Το μηνυμα της Κυριακης

Σήμερα το Ευαγγελικό ανάγνωσμα παρουσιάζει μέσα από τη γνωστότερη, ίσως, παραβολή, τον παραλογισμό της αμαρτίας. Ο νεότερος γιος απευθύνεται στον πατέρα του με τρόπο επιτακτικό και χωρίς καν να παρακαλέσει, τον προστάζει να του δώσει ό,τι του αναλογεί ως μερίδιο από την πατρική περιουσία. Να λάβουμε υπόψη ότι ο πατέρας είναι εν ζωή και επομένως δεν τίθεται θέμα κληρονομικής περιουσίας. Όσο ο γονιός ζει, είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης της περιουσίας του και δεν έχει δικαίωμα το οποιοδήποτε τέκνο του να διεκδικεί τα όσα πιθανολογεί ότι μετά τον θάνατό του γονιού του θα κληρονομήσει. Κι όμως ο νεότερος γιος εγείρει απαίτηση εκεί που δεν υπάρχει δικαίωμα. Είναι το βασικό λάθος του ανθρώπου. Ξεχνά ότι ο κόσμος ανήκει στο Δημιουργό Θεό και δρα σαν σφαιτεριστής.
Πώς αντιδρά ο πατέρας; «Διείλειν αυτοίς τον βίον»! Μοιράζει την περιουσία καταλαβαίνοντας ότι ο απαιτητικός γιος δεν παίρνει από λόγια, δεν θα τον ωφελούσε η οποιαδήποτε συμβουλή, αλλά πρέπει να πάθει για να μάθει, ώστε στη συνέχεια να θεραπευθεί! Συνακόλουθα, ο νεότερος γιος, έχοντας εμπιστοσύνη μόνο στον εαυτό του και θεωρώντας ότι όλα τα μπορεί, «μετ' ου πολλάς ημέρας συναγαγών άπαντα απεδήμησεν εις χώραν μακράν». Πραγματώνεται έτσι, το πρώτο βήμα προς την αμαρτία, αυτό που οι Πατέρες ονομάζουν «αναχώρηση», δηλαδή απομάκρυνση από τον Θεό και το θέλημά του.

Ποια η συνέχεια; Όπως ερμηνεύουν οι Πατέρες κι όπως περιγράφεται στην παραβολή, ακολουθεί η αθλιότητα. Πάντα η αμαρτία προκαλεί πνευματική κατάντια, η οποία χαρακτηρίζεται από την προσβολή της αξίας του ανθρώπου. Το δόλωμα μιας κάποιας αρχικής ηδονής το ακολουθεί το αγκίστρι της οδύνης, του ψυχικού μαρτυρίου. Όποιος πιστεύει ότι η κόλαση βιώνεται μόνο στην άλλη ζωή, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Η εμπειρία της αμαρτίας είναι η βίωση της κόλασης και η θεώρηση της ζωής ως μιας φρίκης χωρίς τέλος.

Πώς ελευθερώνεται ο άνθρωπος απ’ όλα αυτά; Η παραβολή μας λέει ότι ο άσωτος ήλθε στον εαυτό του, δηλαδή συνειδητοποίησε την κατάσταση του, όχι τόσο της υλικής, εξωτερικής εξαθλίωσης, όσο της εσωτερικής, πνευματικής κατάντιας, ως αποτέλεσμα των εγωιστικών επιλογών.

Τι κάνει στη συνέχεια, επανέρχεται στην οικία του πατρός! Δεν καταφεύγει οπουδήποτε του υπόσχονται ανακούφιση, αλλά εκεί όπου υπάρχει η βεβαιότητα της ανάπαυσης. Και επανέρχεται αποφασισμένος να ομολογήσει το λάθος και να διαρρήξει τη σχέση του με το παρελθόν του. Μεταμέλεια, επάνοδος, αποκατάσταση, τα τρία στάδια της μετάνοιας που σημασιοδοτούν την πνευματική ζωή και ωριμότητα.
 
Πάντα η αμαρτία προκαλεί πνευματική κατάντια, η οποία χαρακτηρίζεται από την προσβολή της αξίας του ανθρώπου. Το δόλωμα μιας κάποιας αρχικής ηδονής το ακολουθεί το αγκίστρι της οδύνης, του ψυχικού μαρτυρίου. Όποιος πιστεύει ότι η κόλαση βιώνεται μόνο στην άλλη ζωή, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Η εμπειρία της αμαρτίας είναι η βίωση της κόλασης και η θεώρηση της ζωής ως μιας φρίκης χωρίς τέλος

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.