Η ζεστασια ενος νεκρου κουταβιου

Είναι γνωστό ότι οι νεοέλληνες έχουμε εμπλακεί και ολοένα περισσότερο εμπλεκόμαστε στην καθημερινότητά μας με τα ζώα. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό είναι απόρροια της εποχής της ευημερίας. Θυμόμαστε όμως όλοι πολύ καλά, όσοι μεγάλωσαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, όταν τα όβολα δεν ήταν πολλά, ότι κατοικίδια είχαν μόνο οι κυνηγοί και αυτά περιορίζονταν στους κυνηγετικούς σκύλους και γενικά στις κότες…
 
 Σιγά σιγά η ζωή προόδευσε όμως, τα κοτέτσια εξοστρακίστηκαν από τις γωνίες των σπιτιών, γιατί οι πολυκατοικίες μετασχημάτισαν τις γειτονιές σε τμήματα του άστεως, και τα κοτέτσια ούτε αισθητικά ούτε μυριστικά προσιδίαζαν στους ρυθμούς του, κι όλα μια χαρά πήραν τον δρόμο προς την αστική ευπρέπεια και το αγοραστό…
 
Στο μεταξύ και μετά το τέλος της δεκαετίας του 90’, όταν η ευημερία είχε για τα καλά εμπεδωθεί, στη ζωή μας άρχισε να διαμορφώνεται ένα παντελώς νέο και προς τα ζώα ήθος… Λίγο η τηλεόραση και οι σχετικές διαφημίσεις, λίγο οι φιλοζωικές ταινίες, λίγο οι στήλες των περιοδικών οι αφιερωμένες στις ζωές των ζώων, και η νοοτροπία μας άλλαξε άρδην… Όλοι γίναμε φιλόζωοι, μεταξύ των οποίων κι εμείς, οι οποίοι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δεν εννοούμε τη ζωή άνευ της συντροφιάς ζώων, γατών και σκύλων ομού…
Εξάλλου όταν μεγαλώνει κανείς, ζώντας στο «τερατούργημα» που ονομάζεται Ελλάδα και μετέχει στα του δημοσίου βίου, έστω και καταναλώνοντάς τον δημοσιογραφικά, τόσο περισσότερο διαπιστώνει ότι για να κρατήσει τα λογικά του έχει ανάγκη από πρωτογενείς εκφράσεις…
 
Καθαρές, μονοσήμαντες, ενστικτώδεις…, εκφράσεις όπως αυτές που χαρίζει η συναναστροφή με τα ζώα…
 
Εκφράσεις καθαρές που προκύπτουν από εικόνες, όπως αυτή με το θάνατο ενός μικρού κουταβιού που το χτύπησε αυτοκίνητο και τον «αδελφό» του να παραμένει στις όχθες της δημοσιάς νηστικός, διψασμένος, καταταλαιπωρημένος και στην ψύχρα της χειμωνιάτικης νύχτας, ό,τι του ήταν περισσότερο γνωστό και ζεστό, ήταν το παγωμένο κορμάκι του πεθαμένου από ώρες «αδελφού» του…
 
Εικόνες πρωταρχικές, εικόνες επιβίωσης κι ενστίκτου, που σαφώς ντρέπεται κανείς να τις σημειώσει όταν συμβαίνουν για τα ζώα, ακόμη κι όταν υπενθυμίζουν ότι ενστικτωδώς διάγουν και οι άνθρωποι, οι πρόσφυγες που πνίγονται, οι μετανάστες που παγώνουν το βράδυ, οι άνθρωποι όπως εμείς, όπως όλοι…Τ.Β.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.