Επιστολη των αρχιτεκτονων Σουζανας και Δημητρη Αντωνακακη προς τον δημαρχο Κομοτηνης

Με προτάσεις τους για επιδιορθώσεις, βελτιώσεις και κάποιες πρόσθετες διαμορφώσεις του υπαίθριου χώρου του Θερινού Δημοτικού Θεάτρου που οι ίδιοι σχεδίασαν δωρεάν για την πόλη

Mια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε σήμερα με την άφιξή μας στα γραφεία της εφημερίδας και με την είσοδό μας στο λογαριασμό μας στο e-mail… Τι εννοούμε; Κατ’ αρχάς την επιστολή των επιτίμων διδακτόρων του Τμήματος Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, των διεθνούς κύρους αρχιτεκτόνων Σουζάνας και Δημήτρη Αντωνακάκη προς τον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Γιώργο Πετρίδη.
 
Αντικείμενο της επιστολής είναι το Θερινό Δημοτικό Θέατρο Κομοτηνής, το οποίον δημιουργήθηκε σε αρχιτεκτονικά σχέδια δικά τους που προσφέρθηκαν, μάλιστα, δωρεάν.
Η αναγόρευσή τους σε επίτιμους διδάκτορες του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, μάς θύμισε το γεγονός, και οι αναγνώστες μας θα θυμούνται το περί ου ο λόγος σχόλιο της εφημερίδας μας.
 
Την επιστολή του εκλεκτού ζευγαριού μάς κοινοποίησε ο Βασίλης Κυρίτσης, αγαπητός φίλος, πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής και δημιουργός ουσιαστικά των βασικών υποδομών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κομοτηνής, της μετατροπής του κτιρίου αρχικά της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και άλλων χρήσεων αργότερα, σε έδρα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής ήτοι σε θεατρικό χώρο.
 
Στον Βασίλη Κυρίτση οφείλεται και η υποβολή του αιτήματος προς τους δύο διακεκριμένους αρχιτέκτονες να σχεδιάσουν το Θερινό Δημοτικό Θέατρο της πόλης μας –το μοναδικό Θερινό Θέατρο της Κομοτηνής- οι οποίοι και ανταποκρίθηκαν στην πρότασή του. Το Θερινό Θέατρο χρηματοδοτήθηκε αμέσως από το Υπουργείο Πολιτισμού, μετά από επίσκεψη στην υπουργό -τη μοναδική Μελίνα Μερκούρη, την ιδρύτρια του θεσμού των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ- του Βασίλη Κυρίτση, που συνοδευόταν από τον αείμνηστο δικηγόρο και πρόεδρο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κομοτηνής Πέτρο Ματσκίδη, κι έτσι το έργο ξεκίνησε και υλοποιήθηκε από τον Δήμο Κομοτηνής, ολοκληρώθηκε όμως μετά την αποχώρηση από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του κ. Κυρίτση.
 
Στη σύντομη τηλεφωνική μας επικοινωνία με τον κ. Κυρίτση θυμηθήκαμε και πολλά άλλα, όπως ότι η απόφαση για τη δημιουργία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής και η υλοποίησή του έγιναν επί δημαρχίας του αειμνήστου δημάρχου Κομοτηναίων Χαράλαμπου Κατσιμίγα, και μαζί θυμηθήκαμε πρόσωπα που το έστερξαν και συνέδραμαν στη θεμελίωσή του όπως οι αείμνηστοι Ιορδάνης Ταουκίδης, Απόστολος Ρουπγίδης, Πέτρος Ματσκίδης, και πολλοί-πολλοί άλλοι, ζώντες και τεθνεώτες!!!
 
Η ιδιαίτερα σημαντική επιστολή όμως προς τον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Γιώργο Πετρίδη, της Σουζάνας και του Δημήτρη Αντωνακάκη, έμφορτη παιδείας και μνημών, για πρόσωπα και πράγματα που έχουμε ήδη λησμονήσει. Με αναφορές στο συνομιλούν στο ίδιο χώρο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Κομοτηνής σε σχέδια του μεγάλου διανοητή-αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, κι ακόμη με ενδιαφέρον που ξαφνιάζει στο απρόσωπο και παγερά αδιάφορο των ημερών μας για την τύχη του δημόσιου χώρου, με την κατάθεση χρήσιμων προτάσεων τόσο για επιδιορθώσεις όσο και για βελτιώσεις αλλά και κάποιες πρόσθετες διαμορφώσεις του υπαίθριου χώρου του Δημοτικού Θερινού Θεάτρου στο σύνολό του.
 
Σουζάνα και Δημήτρης Αντωνακάκης όμως… 

«Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,


 
Περαστικοί από την Κομοτηνή στις 14 Μαΐου 2016, προσκεκλημένοι από το Τμήμα αρχιτεκτόνων του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο, έργο του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη.
 
Με χαρά και συγκίνηση είδαμε κατά την επίσκεψή μας (αίθουσες εκθέσεων και αίθρια) ότι δεν έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του έργου ως προς τον αρχικό σχεδιασμό του, τα υλικά και τις αναλογίες. Η πέτρα και το μπετόν όπως τα διαχειρίζεται ο αρχιτέκτων σε όλα τα έργα του και η στοχαστική και ευαίσθητη επεξεργασία τους παραμένουν ανέπαφα από τις συνήθεις παρεμβάσεις σε έργα γνωστά και μοναδικά, όπως το συγκεκριμένο Μουσείο, έργα που ξεπερνούν τον τοπικό χαρακτήρα τους και ανήκουν στην οικουμενική πολιτισμική κληρονομιά.
 
Αυτός ο σεβασμός σε χαρακτηριστικά έργα της ιστορίας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και η συσχέτιση-αναφορά του συγκεκριμένου έργου με το συνολικό έργο και το πρόσωπο του αρχιτέκτονα δημιουργού είναι ένδειξη της καλλιέργειας των υπευθύνων φορέων και ιδιαίτερα των προσώπων που διαχειρίζονται έργα αυτής της πολιτιστικής εμβέλειας.
 
Με την ευκαιρία, λοιπόν, αυτής της πρόσφατης επίσκεψής μας στην Κομοτηνή, αναγνωρίσαμε με έκπληξη -σε άμεση επαφή με το Μουσείο- ένα δικό μας έργο, το οποίο σχεδιάσαμε στα χρόνια του ‘90 μετά από πρόταση του τότε καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κομοτηνής και φίλου μας Βασίλη Κυρίτση. Πρόκειται για το υπαίθριο δημοτικό Θέατρο Κομοτηνής, τα σχέδια του οποίου έχουν ήδη εκτεθεί σε διεθνείς εκθέσεις ανάμεσα στα επιλεγμένα έργα της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Τότε -πριν πολλά χρόνια-, ο ενθουσιασμός του Βασίλη Κυρίτση, του οποίου το ενδιαφέρον για το κοινό της Κομοτηνής, συνδυασμένο με τη διαπίστωση από εκείνον έλλειψης κάποιου θεατρικού υπαιθρίου χώρου στην πόλη, μας συγκίνησε ιδιαίτερα και μας κινητοποίησε ώστε να του προτείνουμε με τη σειρά μας προσφορά -δώρο στην πόλη- τη μελέτη του κτηρίου χωρίς καμία αμοιβή. Ζητήσαμε μόνο να μας ορίσει τον τόπο που θα ήταν δυνατόν να διατεθεί για την κατασκευή του Θεάτρου. Όπερ και εγένετο. Έτσι ολοκληρώσαμε τη μελέτη του θεατρικού χώρου συνολικά και στείλαμε τα σχέδια στο Δήμο. Την εφαρμογή των σχεδίων μας είχε αναλάβει τότε υπεύθυνα ο συνάδελφος αρχιτέκτων Κώστας Καλούδης.
 
Έκτοτε όμως, καθώς ο Βασίλης Κυρίτσης είχε απομακρυνθεί από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, ούτε ποτέ ενημερωθήκαμε, όπως θα ήταν αυτονόητο για την έκβαση υλοποίησης του έργου, ούτε πληροφορηθήκαμε σχετικά με τα εγκαίνια και τη λειτουργία του. Έτσι, όπως θα καταλάβατε, ήτανε μεγάλη η έκπληξή μας, όταν είδαμε μετά από τόσα χρόνια το έργο μας κατασκευασμένο (αν και ο θεατρικός χώρος ήτανε κλειδωμένος και δεν ήτανε δυνατή η είσοδος και η επίσκεψη στο εσωτερικό του κτίσματος).
 
Όπως είναι φυσικό, μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν, υπάρχουν αλλοιώσεις των εξωτερικών επιφανειών λόγω φθοράς ή και λόγω τοπικών επεμβάσεων στα αρχικά χρώματα και κάποιες ενδείξεις εγκατάλειψης του ισογείου, το οποίο επίσης ήτανε κλειδωμένο. Για να τελειώνουμε αυτήν τη συνοπτική αναφορά μας σ’ αυτά τα δύο έργα της Κομοτηνής, τα οποία αναφέρονται και στον κοινό δημόσιο υπαίθριο χώρο τους, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για κάποιες προτάσεις μας που προέκυψαν από την επίσκεψή μας στον ζωτικό αυτό χώρο της πόλης.
 
Με δεδομένο ότι, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση της οικονομικής -και όχι μόνο-κρίσης, είναι υψίστης σημασίας η ανάδειξη των δημόσιων κτηρίων, υπαιθρίων χώρων και κτισμάτων που συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη των πόλεων, οι οποίες, όπως η Κομοτηνή, διαθέτουν προϋποθέσεις πολιτισμικού χαρακτήρα, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν απαραίτητη για τη συγκεκριμένη περιοχή:
 
Η συντήρηση αυτού του Υπαίθριου Δημοτικού Θεάτρου με τις απαραίτητες επιδιορθώσεις που έχουν προκύψει από την πολύχρονη λειτουργία του, καθώς και οι πιθανές προτάσεις για βελτιώσεις των χώρων (κλειστών και υπαίθριων) με στόχο την αναβάθμιση του υπάρχοντος κελύφους.
 
Θα ήτανε σκόπιμο να γίνουν ταυτόχρονα κάποιες πρόσθετες διαμορφώσεις και αναμορφώσεις του υπαίθριου δημόσιου χώρου, οι οποίες αναφέρεται στο σύνολο των κτισμάτων: φυτεύσεις, παιδικός, κήπος, αναψυκτήριο κ.λ.π.
 
Στην περίπτωση που θα υπάρξουν οι δυνατότητες εφαρμογής αυτών των προτάσεων, θα επιθυμούσαμε να συμβάλλουμε ουσιαστικά, συνεργαζόμενοι με τους υπεύθυνους φορείς στην πραγματοποίησή τους. Πιστεύουμε ότι, με τη δική μας συνεργασία, η αναβάθμιση του κτηρίου θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της αρχικής σύλληψης του ως τοπόσημου πολιτισμού δίπλα στο γειτονικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
 
 Με εκτίμηση και φιλικούς χαιρετισμούς,
 
Οι αρχιτέκτονες
Σουζάνα Αντωνακάκη
Δημήτρης Αντωνακάκης»
 
Υ.γ.: Για την επιστολή του «διδύμου» των αρχιτεκτόνων είναι ευνόητο ότι θα συζητήσουμε και με τον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Γιώργο Πετρίδη προκειμένου να γνωρίσουμε τις δικές του επί του θέματος απόψεις.
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.