Περι παρελασεων…

…ερώτημα

Μπορεί στην Κομοτηνή το μόνο «απρόοπτο», τρόπον τινά,  για την παρέλαση να ήταν η μη πραγματοποίηση του μαθητικού της σκέλους, ωστόσο πανελλαδικά γύρω από αυτήν «έπαιξαν», κατά τη δημοσιογραφική αργκό, δύο θέματα και έτυχαν ευρείας αποδοχής και σχολιασμού. Το πρώτο έχει να κάνει με τις αντιδράσεις και τους αποκλεισμούς σημαιοφόρων από την παρέλαση λόγω της αλλοδαπής καταγωγής τους και το δεύτερο -πιο ελαφρύ- είχε να κάνει με τις στιλιστικές επιλογές ορισμένων εκπαιδευτικών που συνόδευαν τα μαθητικά τμήματα ή μαθητριών.
 
Και τα δύο θέματα βέβαια που έτυχαν της προτίμησης αναγνωστών και θεατών μάλλον παρασάγγας απέχει από το νόημα μιας εκδήλωσης που πραγματοποιείται κάθε χρόνο ως φόρος τιμής αλλά και μνήμης. Έχει δηλαδή έναν διδακτικό πυρήνα, είναι μια υπενθύμιση, είναι ένα όπλο στη μάχη της μνήμης απέναντι στη λήθη. Ως τέτοια βέβαια μια παρέλαση σαφώς και έχει θέση στην κοινωνία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά κάθε χώρας.
 
 Όταν όμως αυτή η  εκδήλωση τιμής και μνήμης απεκδύεται του εν λόγω χαρακτήρα της, τότε με μαθηματική ακρίβεια καταλήγει ως ένα ακόμη «χάπενινγκ» ώστε να καμαρώνουν οι γονείς για τα παιδιά τους, οι υπόλοιποι να σχολιάζουν σαν σε κοινωνική συνάθροιση τις στιλιστικές επιλογές των συμμετεχόντων και οι εθνικοφασίστες να αποδεικνύουν πως τίποτα δεν γνωρίζουν από ιστορία.
 
Και βέβαια κάπως έτσι τίθεται εν αμφιβόλω και η σκοπιμότητα της πραγματοποίησης παρελάσεων σήμερα. Αφού πλέον δεν μας “συγκινούν” –όπως αποδεικνύουν τα πράγματα- τα μηνύματα των περί ου ο λόγος εκδηλώσεων, γιατί να συνεχίζουν να πραγματοποιούνται; Όταν σε μια παρέλαση που γίνεται για να τιμήσει τη μάχη ενάντια στον φασισμό, κάποιοι καταφέρνουν να επιβάλουν τον δικό τους φασισμό, τότε πιο νόημα έχει να συνεχίζονται οι παρελάσεις;
 
Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα αλλά ένα ερώτημα που χρήζει απάντησης ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τι γίνεται σε κάθε έκφανση της ζωής μας, όταν το μέσο παύσει να εξυπηρετεί τον σκοπό του… Χ.Λ. 

…και περί φόβου… 

Πολύς επίσης ο λόγος, η μάλλον η κατακραυγή στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης για την απόφαση των αρμοδίων αρχών περί μη πραγματοποίησης του μαθητικού σκέλους της παρέλασης στην Κομοτηνή λόγω καιρού. Κατακραυγή από τη μία λόγω της καθυστέρησης της ανακοίνωσης, καθώς αυτή εξεδόθη μία ώρα περίπου πριν την προγραμματισμένη έναρξή της, κατακραυγή όμως και από την άλλη περί της απόφασης αυτής καθ’ αυτής καθότι δεν ήταν λίγοι, κυρίως μεγαλύτεροι σε ηλικία, που αναρωτιόνταν για την ακύρωσή της, ενθυμούμενοι τις δικές τους παλαιότερες εποχές, που όπως  επεσήμαναν όχι μόνο η μη συμμετοχή σε παρέλαση δεν ήταν πιθανό σενάριο, υπό το φόβο της «αρχής» του σχολείου και του δασκάλου, αλλά ούτε καν η μία απουσία κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ως προς την ορθότητα ή μη της απόφασης δεν είμαστε αρμόδιοι να κρίνουμε, θεωρώντας ωστόσο ορθό τον όποιο φόβο γονέων περί της έκθεσής των παιδιών τους στα άσχημα καιρικά φαινόμενα. Καταγράφουμε όμως την αντιστροφή του φόβου από την πλευρά των πολιτών στην πλευρά της εξουσίας, η οποία φαίνεται πως υπό τον φόβο αντιδράσεων από μερίδα του κοινού, πράττει κατά το ευρέως λογικό. Ν.Β.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.