Εχει αρωματα ο ηχος, ειναι γλυκος, τρυφερος, υποσχετικος»

-Εχουμε κάνα νέο;

-Αμ, πως κυρ Τσέλιγκα! Εχουμε και καλό' χουμε!

-Για πες μου…

-Λοιπόν… Ακούω το μπαστουνάκι της γριάς που περνάει το δρόμο… Τακ-τακ…Τίκι τακ… τούκα-τούκα… stop! Τικιτόκος-τικιτόκος, κλιπιτικλόκος, τάκα-τακατούκα-τικιτιτούκα- τααακ….

-Α, κυρά Λένη, πλάκα έχεις… (Εχω και παρά' χω…)

Ακούω το ροχαλητό του γατουνιού… Εχει περιπλεμονία… Αγκούσα επικίνδυνη, το ποτίζω χαμομήλι με vibramycin…

Ακούω σπουργίτια και πετροχελίδονα. σκυλιά, μοτέρ από πομόνες… Ακούω “καρέκλαι, όλα τα χρώματα καρέκλαι και τραπέζια, πάρε κόσμε για τη βεράντα…γλάστραι, πυθάρια, γαρδένιαι, καμέλιαι…”

Ακούω το νερό να κοχλάζει στην κατσαρόλα, το μιξεράκι να λιανίζει κρεμίδι, ακούω πληκτρολόγιο, ακούω τα τσοκαράκια μου στο τσιμέντο, κλαπ-κλαπ-κλαπ, ακούω την αναπνοή μου να δένει με το ζέφυρο του Ιούνη, ακούω το Σιμπίτι να τρίβει τα νυχοποδαράκια του στο μάκτρο της πόρτας, ακούω κουβεντούλες με τον Φρόϊντ, ακούω την κατσίκα να βελάζει τρυφερά, ακούω φωνές…ανθρώπων θαύματα, ακούω νερό να γεμίζει τον σούγλο, ακούω κι εκείνη την όμορφη φωνή εντός μου…

Και τι δεν ακούω!!! Θέλω ν΄ ακούω μονάχα, να φωνάζω, σφυρίζω…… Ακούω γέλιο, ξεκαρδίσματα, γελάω, μεθάω, τραγουδάω, χοροπηδάω… Ακούω!!!! Στήστε αυτάκι κι εσείς, έχει αρώματα ο ήχος, είναι γλυκός, τρυφερός, υποσχετικός. Ακούω την ανάσα του καλοκαιριού πάνω στα φύλλα της καρυδιάς, της μουριάς, της λεμονιάς, της πορτοκαλιάς, της κυδωνιάς, της μανταρινιάς, της αγραπιδιάς… Ακούω και κλάμα…

-Γιατί κλαίτε;;;

-Δεν κλαίω, το κρεμίδι ήταν τσουχτερό!!!

Καλή μας όρεξη…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.