Εχουμε αποφασισει την κατευθυνση που πρεπει να κινηθει η οικονομια της Ροδοπης;

Με τις δεύτερες εκλογές να είναι ακόμα πιο άνευρες από τις πρώτες, όσο αφορά την πραγματικά πολιτική συζήτηση, με τα κόμματα να έχουν επιδοθεί στην προσπάθεια αφενός να μην πει καμιά μεγάλη κοτσάνα κανένα μέλος τους, αλλά και να προσπαθούν να βγουν «από πάνω» σε επιμέρους θέματα, ζητήματα τα οποία θα έπρεπε να αποτελούν κεντρικό θέμα συζήτησης παραμένουν στην περιφέρεια της αντιπαράθεσης.

Ιδιαίτερα στη Ροδόπη, η Φερχατιάδα, και το δίπολο της μειονοτικής και της πλειονοτικής ψήφου, ουσιαστικά λειτουργεί απαγορευτικά για οποιαδήποτε ανάλυση των πραγμάτων που θα πρέπει να γίνουν ώστε να αναπτυχθεί η περιοχή, και να αναπτυχθεί πραγματικά.

Και δεν μιλάμε για τους αφορισμούς που ακούσαμε από τους περισσότερους υποψηφίους πριν τις πρώτες εκλογές, όπως η ενίσχυση του ενός ή του άλλου τομέα, που ήταν καταθλιπτικοί στην αοριστία τους, αλλά για μια πρόταση για το παραγωγικό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε, την οποία θα αποφασίσουμε και θα τηρήσουμε.

Επειδή ζούμε στον ίδιο τόπο, δεν είμαστε τόσο αιθεροβάμονες ώστε να θεωρούμε πως θα μπορέσει να γίνει κάτι στο οποίο θα συμμετάσχουν και οι τρεις βουλευτές της Ροδόπης την επόμενη ημέρα, (εδώ δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν για ένα απλό αίτημα για την αποζημίωση των καπνοπαραγωγών, πόσο μάλλον για ένα συνολικό παραγωγικό μοντέλο) αλλά θα θέλαμε να ακούσουμε προτάσεις και αντιπροτάσεις, και μάλιστα πέρα από τα κομματικά στεγανά, μιας και το κομματικό συμφέρον πολλές φορές έχει παρεισφρήσει σε αυτά τα ζητήματα, με ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τα πορίσματα της Διακομματικής, τα οποία ξεχάστηκαν από όλες τις πλευρές μόλις κατατέθηκαν, για να μην πούμε ακόμα πιο πριν, μιας και η αδιαφορία για τη Θράκη μπορεί να ξεπεράσει και τους κανόνες του χωροχρόνου.

Δυστυχώς φαίνεται πως θα περάσουν και αυτές οι εκλογές, και στο μόνο που θα απομείνουμε είναι οι διαβεβαιώσεις από τον κάθε υποψήφιο πως με τη δική του παρέμβαση θα βρέξει χρήμα στη Ροδόπη, και πως με τις άλλες θα δούμε φτώχειες που δεν φαντάζεται ο νους μας. Επειδή όμως δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο, καλό θα ήταν να έχουμε ένα σχεδιασμό, από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα, ώστε να ξέρουμε προς τα πού θα πρέπει να κινηθούν όλοι οι τοπικοί ταγοί, και στη συνέχεια να αξιολογηθούν ανάλογα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.