Της ποιησης

Η Σύρμω ονειρεύεται

Χτενίζεται, καλλωπίζεται
και το τραπέζι στρώνει.
                 –
Τα πιάτα με τις λιχουδιές
με τάξη αραδιάζει
και τα ποτήρια με κρασί
ως άνω τα γεμίζει.
                 –
Το γυρισμό ονειρεύεται
και στον «καλό» της λέει:
                 –
«Έλα να πιούμε αγάπη μου,
αγάπη μου πικραμένη,
να ξεχαστούν τα βάσανα,
του χωρισμού οι πόνοι.
                 –
Και μ’ ένα σφιχτό αγκάλιασμα
να μείνουμε ενωμένοι,
ως τα βαθιά γεράματα
για πάντα ερωτευμένοι».
                 –
Είχαν να λεν’ παινέματα γι’ αυτή
και για τον καπετάνιο Γιακουμή,
που ο θεός τους ένωσε
μ’ αγάπη φλογερή.
                –
Σαν έμαθε πως ναυάγησε
στις φοβερές Βερμούδες,
τραντάχτηκε το «είναι» της,
σάλεψε το μυαλό της.
               –
Πως είναι, λέγει, ζωντανός
και τρέχει γοργά σαν άνεμος,
πριν πέσει η νύχτα θε να ‘ναι εκεί.
Νιώθει την ανάσα του
ακούει τα βήματά του
κι ανοίγει την αγκάλη της
να τον υποδεχθεί.
              –
Kαι σαν εκείνος δεν φανεί,
βρίσκει και την αφορμή!!!
«Α… κάπου θε να σκόνταψε.
Θε νάρθει την αυγή…»
              –
Και σαν ξυπνήσει το πρωί,
με την αγκάλη αδειανή,
αναβιώνει τ’ όνειρο
για τ’ άπιστο πουλί!!!
             –
Και ξεγελά (προσμένοντας)
την άδεια της ψυχή,
χωρίς να δίνει προσοχή,
ότι ο σκαιοτεχνίτης έστρωσε
με χιόνια την κορφή.

*Ο Κώστας Κοτσίρος είναι Νομικός και Οικονομολόγος, Διευθυντής της Περιφέρειας ΟΤΕ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.