Ποιητικα «απανθισματα»…
«Τα παράδοξα της ζωής»
Το παράδοξο της σοφίας:
Αυτός που ξέρει πολλά ακούει, αυτός που ξέρει λίγα μιλάει…,
αυτός που γνωρίζει πολλά ρωτάει, αυτός που γνωρίζει λίγα έχει γνώμη!
Το παράδοξο της γενναιοδωρίας:
Όσα περισσότερα δίνουμε, τόσα περισσότερα παίρνουμε!
Το παράδοξο της γνώσης:
Ο άνθρωπος ψάχνοντας για απαντήσεις, βρίσκει πάντα ερωτήσεις!
Το παράδοξο του χιούμορ:
Το αστείο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση!
Το παράδοξο της σιωπής:
Η σιωπή πολλές φορές είναι πιο δυνατή από την κραυγή!
Το παράδοξο του πλούτου:
Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα!
Το παράδοξο της αγάπης:
Σε κάνει να στενοχωριέσαι περισσότερο αυτός που σ’ αγαπάει πιο πολύ!
Το παράδοξο της λογικής:
Η καρδιά έχει απόψεις, τις οποίες η λογική δεν αποδέχεται!
Το παράδοξο της όρασης:
Συνήθως τα ουσιώδη δεν τα βλέπεις με τα μάτια, τα βλέπεις με την καρδιά!
Το παράδοξο της βοήθειας:
Αν χρειαστείς τη βοήθεια κάποιου, ζήτα από αυτόν που είναι απασχολημένος,
γιατί αυτός που δεν κάνει τίποτα, θα σου πει ότι δεν έχει χρόνο!
Το παράδοξο της βιασύνης:
Αυτό που κάνεις βιαστικά, είναι πάντοτε λάθος!
Το παράδοξο της τεχνολογίας:
Ενώ μας φέρνει πιο κοντά σ’ αυτούς που είναι μακριά μας, μας απομακρύνει από αυτούς που είναι δίπλα μας!
Το παράδοξο της ταχύτητας
Δεν φτάνει πρώτος αυτός που πάει πιο γρήγορα, αλλά αυτός που ξέρει πού πάει!
Το παράδοξο της ευτυχίας:
Όταν αντικειμενικά είμαστε καλύτερα από ποτέ, υποκειμενικά αισθανόμαστε ανικανοποίητοι!
(Από ανάρτηση της σελίδας: «Η φιλοσοφία επιστρέφει»)
«Ποίημα στους φίλους»
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ’ αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες**
*Ο Άγγελος Ευθ. Αγγελόπουλος κατάγεται από τα Λεχαινά και αρθρογραφεί και γράφει «µικροδιηγήµατα» που φιλοξενούνται σε αθηναϊκές εφηµερίδες, blogs και ηλεκτρονικά περιοδικά. Μέχρι πρότινος υπέγραφε µε το λογοτεχνικό ψευδώνυµο Νίκος Μπακιός.
**Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986) ήταν Αργεντινός συγγραφέας και μια από τις κορυφαίες λογοτεχνικές φιγούρες του 20ού αι. Εκτός από τα διηγήματά του, τα οποία τον καταξίωσαν, έχει γράψει ποίηση, δοκίμια, διάφορα σενάρια ενώ έχει επιμεληθεί και αρκετές ανθολογίες. Έχει μεταφράσει ακόμη στα ισπανικά δεκάδες λογοτεχνικά έργα καταξιωμένων συγγραφέων όπως των Όσκαρ Ουάιλντ, Φραντς Κάφκα κ.ά. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1923 με τίτλο “Fervor de Buenos Aires” (Πάθος για το Μπουένος Άιρες).
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
