Γιαννης Ξανθουλης: «Η αναγνωριση του εργου ενος συγγραφεα ειναι παντα μια βιταμινουχος διακριση»

Μετά από 35 χρόνια σπουδαίας πορείας στην ελληνική λογοτεχνία, ο Αλεξανδρουπολίτης συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης βραβεύτηκε για πρώτη  φορά, για το μυθιστόρημά του «Την Κυριακή έχουμε Γάμο», στη μεγάλη κατηγορία της ελληνικής λογοτεχνίας των Βραβείων Βιβλίου Public.
 
Το βραβείο προέκυψε μετά από ψηφοφορία 110.000 αναγνωστών και 235.000 ψήφων, κάτι που δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία τόσο στο βιβλίο όσο και στους μοναδικούς ήρωες αυτού του απίστευτου λογοτεχνικού road-trip.
 
Το βραβείο παρέλαβε εκ μέρους του συγγραφέα ο εκδότης της Διόπτρα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά για τον Γιάννη Ξανθούλη:
 
«Φέτος συμπληρώνει 35 χρόνια στην ελληνική λογοτεχνική σκηνή και όλοι θα συμφωνήσουμε ότι έχει παίξει σπουδαίο ρόλο. Με πωλήσεις που υπερβαίνουν το 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα και βιβλία θρύλους, για τα οποία οι αναγνώστες περίμεναν στην ουρά να τα αγοράσουν την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας τους. Την Κυριακή έχουμε Γάμο μας είπε και μας ταξίδεψε με τον δικό του τρόπο, που δεν μοιάζει με κανέναν, σε νοσταλγικές δεκαετίες και σε μέρη της Ελλάδας που τώρα τα γνωρίσαμε πραγματικά. Αν ήταν εδώ θα ήθελε να σας μεταφέρει την αγάπη του στους αναγνώστες που τον ακολουθούν τόσα χρόνια σ’ αυτό το μοναχικό ταξίδι της συγγραφής».
 
Ο ίδιος ο συγγραφέας μας έδωσε και το δικό του μήνυμα για την βράβευση του:
 
«Η αναγνώριση του έργου ενός συγγραφέα είναι πάντα μια βιταμινούχος διάκριση. Ένα βραβείο αναγνωστών έχει από μόνο του μία συγκινητική αθωότητα, που υποστηρίζει ηθικά τον συγγραφέα.» 

Το βιβλίο

Το μυθιστόρημα, «Την Κυριακή έχουμε γάμο»  διαδραματίζεται σε μια Ελλάδα μεταπολεμική. Αφορμή αποτέλεσε ένας απροσδόκητος γάμος σε ένα παραθεριστικό χωριό της Αλεξανδρούπολης, στην παραμυθένια Μακρινή (Μάκρη), αρχές της δεκαετίας του ’50, γάμος  που είχε εντυπωσιάσει πολύ τον συγγραφέα.
 
«Το βιβλίο είναι μια επιστροφή, μια  επιστροφή για να αποδομήσω ορισμένα πράγματα πριν τελειώσει η παράσταση. Μια επιστροφή σε πράγματα που νόμιζα ότι ήταν ξεχασμένα. Γι’ αυτό και ο ήρωας μου , ο 73χρονος Ιορδάνης Λεοντίου- εγώ είμαι 68 χρονών- επιστρέφει κάπου που θυμόταν ότι είχε περάσει καλά.  Μέσα στην άνοιά του και μέσα σε μία υποψία Αλτσχάιμερ το κάνει αυτό. Μπαίνει σ’ ένα τρένο και πιστεύει ότι κάνει ένα ταξίδι.»,  λέει ο Ξανθούλης  μιλώντας στην ArtPress για το βραβευμένο από τους αναγνώστες  βιβλίο του.
 
Το μυαλό του κόλλησε  σε έναν γάμο, που θα γίνει την Κυριακή και θα  πρέπει να πάει. Ο γάμος όμως αυτός, στον οποίο υποτίθεται ότι πηγαίνει,  έχει  γίνει ήδη το 1952 και είχε πάρει μέρος.
 
« Ήταν ένας καλοκαιρινός αναπάντεχος γάμος που συνέβη  το 1952 και έτυχε να πάει με τη μητέρα του, μια νέα γυναίκα, που έχασε τον άντρα της στην Κατοχή. Ταξίδεψαν από  την Αθήνα για να επισκεφθούν τους συγγενείς του αγνοούμενου συζύγου, που παραθερίζουν εκεί. Επιστρέφουν στην πόλη του πατέρα του, την Αλεξανδρούπολη.. Και μέσα από αυτή τη συγκυρία συμβαίνουν καθοριστικά γεγονότα για την υπόλοιπη ζωή του. Μέσα από τα κωμικοτραγικά που συμβαίνουν στο γάμο συνεχίζεται η ιστορία.»  προσθέτει. 

Απροσδόκητος γάμος

«Είχα τύχει σε ένα παρόμοιο γάμο, γιατί παραθερίζαμε το ’51 κάπου στη Μάκρη, και για μένα ήταν ο ωραιότερος γάμος της ζωής μου. Ήμουν τεσσάρων χρονών τότε. Ήταν μια προσωπική εμπειρία που ήθελα να τη μεταφέρω κάπως αλλιώς.. Αυτός ο γάμος υπήρχε πάντα μέσα μου. Με είχε εντυπωσιάσει απίστευτα. Γιατί και η νύφη ήταν έγκυος. Με κοντό φόρεμα, που ήταν μια απογοήτευση για μένα, γιατί εγώ φανταζόμουν τις νύφες τουλάχιστον φαντασμαγορία,  υπερπαραγωγή, με τούλι. Αυτός ήταν ένας πολύ ειδικός γάμος που έγινε στην Αγία Παρασκευή, στη Μάκρη. Οι καλεσμένοι φάγαμε κάτω, σαν ένα τεράστιο πικ- νικ. Και μετά το γάμο όλοι οι καλεσμένοι πετάξανε τα ρούχα τους και κάνανε μπάνιο στη θάλασσα. Αυτό το μεταφέρω αυτούσια μέσα στο βιβλίο.». εξηγεί ο συγγραφέας.
 
Ο Έβρος, η Αλεξανδρούπολη, γενέθλια πόλη του συγγραφέα, υπάρχουν και σ’ αυτό το βιβλίο του, όχι όμως σε  πρωταγωνιστικό ρόλο.
 
«Ασχολούμαι κυρίως με το γεγονός του γάμου, όχι τόσο με την ίδια την Αλεξανδρούπολη. Από την πολύ παλιά Αλεξανδρούπολη  δανείζομαι κάποιους γραφικούς, δραματικά γραφικούς τύπους», ανέφερε.
 
Ο ήρωας του κάνει το ταξίδι από την Αθήνα στην Αλεξανδρούπολη με τρένο, ένα μεταφορικό μέσο που ασκούσε πάντα γοητεία στον Γιάννη Ξανθούλη.
 
« Το τρένο είχε καθοριστικό ρόλο σε όλη μου τη ζωή. Υπάρχει μέσα μου από μικρό παιδί.. Μπροστά απ’ το σπίτι μου στην Αλεξανδρούπολη, όπου μεγάλωσα,  περνούσαν  οι γραμμές του τρένου», υπογράμμισε ο συγγραφέας. 

Ο συγγραφέας

Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης. Εκτός από μυθιστορήματα έγραψε βιβλία και θεατρικά έργα για παιδιά, καθώς και θέατρο. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος (είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ) σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του μυθιστορήματα είναι: Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα (1984), Το πεθαμένο λικέρ (1987), Το ροζ που δεν ξέχασα (1991), Η εποχή των καφέδων (1992), Το τρένο με τις φράουλες (1996), …Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες (1998), Ο Τούρκος στον κήπο (2001), Το τανγκό των Χριστουγέννων (2003), Ο θείος Τάκης (2005), Του φιδιού το γάλα (2007), Κωνσταντινούπολη – των ασεβών μου φόβων (2008) και Δεσποινίς Πελαγία (2010).
 
Βιβλία του έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη και έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Ζει στην Αθήνα

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.