Πορεια εναντια στις καταπιεσεις πατριαρχιας και κεφαλαιου
Πορεία για την παγκόσμια ημέρα της εργαζόμενης Γυναίκας πραγματοποιήθηκε υπό τη διοργάνωση της ομάδας του Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής ΔΠΘ που εστιάζει στο έμφυλο ζήτημα και φέρει το όνομα «Απέναντι-Coven», το πρωί της Κυριακής 8 Μαρτίου, με εναρκτήριο σημείο την κεντρική πλατεία Ειρήνης.
Όπως επεσήμαναν οι ίδιοι, η 8η Μαρτίου αποτελεί ημέρα αγώνα για την απελευθέρωση και τη χειραφέτηση της γυναίκας και της κοινωνίας, αναφερόμενοι εν συντομία σε αυτό που στη συνέχεια αποτέλεσε ημερομηνία-σταθμό και την αρχή του αγώνα διεκδίκησης ίσων εργασιακών δικαιωμάτων, την μαζική δηλαδή απεργία των εργαζόμενων γυναικών στην υφαντουργία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης σε μία εποχή που το ωράριο τους κάλυπτε μέχρι και τα 2/3 της ημέρας, ενώ το εργασιακό περιβάλλον θύμιζε συνθήκες κάτεργου.
Φτάνοντας στο σήμερα οι ίδιοι εξήγησαν πως, «η καταπίεση των γυναικών δεν έχει πάψει, αλλά προσαρμόζεται στις σύγχρονες παραγωγικές και κοινωνικές συνθήκες, με μόνο άξονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, οι αγώνες των γυναικών συνεχίζονται. Γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα εξακολουθούν να βιώνουν διαφόρων μορφών διακρίσεις και καταπιέσεις στον εργασιακό τους χώρο: άνιση αμοιβή ανδρών – γυναικών, ενδεικτικά, να αναφέρουμε ότι στην Ε.Ε. οι μισθολογικές διαφορές μεταξύ γυναικών και ανδρών είναι στο 16,3% και οι συνταξιοδοτικές στο 37,6%, ουσιαστική κατάργηση των αδειών μητρότητας, απολύσεις εγκύων, ρήτρα μη εγκυμοσύνης, σεξουαλικές παρενοχλήσεις στον εργασιακό χώρο και άρνηση πρόσληψης σε άτομα με σεξουαλική ταυτότητα που αποκλίνει από τα πατριαρχικά πρότυπα».
«Οι καταπιέσεις, ωστόσο» όπως επισημαίνουν, «δεν περιορίζονται στον εργασιακό χώρο αλλά υπάρχουν εξίσου στην κοινωνία γενικότερα, καθώς και στο πεδίο της οικογένειας, όπου οι γυναίκες αποτελώντας πάλι παραγωγική δύναμη αναλώνουν πενταπλάσιο χρόνο από όσο οι άνδρες σε καθήκοντα φροντίδας και σε οικιακά καθήκοντα. Έτσι στο πρόσωπο της σύγχρονης γυναίκας συγκεντρώνονται οι ρόλοι της εργάτριας, της μάνας, της συζύγου και της “οικιακής βοηθού”».
Η αντιμετώπιση της γυναίκας ως πολίτη δεύτερης κατηγορίας δεν σταματά όμως εκεί, αλλά εκφράζεται και με ωμή βία, σύμφωνα με τους ίδιους. «Βιασμοί και ξυλοδαρμοί γυναικών, δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά αλλά πάγιο κοινωνικό φαινόμενο, που τις περισσότερες φορές μένει στην αφάνεια. Η πατριαρχία μπορεί να κοστίσει ακόμη και ανθρώπινες ζωές, ειδικότερα όταν πρόκειται για κόσμο της εργατικής τάξης, μετανάστριες/-ες, τοξικοεξαρτημένες/-ους, άνεργες/-ους κτλ. Αξίζει να σημειωθεί ότι , σύμφωνα με έρευνες η κύρια αιτία θανάτου των γυναικών ηλικίας από 16 έως 44 ετών είναι, διεθνώς, η δολοφονία από κάποιο οικείο πρόσωπο», ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Απέναντι σε όλα τα προαναφερθέντα «προτάχθηκαν οι αγώνες των γυναικών πλάι σε αυτούς των εργαζομένων, των προσφυγισσών /μεταναστριών στον Έβρο, στη Χίο , στη Μυτιλήνη , τις γυναίκες που παλεύουν για ισότητα στο Μεξικό και στη Χιλή , τις Κούρδισες επαναστάτριες στην περιοχή της Ροζάβα και όλων των καταπιεσμένων του κόσμου, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και έμφυλες διακρίσεις».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
