Δολοφονησε τεσσερις ζωες, αλλα κοιμηθηκε καλα το βραδυ

Για μια ακόμα φορά σκηνή πράξεων δολοφονικής βίας και μίσους, η αυλή του «Παρατηρητή της Θράκης»

Αληθινή ιστορία – Πράξη πρώτη
 

Για μία ακόμα φορά, και πάλι με  απολύτως επιτυχή αποτελέσματα∙ τη δολοφονία τεσσάρων εξαμηνίτικων κουταβιών που βρέθηκαν στην πόρτα μας σε δύο δόσεις, πριν ακόμη απογαλακτιστούν, και προήλθαν από δύο διαφορετικές γέννες.
 
Στην αρχή φυσικά αιφνιδιαστήκαμε. Η πρώτη οικογένεια κουταβιών ήταν εξαμελής γαρ, καλοθρεμμένη και εξοικειωμένη με τον άνθρωπο, από την οποία αφού πήραν όση χαρά ήθελαν έκριναν σκόπιμο να τα εγκαταλείψουν στην πόρτα μας. Αδιάφοροι και σαφώς, μη φιλόζωοι, ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΜΒΙΑ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
 
Μας τα πέταξαν… Ήταν όμως πανέμορφα. Συνεννοηθήκαμε με τον υπεύθυνο κτηνίατρο κ. Θάνο Καραγιώργη και τα πήγαμε στο Δημοτικό Κυνοκομείο, για εμβολιασμό και, πιθανόν, διαμονή.

 
Τα επισκεπτόμασταν όμως και η καρδιά μας δεν άντεξε. 6 μικρές «μπαλίτσες», τόσο πολύ λυπημένες και τόσο πολύ μόνες, δεν ήταν εφικτό να ζήσουν εκεί, γιατί σαν οποιοδήποτε μικρό πλάσμα η πρώτη τους ανάγκη ήταν η μαμά τους και η αγάπη.  Κάποια λοιπόν επέλεξαν να… φύγουν, να πετάξουν σ’ εκείνο τον κήπο, που κατά όπως λέει η ορθοδοξία, όλα είναι αρμονικά και φωτεινά, και κανένας, ούτε τα ζώα έχουν βάσανα.
 
Βοήθησε και η αιμορραγική γαστρεντερίτιδα, η οποία  παρά τις μεγάλες προσπάθειες του γιατρού και του προσωπικού θέρισε τα τέσσερα, και γύρισαν πίσω ξανά στην αυλή μας μόνο ο Καμήλο και η Ντέμη, που μέρες μετά αγωνιστήκαμε και πετύχαμε να τα πείσουμε ότι τα αγαπάμε και πρέπει να ζήσουν, αφού και στην αρρώστια το χάδι  ήταν το πρώτο φάρμακό τους, κι η αγκαλιά. Ξεπερνώντας  το ένα σοκ που βίωσαν αμέσως μετά το άλλο  ─αποστέρηση από τη μαμά τους και την οικογένειά τους, επιλογή μιας αυλής που τα ακούμπησε στο Δημοτικό Κυνοκομείο, αρρώστια, θάνατος, και ξανά αυλή κι αγάπη─  άρχισαν να χορεύουν, να χαίρονται, να ζουν… Μέχρι που μια  μέρα τα επισκέφθηκε και ο κρυμμένος κάπου στη δημοσιά τρίτος αδερφός τους, ο Πίπης  ─δίδυμος της Ντέμη─ κι είχαν χαράς Ευαγγέλια…
 
Πόσο χαρά αλήθεια μπορεί να αισθανθεί  μια μικρή σκυλοοικογένεια, πόση!

Πράξη δεύτερη

Όλα καλά πήγαιναν λοιπόν με την πρώτη μικρή τριμελή οικογένεια των κουταβιών που διασώθηκαν, όταν δέκα μέρες μετά την επιστροφή τους στην αυλή του «Παρατηρητή της Θράκης» έγινε δεύτερη εγκατάλειψη και εφόρμηση έξι ακόμη κουταβιών, πολύ μικρότερων ημερολογιακά των κουταβιών της προηγούμενης, των οποίων το σοκ της παραίτησης ήταν τέτοιο, που πριν ακόμη συνεννοηθούμε για τα εμβόλιά τους, άρχισαν να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο.

Δημοτικό Κυνοκομείο στην αρχή, Ειρήνη Σεργκενλίδου στη συνέχεια, έδωσαν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή τα δύο που μέσα τους δεν είχαν καταλήξει ακόμη αν είναι καλό να ζεις σε αυτόν τον κόσμο. Με πολύ αγώνα, περίθαλψη και νοσηλεία σώθηκαν έτσι ο «Πειρατής» και η Μπούμπα, και από τα τέλη Μαΐου μέχρι σήμερα έτσι κυλούσε η ζωή μας, στην οποία καθημερινά καταβάλλονταν προσπάθειες και γινόταν πολλές κοινοποιήσεις για να βρεθούν οικογένειες που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια ζεστή εστία. Πρώτος υιοθετήθηκε  ο Πειρατής, και ήμασταν στη διαδικασία για την υιοθεσία και των υπολοίπων τεσσάρων, του Καμήλο, της Μπούμπας, του Πίπη και της Ντέμης, που πήγαινε εξαιρετικά.


 

Πράξη Τρίτη – Ο δολοφόνος κυρίαρχος της ζωής, «Θεός»

Η ζωή με τα ζώα δεν είναι εύκολη και προδιαγράφει, κυρίως, ευθύνες. Να έχουν φαγητό, νερό, στρωσίδια, γιατρό όταν χτυπήσουν ή όταν δεν είναι καλά και όλα αυτά σε ημερήσια βάση, είτε αυτός που έχει την ευθύνη τους και τα φροντίζει είναι καλά είτε δεν είναι. 200 έτσι μέρες περίπου με τα πέντε υπέροχα ζωντανά, το καλοκαίρι ως οικογένεια προσώπων πηγαίναμε στη θάλασσα κατά βάρδιες, για να έχουν αυτά τη φροντίδα που έπρεπε και το χάδι που ήθελαν…
 
Ώσπου, λίγο ΠΡΙΝ ΥΙΟΘΕΤΗΘΟΥΝ, ο δολοφόνος που δεν κατέβαλε κανέναν μόχθο να τα μεγαλώσει, να τα φροντίσει, να τα πονέσει, αποφάσισε Θεός στη θέση του Θεού, να βάλει τάξη στο σύμπαν, να δώσει έναν ακόμη θρόνο στο μίσος του, και να «…καθαρίσει».
 
Είναι τρίτη φορά στη ζωή μας, που ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν μαύρο στη ψυχή άνθρωπο. Την πρώτη όταν «καθάρισε» πριν χρόνια τα πρώτα κουτάβια του «Παρατηρητή» με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, το χάραμα, σκορπίζοντας φόλες καμωμένες με την ίδια συνταγή: υπολείμματα κρέατος με δηλητήριο.
 
Η δεύτερη, όταν ο άνθρωπος με την κουκούλα στο πάρκο της Αγίας Παρασκευής, μέσα σε κατακλυσμιαία βροχή, στη μια το βράδυ έβαλε φόλες στα σκυλιά του πάρκου και της αυλής του Ιδρύματος Νικολάου Παπανικολάου.  Η τρίτη ήταν η τωρινή. Με τον «δολοφόνο» να περιμένει να 'ρθει το χάραμα στις 6 το πρωί*, να έχει φτιάξει το δόλωμά του, ξανά με κρέας και δηλητήριο, καλώντας τα κουτάβια να τον πλησιάσουν, σπέρνοντας τους «δηλητηριασμένους μεζέδες» του στον χώρο παντού. Τα κουτάβια, λαίμαργα, ίσα που πρόλαβαν την πρώτη μπουκιά, πέσανε, αιμορραγούντα και κάνοντας εμετό, σχεδόν επί τόπου, με αποτέλεσμα οι γενναιόδωρες ποσότητες δηλητηρίου που είχε αφήσει ο δολοφόνος να μείνουν ακέραιες στο τρίγωνο της αυλής. Όλο και κάποιο άλλο ζωντανό θα περνούσε…
 
ΕΞΑΛΛΟΥ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ, ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΖΩΝΤΑΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΝ, ΜΑΥΡΗ ΨΥΧΗ, ΜΑΥΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΆΝΘΡΩΠΟΣ;

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΡΙΕΜΕΝΟ ΜΙΣΟΣ, ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΘΕΟΣ, ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ.
 
Τα κουτάβια δηλητηριάσθηκαν και πέθαναν όλα. Ο «καλός» αυτός άνθρωπος είχε διαλέξει να παίξει τον ρόλο του χάρου Κυριακή, και τέτοια ώρα που δεν προλάβαμε να κάνουμε κάτι, να σώσουμε τα ζωντανά, όταν θα πηγαίναμε στον χώρο εργασίας μας.


 


Τα υπόλοιπα ήταν τα συνήθη. Το Δημοτικό Κυνοκομείο ειδοποιήθηκε, τα περισυνέλεξε, οι άνθρωποι που είχαν συμβάλει στην επιβίωσή τους, για μία ακόμα φορά σοκαρίστηκαν, και εμείς απλώς συνεχίζουμε… Με τη Νατάσσα που είχε τη φροντίδα τους να μένει χωρίς  «ζωντανά – παιδιά» όπως τα έλεγε, αφού δεν περνούσε ημέρα χωρίς άπειρες αγκαλιές μαζί της κι ένα σωρό παιγνίδια.
 
Ο δολοφόνος «καθάρισε» τα ζωντανά λοιπόν, παίζοντας τον ρόλο του Θεού, «καθάρισε» κι εμάς, που για μία ακόμη φορά διαπιστώσαμε ότι αυτός ο κόσμος δεν θ' αλλάξει ποτέ, γιατί ο επονομαζόμενος άνθρωπος μπορεί να είναι το καλύτερο, αλλά, συγχρόνως, είναι μακράν το χειρότερο απ' όλα τα έμβια όντα της πλάσης.
 
Αείποτε…
 
Υ.Γ.1. Φυσικά κάποιοι θα πουν, εδώ σκοτώνονται, μαχαιρώνονται, πεθαίνουν άνθρωποι, για τα ζώα θα μιλάμε τώρα; Τα ζώα είναι και αυτά όμως «εικονίτσες» του Θεού, όπως και όλη η πλάση, τα φυτά, τα λουλούδια, τα πουλιά, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΥ.

Υ.Γ.2. Κάποιοι θα πουν «ότι τα αδέσποτα είναι η πληγή της πόλης». ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΡΩΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ;

1ον  Γιατί και τα δέκα κουτάβια από δύο θηλυκές ΑΣΤΕΙΡΩΤΕΣ σκυλίτσες προέκυψαν, και ο πρώτος κανόνας του ζωόφιλου είναι η στείρωση του ζώου, τις οποίες για τα ΑΔΕΣΠΟΤΑ πραγματοποιεί το Δημοτικό Κυνοκομείο Κομοτηνής.

2ον  Γιατί και τα δέκα κουτάβια ΑΠΟ «ΦΙΛΟΖΩΟΥΣ» ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ. Είναι αυτή η φιλοζωική συνείδηση όμως, όταν υιοθέτηση  ζώου πρωτίστως σημαίνει συνείδηση της ευθύνης σου απέναντί του;

3ον  Γιατί οι χωρισμοί της κοινωνίας σε μέτωπα, με υβριστικού περιεχομένου συνομιλίες, σε φιλόζωους και μη, ουδέν προάγει. Αδέσποτα και δεσποζόμενα ΣΕ ΑΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΜΟΝΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΟΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΟΥΝ «ΠΛΗΓΗ».

4ον Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι ότι για τις ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ απέναντι σε αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ δεν γίνεται τίποτα ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, και το αμέσως επόμενο η εκμάθηση όλων των απαραίτητων για τα ζώα και τον χειρισμό τους, από την ευθύνη των κατόχων ΝΑ ΤΑ ΤΣΙΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΝ, να τα σιτίζουν, να τα συνοδεύουν στις βόλτες τους καθορίζοντας τις τυχόν ακαθαρσίες τους,  μέχρι τι κάνει κάποιος όταν συναντηθεί με ένα επιθετικό αδέσποτο.
 
Η γνώση ανέκαθεν ήταν το χρησιμότερο εργαλείο, στην Κομοτηνή, είναι αξιοθαύμαστο πώς κι αυτή ακυρώνεται, συντηρώντας «καβγάδες» για ευρείας κατανάλωσης αντιμαχόμενα στρατόπεδα, και, κυρίως, ΚΑΛΛΙΕΡΓΩΝΤΑΣ ΣΕ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ» ΦΥΤΩΡΙΑ, ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ, ΤΟ «ΜΙΣΟΣ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΜΒΙΑΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΠΛΑΘΕΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ…
 
ΈΛΕΟΣ!!!
 
*Τα γεγονότα τα εικάζουμε ότι έγιναν έτσι, κι  ευχόμαστε η σχετική αστυνομική έρευνα να αποδώσει πλέον καρπούς.
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.