Ενας πρωην αστεγος της Κομοτηνης εξομολογειται την σκληρη ιστορια του

«Μετά την αναπηρία μου τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα» - «Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι, εφόσον αυτό είναι άδειο ο άνθρωπος και ψυχολογικά είναι άδειος»

Το κρύο, ημέρες Χριστουγέννων, είναι τσουχτερό. Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να περάσουμε τις γιορτές στην ζέστη του σπιτιού μας με καλούς φίλους και συγγενείς γύρω από ένα στρωμένο τραπέζι, κάποιοι όμως δεν θα είναι τόσο τυχεροί.
 
Δεκάδες άστεγοι συμπολίτες μας  βρίσκονται σε μια γωνιά του δρόμου, κάπου ανάμεσα στα φωτεινά λαμπιόνια και τα πολύχρωμα στολίδια, ψάχνοντας ένα μέρος να προστατευθούν και αναζητώντας λίγο φαγητό μέσα σε κάδους σκουπιδιών.
 
Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν κι εκείνοι που κάνουν τις ζωές των άλλων πιο ευχάριστες και πιο ανθρώπινες. Πριν χρόνια, λοιπόν, η Λέσχη Lions Ορφέας στην Κομοτηνή δημιούργησε ένα «καταφύγιο», την φιλόξενη Στέγη Αγάπης που άνοιξε τις πόρτες της και υποδέχτηκε όσους που πραγματικά το έχουν ανάγκη.
 
Ανάμεσά τους , ένας πρώην άστεγος, που οι «λάθος επιλογές», όπως εξομολογήθηκε στον «ΠτΘ», τον οδήγησαν στο να χάσει το σπίτι του. Τα πράγματα έγινα ακόμα χειρότερα, όταν ένα πρόβλημα υγείας τον άφησε ανάπηρο, όμως δεν το έβαλε κάτω. Στα 60 του χρόνια πάλεψε με πείσμα και «σύμμαχο» την βοήθεια των ανθρώπων της Lionsγια να μπορεί σήμερα να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. 

«Ακόμα δεν είμαι τέλειος, αλλά νοιώθω πως θα τα καταφέρω και σε λίγο καιρό θα ανοίξω τα φτερά μου» 

«Εξαιτίας του προβλήματος που δημιούργησα μόνος μου στον εαυτό μου ξαφνικά βρέθηκα στον δρόμο, από εκεί που τα είχα όλα. Αυτά τα χρόνια δηλώνω άστεγος, όμως προσέγγισα την Στέγη Αγάπης που μου άνοιξε την πόρτα της και με έκανε αυτόν που είμαι τώρα» υπογράμμισε με συγκίνηση και συνέχισε «βρίσκομαι στην στέγη εδώ και 1,5 χρόνο (σ.σ. για τον εν λόγω φιλοξενούμενο έγινε εξαίρεση του ορίου διαμονής, λόγω ειδικών συνθηκών) και με τη βοήθεια της Lions και τη δική μου δύναμη κατάφερα να βρω έναν φίλο ώστε να ορθοποδήσω. Ακόμα δεν είμαι τέλειος, αλλά νοιώθω πως θα τα καταφέρω και σε λίγο καιρό θα ανοίξω τα φτερά μου».
 
Ο ίδιος αφηγήθηκε την σκληρή ιστορία του, μιλώντας ταυτόχρονα για τον «υποτιμητικό» τρόπο που πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους αστέγους. «Ευτυχώς είναι ελάχιστοι αυτοί που έχουν αρνητικές αντιδράσεις, όταν δουν άστεγο.Από τη δική μου την πλευρά, αν δω κάποιον που είναι στον δρόμο και γνωρίζω ότι υποφέρει από κάτι, προσπαθώ να τον βοηθήσω, παρότι εγώ είμαι που θέλω βοήθεια» συνέχισε, περιγράφοντας την καθημερινότητά του τους 7 μήνες που ζούσε χωρίς στέγη.
 
«Τα κατάφερνα αλλά επειδή έπεσα σε αναπηρία μετά δεν μπορούσα. Έπρεπε σε καθημερινή βάση να βγάλω τα προς το ζην για να ανταπεξέλθω και πρώτα πρώτα να είμαι κοινωνικός και καθαρός. Τα κατάφερνα μέχρι ένα σημείο. Με τις γνωριμίες που είχα δεν ήμουν ποτέ άπλυτος ή νηστικός. Έτυχε να δουλεύω από μικρός, πάντα έβρισκα κάτι να κάνω και τα κατάφερνα αλλά μετά τη αναπηρία μου τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα», ολοκλήρωσε για να φτάσει στο σήμερα. 

«Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν πάντα άστεγοι∙ έμειναν άστεγοι από την οικονομική κρίση ή από δικά τους λάθη» 

«Πιστεύω ότι σε λίγο καιρό θα φύγω και μόνος μου από εδώ. Ο οργανισμός μου έχει βρει την γραμμή του. Τώρα θέλω να βάλω σε μία σειρά και το μυαλό μου για μία εργασία που μπορεί να προκύψει» εξήγησε θέλοντας να αναδείξει ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο που πολλοί τείνουν να ξεχνούν. «Τα άτομα που υποφέρουν δεν είναι όλα τεμπέληδες που πηγαίνουν όλη μέρα στα καφενεία. Το βασικό είναι οι άνθρωποι αυτοί να έχουν δουλειά γιατί δεν ήταν πάντα άστεγοι. Έμειναν άστεγοι από την οικονομική κρίση και από κάποια λάθη τους, όπως και εγώ», είπε προσπαθώντας να αναδείξει τον ρόλο της πολιτείας.
 
«Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι, εφόσον αυτό είναι άδειο ο άνθρωπος και ψυχολογικά είναι άδειος. Για αυτόν τον λόγο η εργασία είναι πολύ σημαντική. Πρέπει οι αρμόδιοι να παρακάμψουν την γραφειοκρατία, να βρουν δουλειά στους αστέγους και μόνο αν δουν πως είναι τεμπέλης και δεν προσπαθεί να τον αφήσουν στην μοίρα του. Άμα δεν δώσεις δουλειά σε έναν άστεγο και όλα να του τα παρέχεις θα θέλει και άλλα. Εγώ, βέβαια, δεν νομίζω ότι ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Είμαι 60 ετών και πιστεύω πως ακόμη έχω δυνάμεις και θα τα καταφέρω», κατέληξε στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα που μας κάνει να προβληματιζόμαστε.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.