Χωρις μαντιλακια με …αζουρ και με ενα καποιο ατολμο δακρυ

1960, κάπου εκεί… Το ακούγαμε στο ραδιόφωνο και πλαντάζαμε στο κλάμα. Είχαμε κι ένα ταχυδρόμο που περνούσε με το ποδήλατο και τη δερμάτινη τσάντα του. Όλο έφερνε γράμματα από το Γκέρυ Ινδιάνα και το Πιτσιμπούργο. Αναλφάβητοι οι ξενιτεμένοι μας έγραφαν κι αυτοί συγκινητικά… Η μαμά διάβαζε και έκλαιγε…
 
Η λυτρωτική επίδραση αυτής της ανάγνωσης φάνηκε με την ενηλικίωση των παιδιών αυτής τής επί 40ετία δακρυρροούσας αναγνώστριας, που κατάφερε να οργανώσει ένα εξαιρετικά γόνιμο family group therapy, σε εποχές που στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ γεννιόταν οι ψυχαναλυτικοί όροι… Η δακρυρροούσα ήξερε ανάγνωση και γραφή, ήξερε όμως και τους κώδικες της “γραμμικής Β”, αφού τα φθογγόσημα των συντακτών των επιστολών μόνο από εκείνη διαβάζονταν… Τα κατάστιχα αυτά διατηρήθηκαν επί χρόνια ως ομφαλός της οικογένειας και λειτούργησαν όπως ο “κόμπος” για τη συνοχή της…
 
Εκείνα τα φάκελα με την πένθιμη γραμμή, όμως, είχαν γίνει ένας μοναδικός εφιάλτης! Ενας τέτοιος έφθασε στο σπίτι στις αρχές του ΄70 με πέντε αράδες τρυφερές που έγραφε: “Πόθανε ο Κοσταντίς σα πουλάκι στο καφενίο των Καριοτιόν του Γκέρι Ινντιάνα…”. Ο Κωνσταντής ήταν αδελφός της δακρυρροούσας που εκείνη την εποχή, προ χαρτομάντηλων, έστρωνε καθημερινά μικρές μπουγάδες για τα μαντήλια, ανδρικά και γυναικεία και που μ' αυτά έμαθα από μικρή την εκπληκτική τέχνη του σιδεροδιπλώματος προ ατμοσίδερων.
 
Μετά από λίγο καιρό όλα αυτά ξεχάστηκαν και το μόνο που απέμεινε να θυμίζει μέρες υγρής μελαγχολίας, ήταν η φωτογραφία του Κωνσταντή στον τοίχο, που τραβήχτηκε το 1928 σ' ένα ελληνικό φωτογραφείο του Σικάγου. Ο Κωνσταντής με μια κομψότατη ρεντιγκότα, με μαντήλι στο τσεπάκι, σταυροπόδι και με χαμόγελο star σε στυλ Τζαίημς Καγκνεϋ έως και Γκάρυ Κούπερ. Τα περί επιστολών και ταχυδρομείων ήρθαν στη μνήμη απόψε που άνοιξα τα mail… Εκατοντάδες μηνύματα που τα έσυρα με ηδονή στον κάδο ανακύκλωσης.
 
Πέθαναν και τα ΕΛΤΑ σαν να “πέθανε” στ' αλήθεια ο Ταχυδρόμος… Άδεια τα συρταράκια αλληλογραφίας… Ένα θηκάρι έχει μείνει που εκεί μέσα βάζω μόνο λογαρισμούς ΔΕΚΟ και κανένα προσκλητήριο βάφτισης ή γάμου. Ούτε μαντιλάκια με αζούρ δεν έχω πια, μόνο χαρτομάντιλα με εικονικό κέντημα στην περίμετρο για να σκουπίζω συνάχι και καμιά φορά κανένα άτολμο δάκρυ!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.