Για την παραιτηση της Τζασιντα Αρντερν
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι και εμείς με το άκουσμα της είδησης της παραίτησης της Πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Άρντερν ψάχναμε στα σχετικά ρεπορτάζ ώστε να εντοπίσουμε το σημείο εκείνο, προφανώς σκανδάλου, κάποιου πολιτικού «τερτιπιού» σε κάθε περίπτωση, που θα «δικαιολογούσε» την απόφασή της αυτή.
Και αν και δεν ζούμε στη Νέα Ζηλανδία όπου όλο και κάτι περισσότερο ίσως θα ξέρουν ή θα υποπτεύονται οι εκεί ψηφοφόροι, η απάντηση ήρθε δια στόματος της ιδίας και είναι απλή αλλά και σύμφωνη τελικά με ένα από τα βασικά προτάγματα που η ίδια η Άρντερν καθ’ όλη την διάρκεια της Πρωθυπουργίας της φρόντιζε να τονίζει ήτοι ότι πέραν της πολιτικής, ζωής και ευθύνης, υπάρχει και ο άνθρωπος με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε «ανθρώπινες» συμπεριφορές και ανάγκες.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι σύμφωνα με τα συνάδελφα ΜΜΕ παγκοσμίως δίπλα στο γεγονός ότι αποτέλεσε την νεότερη ηλικιακά πρωθυπουργό της χώρας και μία εκ των νεότερων πολιτικών ηγετών, το έτερο επίτευγμά της ήταν ότι έγινε μητέρα ενώ ήταν πρωθυπουργός. Λες και οι θέσεις ευθύνης πολύ δε περισσότερο αυτή του αρχηγού ενός κράτους απευθείας καταστρατηγούν κάθε άλλο ανθρώπινο χαρακτηριστικό, δικαίωμα ή θέλω.
Με τον ίδιο παράδοξο τρόπο βεβαίως αντιμετωπίστηκε και η είδηση της παραίτησής της η οποία σύμφωνα με την ίδια τουλάχιστον έρχεται ως αποτέλεσμα ακριβώς του προαναφερθέντος προτάγματος, της διαφύλαξης της ανθρώπινης υπόστασής της και της αναγνώρισης κατ’ επέκταση ότι όποιες και αν είναι οι φιλοδοξίες του καθενός υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο και κάποια όρια.
«Ξέρω τι χρειάζεται αυτή η δουλειά και ξέρω ότι δεν έχω πια αρκετά στη δεξαμενή για να τη γεμίσω. Είναι τόσο απλό» είπε η ίδια σηματοδοτώντας το τέλος μιας εξάχρονης δύσκολης κατά κοινή ομολογία πορείας στην ηγεσία της χώρας της, κατά την διάρκεια των οποίων πέραν της πανδημίας του κορωνοϊού κλήθηκε να διαχειριστεί ηφαιστειακές εκρήξεις, τρομοκρατικές επιθέσεις κ.α.
Ανεξαρτήτως των όσων ακούστηκαν ήδη ή θα ακολουθήσουν η οσονούπω πρώην πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, μόλις 42 ετών σήμερα παρακαλώ, με την παραίτησή της κατάφερε να παραδώσει και ένα μάθημα υψηλής πολιτικής ηθικής, στην χώρα μας εν πολλοίς άγνωστο, τόσο στους πολιτικούς μας εκπροσώπους όσο και στο ίδιο το εκλογικό κοινό.
Εξ ου άλλωστε και η αρχική αναφορά της αναγκαίας εξεύρεσης σκανδάλου ή άλλου αντίστοιχου λόγου πίσω από την είδηση της παραίτησής της στην αρχή. Γιατί στην χώρα μας, και όχι μόνο, η έννοια της παραίτησης πολιτικού προσώπου δεν υφίσταται καν σε περιπτώσεις σκανδάλων, όπως αντίστοιχα δεν υφίσταται η υπόνοια – δεν φτάνουμε καν στην έννοια – της παραίτησης για λόγους που συνοψίζονται στο «δεν έχω άλλα να δώσω» ή και στο πιο λαοφιλές «χώρος στους νέους». Σε τέτοιον βαθμό που και το ίδιο το εκλογικό κοινό, ήτοι εμείς, αναζητούμε στο άκουσμα της είδησης το «λάθος». Και αυτή η λογική αγγίζει από Πρωθυπουργούς έως και δημοτικούς συμβούλους, ακόμα και συμβούλια συλλόγων και λοιπών συλλογικοτήτων σε όλη την χώρα.
Την συμπαθούμε λοιπόν δεν την συμπαθούμε την Άρντερν οφείλουμε να την ευχαριστήσουμε για την «εισαγωγή» σε όρους όπως οι προαναφερθέντες με την ευχή της συνέχειάς της, και επί ελληνικού εδάφους.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
