«Το κουμπι και αλλες ιστοριες» της Τασουλας Τσιλιμενη παρουσιαστηκε στην Κομοτηνη

Προσφέροντας ευκαιρίες ανάγνωσης του παρελθόντος, με στόχο την κατανόηση του παρόντος - Σε συνεργασία του «Παρατηρητή της Θράκης», του Εργαστηρίου Γλωσσολογίας του ΤΕΦ του ΔΠΘ «+ΜόρΦωΣη», του βιβλιοπωλείου Δημοκρίτειο και των εκδόσεων Καστανιώτης

«Το κουμπί και άλλες ιστορίες» της Τασούλας Τσιλιμένη παρουσιάστηκε το απόγευμα της Παρασκευής, 9 Μαρτίου στην Κομοτηνή και συγκεκριμένα στον χώρο του Βιβλιοπωλείου «Δημοκρίτειο», με την συγγραφέα παρούσα και τα «γραφόμενά» της αφορμή, για μια ουσιαστική ανάγνωση του παρελθόντος που τροφοδοτεί γόνιμα το παρόν, μπολιάζοντας και το μέλλον, μέσω της αναγνωστικής απόλαυσης που προσφέρει η λογοτεχνία.  
 
Σημαντική εκδήλωση και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων αφού, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της κ. Τσιλιμένη, στην Κομοτηνή βρέθηκε εκ νέου ο δημοσιογράφος και πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας, ο πρώτος διευθυντής του «Παρατηρητή της Θράκης» κ. Γιάννης Σιούλας, για να συναντηθεί με φίλους αγαπημένους και γνωστούς  που έδωσαν το «παρών», όπως και ο επίτιμος έφορος αρχαιοτήτων Καρδίτσας κ. Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης, που συνόδευσε στην Κομοτηνή τους φίλους του κ. Γιάννη Σιούλα και κ. Τασούλα Τσιλιμένη.  Όπως αντίστοιχα αφορμή «ξανασμιξίματος» ήταν η παρουσίαση αυτή και για την συγγραφέα με τον καλό της φίλο, φιλόλογο Ε.ΔΙ.Π. του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του ΔΠΘ κ. Σπύρο Κιοσσέ.

Ένα βιβλίο αφορμή να ξαναθυμηθούμε το παρελθόν, «λίγο μεταλλαγμένο, αλλά όχι εξωραϊσμένο» όπως υπογράμμισε κατά την τοποθέτησή του ο κ. Σιούλας, μέσα από τις καθημερινές στιγμές, των απλών καθημερινών ανθρώπων στην ελληνική επαρχία της δεκαετίας του ’60. Μη διστάζοντας να γράψει, έστω και υπαινικτικά για πραγματικότητες που τότε παρέμεναν «ένοχα» μυστικά των κοινωνιών και δεν έρχονταν εύκολα στο προσκήνιο.

Ένα παρελθόν που αναδεικνύεται μέσα από τις 13 ιστορίες που εμπεριέχει «Το Κουμπί και άλλες ιστορίες» της Τασούλας Τσιλιμένη, στο περιεχόμενο των οποίων  αναφέρθηκε εν ολίγοις η συντονίστρια της εκδήλωσης, η  φιλόλογος και επιμελήτρια εκδόσεων κ. Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, λαμβάνοντας τη σκυτάλη του λόγου από την τεταρτοετή φοιτήτρια του ΤΕΦ του ΔΠΘ κ. Δέσποινα Αργυριάδου, η οποία πολύ όμορφα διάβασε το πρώτο διήγημα της συλλογής «Το κουμπί», που έδωσε και το όνομά του στην συλλογή. 

Σπύρος Κιοσσές «Οι δεκατρείς ιστορίες του βιβλίου έχουν να κάνουν με την απροσπέλαστη, στη σύλληψή της, έννοια του χρόνου, αλλά και με την απλή, καθημερινή κι αναπόδραστη επίδρασή του στον άνθρωπο» 

Εκ των ομιλητών τον λόγο έλαβε πρώτος ο κ. Σπύρος Κιοσσές, ο οποίος παρουσίασε τις δεκατρείς ιστορίες «μικρής φόρμας» όπως τις χαρακτήρισε, η έκταση των οποίων όμως δεν εμποδίζει να αναδυθούν ακέραιες στην αίσθησή τους εικόνες από τη ζωή, τα συναισθήματα και τις σκέψεις καθημερινών ανθρώπων. «Η συγγραφέας γνωρίζει επισταμένως το υλικό της. Γεννημένη σε ένα πανέμορφο χωριό του Ολύμπου και μεγαλωμένη στη Θεσσαλία, ξέρει καλά την ύπαιθρο, τη ζωή και τους ανθρώπους της, κυρίως όμως τις ιστορίες τους: τους μύθους, τις παραδόσεις και τις προφορικές αφηγήσεις. Κι έπειτα, έχει πλήρη επίγνωση των μέσων που διαθέτει στα χέρια της, και τα οποία χρησιμοποιεί δεξιοτεχνικά», ανέφερε χαρακτηριστικά για να τονίσει πως «οι ιστορίες διαπνέονται όλες από τη σαγήνη της προφορικότητας, από τη γοητεία της άμεσης απεύθυνσης, όπως τότε που κρεμόντουσαν οι ακροατές από τα χείλη των αφηγητών. Κι οι αφηγητές της, ακόμη κι όταν είναι απρόσωποι ή κεκαλυμμένοι, διαθέτουν όλοι τη ζωντάνια και την αυθεντικότητα αυτής της παραδοσιακής αφηγηματικής λειτουργίας, που έχει λείψει από μεγάλο μέρος της σύγχρονης πεζογραφικής παραγωγής».
 

«Παρά τα διαφορετικά σκηνικά στα οποία εκτυλίσσεται η δράση, παρά την ποικιλία των αφηγητών, των χαρακτήρων και της πλοκής κάθε ιστορίας, είναι ευδιάκριτο ένα κοινό νήμα που τις κρατά σφιχτοδεμένες, όπως τις χάντρες στο αφηγηματικό κομπολόι που έχει στα χέρια του ο αναγνώστης. Πρόκειται για το ζήτημα του χρόνου και για το ζητούμενο της ισορροπίας σ’ αυτόν» παρατήρησε ο ίδιος για να υπογραμμίσει πως η συγγραφέας «κρούει χορδές ευαίσθητες για τον καθένα μας».
 

«Και οι δεκατρείς ιστορίες του βιβλίου έχουν να κάνουν με την απροσπέλαστη, στη σύλληψή της, έννοια του χρόνου, αλλά και με την απλή, καθημερινή κι αναπόδραστη επίδρασή του στον άνθρωπο: ο χρόνος μάς αλλάζει, εμάς και τους γύρω μας, και τον χώρο στον οποίο ζούμε και τα αντικείμενα μαζί με τα οποία ζούμε. Ο χρόνος μάς παρασύρει στη δίνη των γεγονότων που επιφέρει, μας διαπερνά θρυμματισμένος σε στιγμές. Αλλά ταυτόχρονα μας σφραγίζει ανεξίτηλα, καθώς κάποιες στιγμές μας διαμορφώνουν, εντυπώνονται πάνω και μέσα μας με τρόπο εγκαυστικό. Γιατί τελικά, όπως προβάλλεται με ιδιαίτερη έμφαση στις ιστορίες της Τσιλιμένη, το παρελθόν ποτέ δεν έχει παρέλθει, στην ουσία του. Πάντα το κουβαλάμε μέσα μας. Το γεγονός αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε. Οι σχέσεις μας με ανθρώπους, με σπίτια και πράγματα, είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν πια, συνεχίζουν να μας αφορούν, γιατί οι σχέσεις αυτές έχουν απεργαστεί τη σύγχρονή μας υπόσταση. Κι η αφήγηση δεν είναι μόνο μια διαδικασία έκφρασης παρόμοιων βιωμάτων του παρελθόντος μας, αλλά και ένας τρόπος διαχείρισής τους. Μια μορφή κατανόησης, ερμηνείας κι αποδοχής της υποκειμενικότητάς μας, στην αδιάσπαστη συνέχεια παρελθόντος – παρόντος» σημείωσε. 

Γιάννης Σιούλας «Η γραφή της Τσιλιμένη, μία αριστοτεχνική-εξαιρετική σύζευξη του παρόντος και του παρελθόντος» 

Αυτή την πραγματικότητα του παρελθόντος η συγγραφέας την αντιμετωπίζει δίχως φόβο, σημείωσε με τη σειρά του ο κ. Γιάννης Σιούλας για να υπογράμμισε την «εξαιρετική δυνατότητα που κατέχει η ίδια μέσα από τον λόγο της να περάσει με μία εκπληκτική ταχύτητα από τον κόσμο του πραγματικού στον κόσμου του μαγικού και απρόοπτου».
 
«Η γραφή της Τσιλιμένη αποτελεί μία αριστοτεχνική-εξαιρετική σύζευξη του παρόντος και του παρελθόντος» τόνισε ο ίδιος χαρακτηριστικά, σημειώνοντας πως η «διεισδυτικότατη ματιά της σε πράγματα που παρελθόντος μας επιτρέπει να στοχαστούμε για τις κοινωνίες εκείνες που ζήσαμε και χάσαμε, αλλά και για πράγματα που σήμερα, μέσα στον ορυμαγδό πολύ εύκολα ενδεχομένως αφήνουμε να διαλάθουν της προσοχής μας ή δεν τους δίνουμε τη βαρύτητα που πρέπει». Καθότι, όπως εξήγησε, η Τασούλα Τσιλιμένη κάνει πολύ εύκολη τη μετάβαση «από μία δραματική πραγματικότητα, την οποία κουβαλά σαν μνήμη, σε μία ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων» την οποία χαρακτήρισε ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σημαντική και λογοτεχνικά.
 

Ο κ. Σιούλας ανέλυσε τις επιλογές τις οποίες κάνει η συγγραφέας και αφορούν τόσο στην δεκαετία του ’60 ως χρόνο επιτέλεσης των γεγονότων που εξιστορεί αλλά και το θεσσαλικό τοπίο, που όπως εξήγησε «δεν λειτουργούν περιοριστικά για τον αναγνώστη», ο οποίος μέσα από την γραφή της «δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε πολλά περισσότερα γι’ αυτά τα οποία υπήρχαν και χάθηκαν, και συνεχίζουν όμως να υπάρχουν μέσα μας».
 
Η εκδήλωση έκλεισε με την Δέσποινα Αργυριάδου, η οποία ανέγνωσε ένα μικρό κομμάτι από το διήγημα «Η αντάρα», μετά από έναν εκτενή διάλογο που ακολούθησε μεταξύ του κοινού και της συγγραφέως.
 
Μεταξύ αυτών η Κοσμητόρισσα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΔΠΘ κ. Ζωή Γαβριηλίδου, η Πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής κ. Σοφία Μενεσελίδου, ο υπεύθυνος της Ομάδας Γαλλοφωνίας της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ κ. Στέφανος Γραβάνης, η μαθητικός κ. Αγγελίνα Λαζαρίδου και η φιλόλογος κ.Ρένα Σαμαρά-Μάινα.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.