Να κλεισει αμεσα η οχι η αξιολογηση;
Στην Ελλάδα έχουν αναπτυχθεί δύο κύριες σχολές σκέψεις σε σχέση με την διαχείριση των μνημονίων- γιατί υπάρχουν και δεκάδες ακόμα παραλλαγές- που θα χρειαζόταν εγκυκλοπαιδικοί τόμοι για να τις συμπεριλάβουν.
Η πρώτη σχολή ζητά, άμεση υλοποίηση των συμπεφωνημένων ανάμεσα σε κυβέρνηση και δανειστές, επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, διαπραγματευτική ευελιξία και ολοκλήρωση της περίφημης δεύτερης αξιολόγησης, τώρα, όπως και άλλων πολλών αξιολογήσεων που προηγήθηκαν στο παρελθόν, ει δυνατόν χθες!
Οι παράγοντες και οι αναλυτές που εκπροσωπούν αυτή την άποψη, υποστηρίζουν ότι μόνο η πιστή τήρηση των όρων των μνημονίων(1,2,3,4, δεν έχει σημασία) μπορούν να βγάλουν την χώρα από την κρίση και να επαναφέρουν την οικονομική ανάπτυξη ως προϋπόθεση της κοινωνικής ευημερίας, που είναι και το μέγα ζητούμενο στην καθημαγμένη ελληνική οικονομία και την ταλαιπωρημένη και γονατισμένη από τις περιοριστικές πολιτικές 7 χρόνων, ελληνική κοινωνία. Κατηγορούν, συνήθως το πολιτικό σύστημα ως ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση και ειδικότερα την σημερινή κυβέρνηση ως «ιδεοληπτική, εχθρική έναντι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας, κατώτερη των περιστάσεων, δίβουλη και αφερέγγυα έναντι των δανειστών, που σύρει την χώρα σε περιπέτεια όμοια με εκείνη του καλοκαιριού του 2015».
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι την κρίση την γιγάντωσαν τα μνημόνια και ότι η πιστή εφαρμογή των επιταγών τους, αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο προς την κόλαση! Ότι ελάχιστοι από το μπλοκ των συστημικών μέσων ενημέρωσης και των αναλυτών, μιλούν για τα εγκληματικά λάθη του ΔΝΤ που έριξαν στα βράχια την οικονομία και έναν ευρωπαϊκό λαό στα όρια της εθνικής κατάθλιψης… Υποστηρίζουν ότι οι συνταγές λιτότητας είναι το πρόβλημα και η απαρέγκλιτη εφαρμογή τους επιτείνει τα αδιέξοδα και δεν αποτελεί μέρος της λύσης αυτού του ιδιότυπου εθνικού αδιέξοδου που βιώνουμε ως λαός. Και ότι η λύση του προβλήματος περνά μέσα από την αποδέσμευση από τα μνημόνια και τις μνημονιακές πολιτικές που τα συνοδεύουν.
Η υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας όμως, είναι εκείνη που θα πάρει τις αποφάσεις γιατί εκλέχτηκε για να κάνει ακριβώς αυτό και όχι να μετεωρίζεται μεταξύ ατέρμονων συζητήσεων, αμφιβολιών και διλλημάτων που δεν λύνουν προβλήματα αλλά επιτείνουν τα υφιστάμενα αδιέξοδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετώντας πολιτικά την ευθύνη να υλοποιήσει το πρόγραμμα που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015, έχει απομακρυνθεί από τις κατευθυντήριες ιδεολογικές του προτάσεις και αρχές που συνόδευσαν την εκλογική του επικράτηση τον Ιανουάριο του 2015.
Έκτοτε όμως κύλησε πολύ νερό στον μύλο τις ιστορίας. Η κοινωνία και το εκλογικό σώμα έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους για το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ποιες οι πολιτικές που τον συνοδεύουν σήμερα.
Εκείνο που μετρά στην παρούσα φάση, είναι να αντιστραφούν οι όροι που προκάλεσαν την κοινωνική καταστροφή, να μπει φρένο στην επέκταση της φτώχειας και της αποδόμησης ευρύτερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, να αντιστραφούν οι όροι που αποθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα, που οδηγούν στην αποεπένδυση, εκτοξεύοντας την ανεργία και αφαιρώντας κάθε ικμάδα αισιοδοξίας για το μέλλον αυτού του τόπου.
Αν όλα αυτά θα επιτευχθούν ή επιτυγχάνονται εντέλει, με την επίμονη και ατέρμονη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές γύρω από το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, τότε, ναι, είμαι με την κυβέρνηση σε αυτόν τον δύσβατο δρόμο που έχει επιλέξει να πορευτεί.
Εφόσον, όμως, υπάρχει και η παραμικρή υπόνοια ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός κουκλοθέατρου, που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες για μέτρα που εκ των πραγμάτων θα ληφθούν και τα οποία στο τέλος θα είναι σαφώς βαρύτερα από εκείνα που θα ήταν αν όλα αυτά τελείωναν πριν δύο μήνες, τότε, όχι απλά δεν είμαι με την κυβέρνηση, αλλά εύχομαι αυτό το κουκλοθέατρο να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα για το καλό όλων μας! Δ.Δ.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
