως ότι ζούμε είναι απλά μια μικρή επανάληψη γεγονότων, σαν άλλοι πρωταγωνιστές στο “Dark” του “Netflix”, όπου η ζωή κάνει τους ίδιους κύκλους ξανά και ξανά και ξανά και ξανά…
 
Οι πρωταγωνιστές αυτών των ημερών είναι τα επιδόματα, αυτά που άλλοι πήραν άλλοι δεν πήραν, άλλοι περιμένουν, άλλοι δικαιούνται και άλλοι όχι. Αυτά τα επιδόματα λοιπόν υπήρχαν από πάντα στο μικρό και ταλαιπωρημένο μας Ελλαδιστάν.
 
Μια από τις μορφές τους, που εγώ πραγματικά δεν ήξερα και εντυπωσιάστηκα, ήταν το «βιβλιάριο των άπορων κορασίδων», γνωστό και ως «Βιβλιάριο της Φρειδερίκης». Της γνωστής Φρειδερίκης, της Βασίλισσας.
 
Η Φρειδερίκη λοιπόν γεννήθηκε την 18η Απριλίου του 1917 ως Πριγκίπισσα του Αννόβερο, Μ. Βρετανίας και Ιρλανδίας, Δούκισσα του Μπρούνσβικ  και γονείς της ήταν ο Δούκας και η Δούκισσα του Μπρούνσβικ – Λούνεμπουργκ.
 
Κατά την διάρκεια των σπουδών της στην Ιταλία, συνδέθηκε με τον τότε Διάδοχο της Ελλάδος Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε, σε ηλικία 21 ετών, στις 8 Ιανουαρίου 1938. Έμαθε αμέσως Ελληνικά και αφιέρωσε τη ζωή της σε ό,τι αφορούσε την ενδυνάμωση της εικόνας της Ελλάδος και την κοινωνική προσφορά. Η φιλανθρωπία, η ειδική μέριμνα και το μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιδιά ήταν οι προτεραιότητές της.
 
Το τεράστιο φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο, η προσωπική της γοητεία, η ζωτικότητα, η απλότητα και η δημοκρατική συμπεριφορά της την κατέστησαν ιδιαιτέρως δημοφιλή. Για να μην παρεξηγούμαστε δεν είναι δικά μου λόγια αυτά… τα δανείστηκα από https://www.greekroyalfamily.gr/ .
 
Ένα από τα τεράστια φιλανθρωπικά της έργα λοιπόν ήταν η δημιουργία του «βιβλιάριου των άπορων κορασίδων» στην δεκαετία του ’50. Πρόκειται για ένα βιβλιάριο που είχε το αρχικό ποσό των 1000 δρχ. και σε αυτό το μπορούσαν οι γονείς των κορασίδων να καταθέτουν χρήματα, καθώς επρόκειτο για προνομιακό καταθετικό λογαριασμό όπου αυγάτιζαν οι δραχμούλες. Οι γονείς μπορούσαν να βάλουν «χέρι» στο λογαριασμό μόνο όταν η κορασίδα θα έκλεινε τα 18 γιατί και τότε θα παντρευόταν και το ποσό αυτό θα προστίθεντο  στην προίκα της.
 
Χαμός έγινε λοιπόν σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, με τα κρεβάτια να παίρνουν φωτιά για να βγάλουν κορίτσια και κατ’ επέκταση να πάρουν το βιβλιάριο! Για πολλά από τα κορίτσια που είχαν την τύχη να γεννηθούν εκείνες τις ημέρες γινόντουσαν βαφτίσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Και το όνομα αυτής Φρειδερίκη! Μου λύθηκε και αυτή η απορία λοιπόν, γιατί όταν ακούω αυτό το όνομα πάντα αναρωτιέμαι γιατί τόση αγάπη προς την Βασίλισσα.
 
Πήγαινε μετά η Φρειδερίκη με όλο το επιτελείο περιοδεία, βγαίνανε στην πλατεία και καθόταν σε μια μεγάλη καρέκλα και περνούσαν οι κορασίδες και παίρνανε το βιβλιάριο.
 
Σας παραθέτω και φωτογραφία για να μην νομίζετε πως σας λέω ψέματα.
 

 
Όπου δεν μπορούσε να πεταχτεί η Φρειδερίκη εμφανιζόταν ο Παύλος, και για να μην με αμφισβητείτε αυτό συνέβαινε και στα μέρη μας…

Η φωτογραφία «εκλάπη» από http://oisapes.mysch.gr/index.html. Γιατί προτιμάμε και τους ντόπιους ιστοτόπους.
 
Πολλές οι κορασίδες που πήρανε το βιβλιάριο… πολλές Φρειδερίκες αποκτήσαμε… πολλοί γίνανε ξαφνικά βασιλικότεροι του βασιλέως για να επωφεληθούν από το κοινωνικό έργο της βασιλομήτορος.
 
Όμως υπήρχαν και κάποιοι όροι και εξαιρέσεις, οι οποίοι βέβαια δεν καταγράφηκαν ποτέ σε κανένα, βασιλικό ή προεδρικό διάταγμα, σε καμία διευκρινιστική και σε καμία εφημερίδα.
 
Εξαίρεση πρώτη:
 
Δεν παίρνανε το βιβλιάριο οι άπορες κορασίδες που είχαν γονείς κομμουνιστές. Και αυτό γιατί μπορεί στα 18 τους να παντρευόντουσαν κάποιον άλλο κομμουνιστή και με το προικιό της βασιλομήτορος να γέμιζαν και άλλα κομμουνιστάκια… Αυτές οι κορασίδες κατά μεγάλο βαθμό ήταν θύματα αρπαγής και αποτελούσαν το ανθρώπινο δυναμικό σε κάποια από τα 52 «ιδρύματα» της Φρειδερίκης που η ίδια αποκαλούσε «Παιδουπόλεις» και ο κόσμος τα έλεγε «ιδρύματα της Φρείκης». Εκεί μάθαιναν ότι οι γονείς τους είναι ο βασιλιάς και η βασίλισσα και οι πραγματικοί γονείς τους ήταν συμμορίτες.
 
Εξαίρεση δεύτερη:
 
Δεν παίρνανε το βιβλιάριο οι άπορες κορασίδες που οι γονείς τους ήταν από τους υπέρμαχους της βασιλείας της Ελλάδος. Αυτό συνέβαινε γιατί οι οικογένειες αυτές  επωφελούνταν από τη βασιλεία με άλλους τρόπους και ο κύριος σκοπός τους ήταν να αναζητήσουν άλλους δικαιούχους οι οποίοι με αυτήν την παροχή θα τασσόντουσαν υπέρ της βασιλείας και θα στήριζαν και ενίσχυαν το θεσμό.
 
Κοινώς δικαιούχοι ήταν όσοι επιλεγόντουσαν από τους κατά τόπους υποστηρικτές της βασιλείας και από αυτούς που λύνανε και δένανε και με αυτό τον τρόπο θα κάνανε πιο αγαπητή τη Βασίλισσα. Όσοι θα φέρνανε «ψηφαλάκια».
 
Την ιστορία αυτή την άκουσα από την μητέρα μου η οποία δεν πήρε και αυτή το βιβλιάριο, γιατί ο παππούς μου ορκιζόταν στο βασιλιά και στη βασίλισσα οπότε και το απαρνήθηκε όπως ο ίδιος μας είχε πει πολλές φορές με μεγάλη περηφάνεια, και βγήκε βόλτα στα χωριά να βρει υποψήφιους δικαιούχους και να ευχαριστήσει τους βασιλείς.
 
Η επιβράβευση της οικογενείας  μας για αυτή την υπηρεσία ήταν μια οικογενειακή φωτογραφία με τη βασίλισσα όταν αυτή παραβρέθηκε με την καρέκλα της μαζί στον τόπο καταγωγής της μητέρας μου. Την οποία χρόνια ολόκληρα θυμάμαι σε μεγάλη και επιβλητική κορνίζα στον μπουφέ της γιαγιάς μου.
 
Η μητέρα μου σε αυτή την φωτογραφία κρύβει το πρόσωπο της με τα χέρια της. Δεν έμαθα όμως ποτέ αν η κίνηση αυτή ήταν γιατί δεν ήθελε να ταυτιστεί με τους βασιλείς ή γιατί θύμωσε επειδή δεν ήταν δικαιούχος του βιβλιαρίου άπορων κορασίδων.
 
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ βρίσκω πολλές ομοιότητες με την επιδοματική πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
 
Ως επίλογο σας παραθέτω το σκίτσο του Μποστ όπου χρησιμοποιεί μια «αιρετική οικογένεια»: τη Μαμά Ελλάδα και τα δύο ορφανά της, την Ανεργίτσα και τον Πειναλέοντα…

Εφιστώ την προσοχή στο τι κρατάει η Ανεργίτσα

 
«Γράφε Ανεργίτσα, καλό μου κοριτσάκη
Να σου υπαγορέφσο ένα παραμιθάκη.
Θα σου τα λέγω, αργά ομιλών,
Μπας κε πάρουμε τίποτα ψιλών:
“Κράτος, χώρα μπερδεμένη,
και στο Νάτο τυλιγμένη.
Δόστου κλώτσο ν’ αρχινήση
δυτικούς να προσκυνήση”».

 
 
Για να ξέρετε πως όλα αυτά τα έχουμε ξαναζήσει…!
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.