Η Χαριτινη Πετριδου πετυχαινει «διανα» τον στοχο της

Ένα άθλημα για άνδρες, γυναίκες και παιδιά από 4 έως … 104 ετών είναι αυτό της τοξοβολίας. Ο Σκοπευτικός Όμιλος Κομοτηνής μάλιστα έχει ήδη ξεκινήσει τις προπονήσεις, αν και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται για εγγραφές καθ’ όλη την διάρκεια της περιόδου.Τα τμήματα λειτουργούν κάθε Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 10.00. Όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, 30 ευρώ κοστίζει η μηνιαία συνδρομή για τους μεγάλους και 20 ευρώ για τα παιδιά.
 
Πρόκειται για ένα σωματείο που αντέχει στον χρόνο. Ιδρύθηκε το 1983 και έκτοτε αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά σωματεία της Ελληνικής Ομοσπονδίας τοξοβολίας, ενώ πολλοί αθλητές του αποτέλεσαν μέλη της εθνικής ομάδας με πλήθος επιτυχιών, αρχής γενομένης από τον πρόεδρο, κ. Νικόλαο Κωνσταντίνου. Νίκες σε βαλκανικούς αγώνες, παγκόσμια και πανελλήνια πρωταθλήματα είναι κάποιες από τις διακρίσεις που έχουν πετύχει μέχρι και σήμερα.
 
Η «οικογένεια» του ομίλου καλεί, λοιπόν, νέα μέλη να απευθυνθούν σε αυτήν για να γνωρίσουν το άθλημα και να ανακαλύψουν τις δυνατότητές τους. Ας μην ξεχνούμε, όμως, πως ένας αθλητής – όσο καλός και αν είναι – δεν μπορεί να αναδειχθεί χωρίς σκληρή δουλειά και έναν έμπειρο προπονητή. Διανύοντας τη δεύτερη δεκαετία της προπονητικής της καριέρας η κ. Χαριτινή Πετρίδου είναι η κατάλληλη στο να μας διδάξει τον τρόπο ώστε να πετύχουμε «διάνα» τον στόχο μας! 

Χαριτινή Πετρίδου, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, υποψήφια διδάκτωρ Ειδικής Αγωγής «Η τύχη με ευνόησε όταν στον δρόμο μου μου έφερε τον 15χρονο Παράσχο Λιάπη και την 11χρονη Ιωάννα Ειρήνη Μαργαρίτου, την κόρη μου» 

Ο Σκοπευτικός Όμιλος Κομοτηνής είναι ένα από τα πρώτα σωματεία που δραστηριοποιούνται στην τοξοβολία, ενώ πλέον ασχολείται αποκλειστικά με αυτήν. Τα μέλη του αθλούνται τόσο σε επίπεδο αναψυχής όσο και πρωταθλητισμού χωρίς να υπάρχει κανένας κίνδυνος, μιας και η ίδια φροντίζει σε κάθε περίπτωση να τηρούνται όλοι οι κανόνες ασφαλείας.
 
Μιλώντας για το πώς πρωτοξεκίνησε μίλησε με θέρμη για την γνωριμία της με τον πρόεδρο του σωματείου και «θρύλο» της τοξοβολίας, όπως χαρακτήρισε τον κ. Νικολάου. Πλέον έχοντας αποκομίσει πολύτιμες γνώσεις και εμπειρία η κ. Πετρίδου αισθάνθηκε την ανάγκη να δημιουργήσει ένα εγχειρίδιο. Έτσι δημιουργήθηκε «Η Τέχνη της Τοξοβολίας: Μία προσέγγιση και για αρχαρίους», που περιλαμβάνει μία αναφορά των απαραίτητων εξαρτημάτων αλλά και τεχνικών ρίψεων.
 
«Έχω υπάρξει Ομοσπονδιακή Προπονήτρια, ενώ η τύχη με ευνόησε όταν στον δρόμο μου μου έφερε τον 15χρονο Παράσχο Λιάπη και την 11χρονη Ιωάννα Ειρήνη Μαργαρίτου, την κόρη μου. Αυτά τα παιδιά είχαν τα φόντα να γίνουν πρωταθλητές και έτσι έγινε.
 
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφεραν να καταλάβουν τις πρώτες θέσεις σε πανελλήνια πρωταθλήματα με εξαιρετικές επιδόσεις. Απέδειξαν ότι ένας αθλητής που είναι διατεθειμένος να δουλέψει σκληρά μπορεί να αναδειχθεί με τον κατάλληλο προπονητή», θυμήθηκε μιλώντας για την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσά τους. 

«Κάποιες φορές λένε ότι η σχέση ανάμεσα σε έναν προπονητή και έναν αθλητή είναι ερωτική» 

Ο ρόλος του ενός, εξάλλου, είναι εκ των πραγμάτων διαφορετικός από αυτόν του άλλου, περιέγραψε «για να μην είναι αντικρουόμενοι οι ρόλοι μας ο νόμος μας απαγορεύει να είμαστε αθλητές και ταυτόχρονα προπονητές.Ένας καλός αθλητής δεν μπορεί απαραίτητα, όμως, να γίνει ένας καλός προπονητής και το αντίστροφο.
 
Χρειάζεται να καταλαβαίνεις τον μαθητή σου, να είσαι δίπλα του τις κρίσιμες στιγμές και να μπορείς να δίνεις τις κατάλληλες οδηγίες. Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να έχεις μία σχέση εκτός σκοπευτηρίου μαζί του. Κάποιες φορές λένε ότι η σχέση ανάμεσα σε έναν προπονητή και έναν αθλητή είναι ερωτική. Όπως ένας ερωτευμένος κοιτάει τον άλλον και του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, κάπως έτσι πρέπει να είναι και η δική μας σχέση. Άπαξ και χαθεί αυτή η σχέση αλληλεπίδρασης και απόλυτης εμπιστοσύνης έρχεται το σημείο που πρέπει ο αθλητής να αλλάξει προπονητή και ο προπονητής να του δώσει την ευκαιρία να φύγει από δίπλα του για να πάει πιο ψηλά». 

«Δεν στοχεύουμε με τα μάτια μας, αλλά με το μυαλό μας» 

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων που απευθύνονται στον Σκοπευτικό Όμιλο Κομοτηνής. Η προπόνησή τους, επομένως, διαφέρει ανάλογα με τον στόχο τους. Στην πρώτη ανήκουν οι χομπίστες, άνθρωποι, δηλαδή, που απλώς βρίσκονται εκεί για αναψυχή και διδάσκονται κάποιες βασικές τεχνικές. Σε επίπεδο, όμως, πρωταθλητισμού απαιτείται σίγουρα καλή φυσική κατάσταση, αν και η τοξοβολία είναι κυρίως «άθλημα μυαλού», ξεκαθάρισε η προπονήτρια.
 
«Φανταστείτε ότι το τελευταίο ρεκόρ καταρρίφθηκε από Κορεάτη αθλητή με 10 % όραση. Μπορεί να εγχειριστεί αλλά το αρνείται, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η τοξοβολία είναι ένα άθλημα που πηγάζει από μέσα μας», υπογράμμισε καταρρίπτοντας τον μύθο πως μυωπία και μετάλλιο δεν πάνε μαζί.
 
«Δεν στοχεύουμε με τα μάτια μας, αλλά με το μυαλό μας. Αν εστιάσουμε στον στόχο μας και συγκεντρωθούμε σε αυτόν έχουμε χάσει. Φανταστείτε να φυσάει! Το τόξο δεν πρόκειται να μείνει σταθερό. Το εκπαιδευτικό τοξάκι είναι ελαφρύ, αλλά ένα επαγγελματικό με όλον τον παρελκόμενο εξοπλισμό και τους σταθεροποιητές σίγουρα όχι», συμπλήρωσε.
 
Όσο για το τι χρειάζεται κανείς για να «πετύχει» σε αυτό το άθλημα, όλες οι προϋποθέσεις συνοψίζονται στο τρίπτυχο «επιμονή, υπομονή και αγάπη για αυτό που κάνεις». Κι αυτό γιατί ένα στατικό άθλημα μπορεί να γίνει βαρετό, ιδίως για παιδιά μικρότερης ηλικίας που αγαπούν την κίνηση, αν και πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. 

«Οποιοσδήποτε από 4 έως 104 χρονών μπορεί να ασχοληθεί με την τοξοβολία» 

«Είχα μαθητές, παιδάκια τα οποία είναι τετράχρονα και δεν έφευγαν με τίποτα! Μπορούν να το κάνουν γιατί το μήκος του τόξου και η δύναμη που χρειάζεται προσαρμόζονται ανάλογα με την ηλικία τους. Εμείς λέμε ότι οποιοσδήποτε από 4 έως 104 χρονών μπορεί να ασχοληθεί με την τοξοβολία. Αρκεί να πω ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ο Γιαμαμότο ήταν 42 χρονών, κάτι που δεν μπορούμε να δούμε στον στίβο ή στην κολύμβηση. Εκεί οι αθλητές έχουν  πιο γρήγορη ημερομηνία λήξης», εξήγησε.
 
Κλείνοντας η ίδια καλεί τον κάθε ένα να γνωρίσει από κοντά το άθλημα. Το συναίσθημα, τόνισε, δεν μπορεί να χωρέσει σε λέξεις. «Αν δεις το άθλημα μέσα από ένα βίντεο στο YouTube θα πιστέψεις πως είναι κάτι απλό. Δεν είναι έτσι και θα το καταλάβεις μόνο όταν πιάσεις ένα τόξο στα χέρια σου. Ο χρόνος στην τοξοβολία χάνεται, δεν καταλαβαίνεις πως περνά. Υπάρχεις μόνο εσύ και ο στόχος και όλα τα άλλα χάνονται. Ωστόσο θέλει δουλειά. Όλα τα πράγματα για να πετύχουν, όμως, δεν θέλουν δουλειά;»…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.