Η ψυχολογικη υποστηριξη των γυναικων με καρκινο του μαστου

Ο Οκτώβριος πλέον έχει καθιερωθεί, θεσμοθετηθεί αν θέλετε, από την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρία ως μήνας πρόληψης και ενημέρωσης κατά του καρκίνου του μαστού. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα, καθώς δυστυχώς ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου στις γυναίκες στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα ετησίως εμφανίζονται περίπου 4.500 νέες περιπτώσεις, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνονται περίπου 250.000 νέες διαγνώσεις ετησίως. Η πρόληψη λοιπόν δεν θα μπορούσε παρά να σώζει ζωές.
 
Ο καρκίνος του μαστού για τις γυναίκες παρά το γεγονός ότι δεν είναι μια καταληκτική ασθένεια, έχει καθοριστικές επιδράσεις στον ψυχισμό τους. Κάθε γυναίκα βιώνει τον καρκίνο του μαστού, τη διάγνωση, την θεραπεία και τους επανελέγχους με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν κυριαρχούν αρνητικά συναισθήματα όπως ο φόβος για το άγνωστο και την απώλεια, ο φόβος για τα παιδιά (εάν υπάρχουν) και το μέλλον, το άγχος του θανάτου, η θλίψη, οι ενοχές, ο θυμός, τα αναπάντητα γιατί, το σοκ, το πένθος.
 
Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά στάδια στον ψυχισμό κάθε γυναίκας κατά την εξέλιξη της νόσου, με κυρίαρχα την αλλαγή της αντίληψης του εαυτού της, τις αλλαγές στην αυτοεικόνα της, τις αλλαγές στην ζωή της και στις προτεραιότητές της.
 
Οι πιο συχνές ψυχολογικές επιπτώσεις του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες είναι οι αλλαγές στην ποιότητα ζωής τους, η μείωση της σεξουαλικότητας και η αλλαγή της εικόνας που έχει η ίδια η γυναίκα για το σώμα της, το αίσθημα της ντροπής και η συστολή, ο φόβος και το άγχος για την δημόσια εικόνας της, οι σκέψεις για την κριτική των άλλων και τις απαντήσεις που θα πρέπει να δώσει στα ερωτήματα που θα της τεθούν, η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές.
 
Η αλήθεια είναι πως ο ρόλος της οικογένειας και του συντρόφου στον αγώνα που θα δώσει η κάθε γυναίκα κατά του καρκίνου του μαστού είναι πολύ σημαντικός. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως αυτή η γυναίκα χρειάζεται τη βοήθειά μας. Πρέπει να την ακούσουμε, να την κινητοποιήσουμε να εκφραστεί, να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού, αν κρίνουμε ότι πρέπει, και να την κινητοποιήσουμε να αντιμετωπίσει τους φόβους της.
 
Η βοήθεια και η υποστήριξη θα πρέπει να είναι συνεχής, γιατί ο αγώνας είναι μεγάλος και η χρονιότητα είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας στην ψυχολογία κάθε πάσχοντα.
 
Από την πρώτη στιγμή, που θα ακουστεί στη διάγνωση η λέξη καρκίνος και θα κυριαρχήσει ο φόβος για το άγνωστο, το άγχος του θανάτου και τα χειρότερα σενάρια, αυτή η γυναίκα θα πρέπει να νιώσει ότι δεν είναι μόνη, ότι υπάρχουν δίπλα της (όχι γύρω της) οι άνθρωποι που την αγαπάνε.
 
Από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει κανένα θέλω, καμία διάθεση, καμία επιθυμία για να συμμετάσχει στη ζωή, γιατί όλα θα της φαίνονται ανούσια και θα πρέπει τα μέλη της οικογένειάς της και οι φίλοι της να την κινητοποιούν συνέχεια να τους συντροφεύει.
 
Τις στιγμές που η ελπίδα θα μειώνεται, που η γυναίκα θα νιώθει το σώμα της να αλλάζει, τη διάθεσή της για σεξ να μην υπάρχει, τα μαλλιά της να χάνονται και εκείνη θα νιώθει πιο άσχημη από ποτέ, ο σύντροφός της, οι φίλοι της και η οικογένεια της θα πρέπει να της υπενθυμίσουν ότι η ομορφιά δεν είναι στην εξωτερική της εμφάνιση αλλά μέσα της, και ότι δεν χρειάζεται μία περούκα ή ένα μαντήλι για να γίνει πιο όμορφη ή για να κρύψει τα τραύματα που αφήνει ο καρκίνος στο σώμα της.
 
Εκείνες τις στιγμές θα πρέπει η γυναίκα, η κάθε γυναίκα να νιώσει ότι πρέπει να αντιμετωπίσει ισάξια τον καρκίνο του μαστού. Ότι δεν είναι μόνη, ότι δεν πειράζει που θα αλλάξουν οι ισορροπίες στις σχέσεις της. Γιατί θα αλλάξουν και μετά θα αλλάξουν ξανά. Η γυναίκα αυτή θα γίνει πιο φοβισμένη, πιο ευερέθιστη, θα νιώθει μόνη και κάθε φορά που θα πλησιάζει η περίοδος του επανελέγχου θα νιώθει τον φόβο ολοένα και πιο έντονο.
 
Αλλά δεν είναι μόνη… Και αυτή είναι η μοναδική απάντηση στην ερώτηση πώς πρέπει να στηρίξουμε ψυχολογικά μία γυναίκα με καρκίνο του μαστού. Η ύπαρξη των ανθρώπων που την αγαπάνε είναι η μοναδική απάντηση και αυτό είναι κάτι που πρέπει ο σύντροφός της, οι φίλοι της, τα παιδιά της να την βοηθήσουν να το δει. Γιατί μόνο έτσι θα νιώθει τις δυνάμεις της να αυξάνονται, τη θέλησή της για ζωή να δυναμώνει, την επιθυμία της να συμμετέχει σε ηδονοτρόπες δραστηριότητες να αυξάνεται, το θέλω της να προσέξει ξανά την εμφάνισή της να αυξάνεται, την επιθυμία να πάει διακοπές και να περάσει χρόνο με αυτούς που είναι σημαντικοί στη ζωή της να γίνεται προτεραιότητα ζωής..

 
*Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος, Υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εξειδικευμένη στην Γνωσιακή και Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.
Το γραφείο της βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη, Αδριανουπόλεως 55, Καλαμαριά, τηλέφωνο 2310-450091.
 
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.