Χρειαζεται και η μνημη ενισχυτικη δοση
Ήταν το 2004, επί δημαρχίας του αείμνηστου Τάσου Βαβατσικλή, όταν η Κομοτηνή εγκαινίαζε στο Δημοτικό Πάρκο το Μνημείο στη μνήμη των Εβραίων της πόλης μας που εξοντώθηκαν από το ναζιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης ολοκαύτωμα. Από την τοποθέτηση και αποκάλυψη του Μνημείο και έπειτα όμως, ένα πέπλο «θεσμικής σιωπής» έπεσε. Νύξεις όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν υπήρξαν αρκετές, αν και σποραδικές, για τη θεσμοθέτηση μιας κάποιας εκδήλωσης ή τελετής στη μνήμη των συμπολιτών μας που χάθηκαν. Όπως και ιδιωτικές πρωτοβουλίες υπήρξαν αρκετές αυτά τα χρόνια, όμως η «θεσμική σιωπή» παρέμενε. Τουλάχιστον μέχρι χθες, οπότε και ανακοινώθηκε μια εκδήλωση υπό την αιγίδα του Δήμου και της ΔΚΕΠΠΑΚ. Προς τη σωστή κατεύθυνση η πρωτοβουλία, αναμφίβολα, και με έναν ομιλητή, που έχει ασχοληθεί επισταμένως και γνωρίζει όσο λίγοι το θέμα. Ελπίζουμε βέβαια να μη χρειαστεί να περάσουν άλλα 18 χρόνια για να έχουμε μια τέτοιου είδους εκδήλωση, αλλά εφεξής να θεσμοθετηθεί και να ενταχθεί στο καλεντάρι εκδηλώσεων των δημοτικών οργανισμών. Και η μνήμη άλλωστε χρειάζεται την «αναμνηστική» της δόση για να κρατιέται ζωντανή, το αποδεικνύουν ολοκάθαρα αυτά που συμβαίνουν, βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε τα τελευταία χρόνια.
Αξίζει να σημειωθεί η ημερομηνία που επιλέχθηκε για την εκδήλωση-ομιλία δεν είναι τυχαία. Στις 4 Μαρτίου του 1943 είναι η χρονολογία, που σηματοδοτεί την εκκίνηση της πορείας των 900 περίπου μελών της Εβραϊκής Κοινότητας της Κομοτηνής προς τον θάνατο. Τη νύχτα της 3ης προς 4ης Μαρτίου του 1943 ήταν που οδηγήθηκαν από τις βουλγαρικές αρχές κατοχής στην Καπναποθήκη Τσαλμπούρωφ (πίσω από το σημερινό Ταχυδρομείο) και μετά από δύο μέρες κράτησης οδηγήθηκαν πεζή στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης για να μεταφερθούν με τρένα στο εσωτερικό της Βουλγαρίας και από εκεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τρεμπλίνκα. Μόλις 28 ήταν αυτοί που επέζησαν του Ολοκαυτώματος και επέστρεψαν στην Κομοτηνή.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
