Η προσπαθεια για την προσβασιμοτητα πρεπει να ειναι συνεχης

Απαρατήρητα

Με χαρά είδαμε το πρόσφατο άρθρο, σε ιστοσελίδα πανελλαδικής εμβέλειας, που εκθειάζει την προσβασιμότητα της Κομοτηνής, και να παρουσιάζει όλα όσο έχουν γίνει στην πόλη τόσο από άποψη υποδομών, όσο και νοοτροπίας.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως έχουν λυθεί όλα τα ζητήματα προσβασιμότητας, ούτε πως πρέπει να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας, και να μην προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι.

Μερικές φορές μάλιστα, υπάρχουν απλά πράγματα που δεν είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, και υπάρχουν εδώ και χρόνια όχι απλά σαν προτάσεις, αλλά σαν ισχύουσες πρακτικές.

Αυτό μας θύμισε μια πρόσφατη συνέντευξη του ολυμπιονίκη Νάσου Γκαραβέλα, που κέρδισε στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα. Ο αθλητής πάσχει από τα 10 του χρόνια από την νόσο Στάργκαρντ, και δεν διακρίνει πια πρόσωπα και αντικείμενα, βλέπει μόνο σκιές.

Σε αυτή τη συνέντευξη αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στην κατάσταση με τα φανάρια στους δρόμους, σχολιάζοντας πως τον λυπεί πως ζώντας στην Αθήνα, συχνά αναγκάζεται να ζητήσει βοήθεια από κάποιον άλλο πεζό, για το πράσινο στη διάβαση. Σε όλη την Αθήνα, τόνισε, υπάρχει μόνο ένα φανάρι με ήχο, μπροστά από το Καλλιμάρμαρο.

Σε μια χώρα λοιπόν, και σε μια πόλη όπως η Κομοτηνή όπου σχεδόν όλα τα πεζοδρόμια έχουν οδεύσεις τυφλών, δεν είναι κρίμα να μην έχουμε ένα απλό μηχανισμό, που θα μπορούσε όμως να μας πάει πιο μπροστά στην προσπάθεια για να γίνει πιο προσβάσιμη η πόλη μας; Άλλωστε πολλά μπορούν να γίνουν ακόμα στην πόλη, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα πιο απλά.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.