Η εναντιωση στον ρατσισμο και την ξενοφοβια εκ της μουσικης

Γνώμες

Το θρακιώτικο συγκρότημα «Θράξ Πάνκc», έπειτα από την κυκλοφορία του νέου του δίσκου με τίτλο «Thrax Punks», συνέπραξε καλλιτεχνικά με τον στιχουργό, συνθέτη και μουσικό Δημήτρη Μητσοτάκη, παράγοντας την «Κυρά-Κατίνα».

Πρόκειται για ένα τραγούδι με πολιτική και κοινωνική απεύθυνση που θίγει μεταξύ άλλων το φλέγον ζήτημα του προσφυγικού και αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, ο οποίος έσπευσε να το «μοιραστεί» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οι στίχοι αναφέρονται στην «Κυρά Κατίνα», η οποία θα μπορούσε να παραλληλισθεί με τη μέση Ελληνίδα, έναν θρησκευόμενο άνθρωπο, με επιλεκτική, όμως, ευαισθησία.

Είναι ένα φαινόμενο που συναντάμε καθημερινά γύρω μας, εκεί όπου το «αγαπάτε αλλήλους» γίνεται πράξη σε δικούς μας μόνο ανθρώπους ή σε άτομα της ίδιας φυλής και εθνικότητας με τη δική μας.

Η «Κυρά Κατίνα» και ο «Κυρ-Παντελής», του Πάνου Τζαβέλα αποτελούν συνήθεις φιγούρες της ελληνικής κοινωνίας και δυστυχώς επιβεβαιώνουν την έλλειψη ανθρωπισμού που διέπει μέρος του πληθυσμού μας.

Με τα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας να πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο, οι στίχοι του συγκεκριμένου τραγουδιού έρχονται να αντιταχθούν με καθόλα εύστοχο τρόπο στη ρητορική μίσους που γεννούν συγκεκριμένα φρονήματα, τα οποία φυσικά δεν λείπουν και από το πλαίσιο της ξακουστής «κανονικότητας».

Για του λόγου το αληθές, οι στίχοι…

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που κάνεις το σταυρό σου
μόλις μπανίσεις εκκλησιά και λες στον διπλανό σου
γι’ αυτούς τους μαύρους κι άραχλους που βρόμισαν τη χώρα
και έχουν κλέψει τις δουλειές που να τους πνίξει μπόρα.

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που βρίζεις κάθε ξένο
στη λαϊκή, στην αγορά, στο τρόλεϊ, στο τρένο
λησμόνησες τον μπάρμπα σου που σέρνονταν στις τρύπες
στου ορυχείου τις στοές, στων καραβιών τις πίπες.

Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιώργος κι η Μαρία;
Ο γιος σου πήγε Καναδά κι η κόρη Αυστραλία
και σου ‘ρχονται τα δάκρυα και σου χαλούν τη μάσκα
όταν σου λένε: “δεν θα ‘ρθω μανούλα μου, το Πάσχα”.

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που ξέρεις κάθε άγιο
κάνε και μία προσευχή για ‘κείνο το ναυάγιο
που είχε μέσα το παιδί, τη μάνα, τον πατέρα
και μόλις έπιασαν στεριά τους έριξαν μια σφαίρα.

Κυρά Κατίνα μου πιστή που αγαπάς αλλήλους
και περιτριγυρίζεσαι απ΄ του Αδόλφου φίλους
το αίμα είν’ στα χέρια σου, τα λόγια σου πιστόλι
κανένανε δεν σκότωσες μα έχουν πεθάνει όλοι.

Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιάννης κι η Ελένη;
Στα ξένα βρωμοέλληνες και στην Ελλάδα ξένοι
κι αφού μιλάς με τον Θεό, για ‘κείνα προσευχήσου
γιατί στην άλλη τη φουρνιά θα ‘ναι και το παιδί σου.
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.