Η σημασια της αμερικανικης βασης για την Αλεξανδρουπολη και τη Θρακη

Η ψήφιση από την ολομέλεια της Βουλής του πρωτοκόλλου τροποποίησης της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ (MDCA) προοιωνίζεται ένα διαφορετικό μέλλον για την Αλεξανδρούπολη. Το να επιχαίρουν για την εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη που  θα μεταβάλλει μια ήσυχη πόλη η οποία προσδοκά το μέλλον της από τον τουρισμό αλλά κυρίως από την εμπορευματική αξιοποίηση του λιμένος, σε στόχο της αμερικανορωσικής σύγκρουσης, δηλαδή δύο πυρηνικών δυνάμεων, αυτό αποτελεί πολιτική διαστροφή που αποσκοπεί να αποκρύψει τα πραγματικά γεγονότα και τις μελλοντικές τους δυνητικές συνέπειες. Όμως, τι σημαίνει για την Αλεξανδρούπολη αυτή η εξέλιξη; Ποιο ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η εγκατάσταση μιας ξένης δύναμης στην περιοχή της Θράκης;

Τον Σεπτέμβρη του 1995, ο τότε υφυπουργός Άμυνας Νίκος Κουρής, με αφορμή τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς εναντίον των Σέρβων που διαμόρφωσαν τους επιδιωκόμενους από τη Δύση συσχετισμούς στη Βοσνία, προέτρεπε τους μαθητές της Σχολής Εθνικής Άμυνας να εξετάσουν «το νέο ρόλο του ΝΑΤΟ σε επιχειρήσεις επιβολής ή διατήρησης της ειρήνης και τις τυχόν συνέπειες που θα έχει αυτή η μετεξέλιξή του σε ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο ή άλλες περιοχές του εθνικού μας χώρου»  Ακριβώς περί αυτού πρόκειται σήμερα: Δηλαδή, ποιος θα είναι ο ρόλος της αμερικανικής βάσης που θα εδρεύει στην Αλεξανδρούπολη στο ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής κρίσης που θα αγγίξει και τη Θράκη; Σε αυτή την περίπτωση θα ταυτίζονται τα ελληνικά με τα αμερικανικά συμφέροντα; Διότι η Τουρκία υπερέχει γεωπολιτικά σημαντικά της χώρας μας, είναι το εφαλτήριο προς την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο αλλά και στην Κεντρική Ασία  λόγω της κοινής καταγωγής με τους λαούς της, γι’ αυτό η Ουάσινγκτον αγωνιά να προσεταιριστεί εκ νέου την Άγκυρα με κάθε τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώην ναύαρχος του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, που υπηρέτησε και στο ΝΑΤΟ, ο Ελληνοαμερικανός Τζέιμς Σταυρίδης, σε κείμενό του στο Πρακτορείο Bloomberg, ισχυρίστηκε ότι «η απώλεια της Τουρκίας για τον υπερατλαντικό κόσμο θα αποτελούσε ένα γεωπολιτικό λάθος με σχεδόν επικές διαστάσεις».
Ο ισχυρισμός που προβάλλεται για να εφησυχάσει τον πληθυσμό της περιοχής υποστηρίζει ότι με την εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στο λιμάνι «θα θωρακιστεί η Αλεξανδρούπολη και η ακριτική περιοχή μας θα αισθάνεται περισσότερο ασφαλής», δεν ευσταθεί. Αντίθετα μάλιστα. Διότι η Αλεξανδρούπολη μεταβάλλεται σε επιλεγμένο στόχο στα πλαίσια της αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Ρωσίας, ιδιαίτερα στην περίπτωση ανάφλεξης στην Ουκρανία αλλά και σε ενδεχόμενο κλείσιμο των Στενών από τη σύμμαχο της Ρωσίας, Τουρκία. Κυρίως, όμως, στην περίπτωση υποκινούμενης όξυνσης στη Δυτική Θράκη, μπορεί κανείς να προεξοφλήσει την αντίδραση της αμερικανικής δύναμης που θα εγκατασταθεί στην Αλεξανδρούπολη; Είναι λανθασμένη η άποψη που ισχυρίζεται ότι η δύναμη θα υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της περιοχής, όπου εδρεύει, εναντίον άλλης νατοϊκής δύναμης. Αυτό το αποσαφήνισε και ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Νίκολα Μπερνς ο οποίος κατά τη διάρκεια του Delphi Forum που διεξήχθη τον περασμένο Νοέμβρη στην Ουάσινγκτον είχε δηλώσει: «Λυπάμαι που το λέω, αλλά εάν η Ελλάδα χρειαστεί τη στήριξη των ΗΠΑ σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, δε νομίζω ότι θα την έχει από τον πρόεδρο Τραμπ». Αντίθετα, μπορεί σε περίοδο ελληνοτουρκικής κρίσης να αξιοποιηθεί η βάση από την Ουάσινγκτον ως μέσον επιβολής των επιθυμητών της συσχετισμών ανάμεσα στις δύο χώρες.

Ποιος μπορεί να αποκλείσει σε αυτή την περίπτωση την επαναχάραξη των συνόρων στη Θράκη με τις μετακινήσεις πληθυσμών ώστε να δημιουργηθούν «ομοιογενείς εθνικά πληθυσμοί»; Δεν πρόκειται για σενάριο φαντασίας: Την 15η Οκτωβρίου 1995, η εφημερίδα «Βήμα» αποκάλυψε ότι υπήρξε «σχέδιο του ΝΑΤΟ για αυτονόμηση της Θράκης», δηλ. αξιωματικοί του ΝΑΤΟ, χωρίς την συμμετοχή Ελλήνων αξιωματικών, σε «επιτελική άσκηση επί χάρτου» τον Ιούλιο του 1995, δηλαδή μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας που εξάλειψε «τον από βορρά κίνδυνο», εξέτασαν την «μερική αυτονόμηση της Δυτική Θράκης». Σχεδίασαν «σενάριο σύρραξης» που θα είχε ξεσπάσει στην Νότιο Βαλκανική, στην οποία θα παρενέβαινε ο συμμαχικός παράγοντας για την «διευθέτησή» της με την μετακίνηση πληθυσμών ώστε να δημιουργηθούν ομοιογενείς φυλετικά ζώνες ενώ στο σχέδιο ειρήνης που προτείνονταν περιλαμβάνονταν η «μερική αυτονόμηση» της Θράκης. Την προηγουμένη του δημοσιεύματος κατά το βραδινό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Αντέννα, ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάουαρντ, Σ. Σταύρου, άφησε άναυδους τους Έλληνες τηλεθεατές όταν ανακοίνωνε ότι στην Αμερική από μακρού χρόνου, επιστήμονες, πολιτικοί και στρατιωτικοί που ανήκαν σε διάφορους πολιτικο-πολεμικο-οικονομικούς και επιστημονικούς ομίλους, μελετούν αποσταθεροποιητικά σενάρια για την Ελλάδα. Τα σενάρια αυτά ήταν η αντίδραση της Ουάσινγκτον στα σχέδια για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης που θα μετέφερε ρωσικό αέριο στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και εκείθεν στις αγορές της Δύσης. Γιαυτό και ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζέημς Μπέηκερ σε άρθρο του στην εφημερίδα «Los Angeles Times» είχε υποστηρίξει τότε πως «η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί εφόσον θα παρεκτραπεί». Με άλλα λόγια αν μελλοντικά διαφοροποιηθούν τα σχέδια της Αθήνας έναντι των συμφερόντων της Ουάσινγκτον για την περιοχή, θα πρέπει η Ελλάδα να «τιμωρηθεί»; Με επίκεντρο τη Θράκη; Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, μετά το τέλος του Ψυχρού πολέμου, με τη μετακίνηση πληθυσμών ώστε να δημιουργηθούν «ομοιογενείς εθνικά πληθυσμοί» και προτεκτοράτα των ΗΠΑ και της Γερμανίας που προωθούν τα σχέδιά τους στα Βαλκάνια.

Στην αμυντική συμφωνία αναφέρεται «η μερική παραχώρηση χρήσης υποδομών» στον λιμένα της Αλεξ/πολης προκειμένου να καθησυχάσει τις όποιες ανησυχίες.  Όμως η παρουσία της βάσης θα συρρικνώσει την προσδοκώμενη εμπορική εκμετάλλευση του λιμένα που αποτελεί την κύρια δυνατότητα για την ανάπτυξη της πόλης και της ενδοχώρας. Μάλιστα αμερικανός αξιωματούχος αποσαφήνισε ότι οι Αμερικανοί δεν θα έχουν αποκλειστική χρήση, ούτε στην περιοχή θα υπάρχει μόνιμη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. «Όταν δεν θα χρησιμοποιούμε αυτές τις εγκαταστάσεις αυτές θα είναι διαθέσιμες στην Ελλάδα να τις χρησιμοποιήσει» προσέθεσε (iefimerida.gr/16-10-2019). Βέβαια αυτά είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους. Αλληλοαναιρούνται. Για τον πρόσθετο λόγο ότι στην ίδια συμφωνία (MDCA) γίνεται ρητή αναφορά για «ανεμπόδιστη πρόσβαση για χρήση» στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (Καθημερινή 16/2/2020). Πώς θα προγραμματίζεται η εκμετάλλευση του λιμένα όταν αυτή θα εξαρτάται από τις στρατιωτικές ανάγκες των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή; Και σε τυχόν περίοδο κρίσης θα σταματά η εμπορευματική λειτουργία του λιμένα ή θα συρρικνώνεται στο ελάχιστο; Θα μπορούν, τότε, πλοία «κακόβουλων» κρατών (Ρωσίας, Κίνας), σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό των κυρίων Πομπέο και Πάιατ, να ελλιμενιστούν, ή η Αλεξανδρούπολη θα εξαιρεθεί από τον σχεδιασμό τους; Το βέβαιο είναι ότι με την ιδιωτικοποίηση του λιμένα το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών θα δοθεί σε εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, όπως επανειλημμένα άφησε να εννοηθεί ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας με την επιδοκιμασία της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε στρατιωτικά και οικονομικά αμερικανικά συμφέροντα να δρουν συμπληρωματικά για να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα η στρατιωτική βάση ανταποκρινόμενη στις στρατηγικές ανάγκες της Ουάσινγκτον. Ο λιμένας γεωγραφικά μόνον θα ανήκει στην ελληνική επικράτεια.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.