Πολιτικος Μιθριδατισμος και Παιδεια

Το δίχως άλλο, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας επικρατεί μια αστάθεια στο χώρο της πολιτικής. Αδυνατούμε να βγούμε από αυτό το πολιτικό αδιέξοδο, ξεχνώντας ότι η χώρα μας υπήρξε  κοιτίδα  πολιτισμού, πολιτικής, ρητορικής, φιλοσοφίας. Ποιος ευθύνεται λοιπόν; Aς προσπαθήσουμε να  προσεγγίσουμε την απάντηση του παρόντος ερωτήματος παρακάτω…
 
Από τη μία πλευρά, ένα «αξιοσέβαστο» μερίδιο ευθύνης αναλογεί στους πολιτικούς αρχηγούς ανεξαιρέτως. Έχοντας ως όπλο τους τον (πολιτικό) λόγο, ο οποίος έχει τεράστια δυναμική και είναι ικανός να πείθει, να χειραγωγεί, αλλά ταυτοχρόνως και να φανατίζει πλήθη, φαίνεται να βρίσκονται σε θέση ισχύος. Το σφάλμα τους είναι ότι υπόσχονται πολλά και πραγματοποιούν ελάχιστα. Στο βωμό των υποσχέσεών τους, όμως, έχουν θυσιάσει την καλή πίστη των πολιτών. Φαίνεται ότι αρκούνται στα λόγια και στις πράξεις υστερούν. Η σαγήνη και η δυναμική των λόγων, όμως, είναι τόσο μεγάλη που, όμοια με δηλητήριο, «μολύνει» τα πλήθη περιοδικώς.
 
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ευθύνη που αναλογεί σε εμάς, τους απλούς πολίτες. Εμείς είμαστε που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε πολιτικές οδούς που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Πιστεύουμε στα ίδια λόγια ντυμένα με άλλο μανδύα. Έχουμε αποκτήσει ανοσία στο δηλητήριο των πολιτικών.
 
Και κάπου εδώ φθάνουμε στον τίτλο του παρόντος κειμένου. ‘’Πολιτικός Μιθριδατισμός’’, ένας όρος αυθαίρετος, που χρησιμοποίησα για να αποδώσω εναργέστερα την ανοσία του λαού στα λόγια των λαοπλάνων. Όπως ακριβώς ο Μιθριδάτης χορηγούσε στον εαυτό του βαθμιαία αυξανόμενες δόσεις δηλητηρίου μέχρι να αποκτήσει ανοσία, έτσι και εμείς αποκτήσαμε ανοσία στα ψεύτικα λόγια και στις φρούδες υποσχέσεις των πολιτικών αρχηγών.
 
Αυτό που είναι μείζονος σημασίας είναι να ανακαλυφθούν οι λόγοι, οι οποίοι δημιούργησαν αυτή την παθητική (καταστροφική) νοοτροπία. Πολλοί, και σωστά κάνουν, αποδίδουν ευθύνη στην παιδεία που απολαμβάνουν οι νεοέλληνες.
 
Με λίγα λόγια αυτό που φταίει είναι η διαπαιδαγώγηση των νέων. Η χρησιμοθηρική μάθηση, η αποστήθιση, με μόνο στόχο την επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις, εστιάζουν σε μία κατ’ επίφαση παιδεία, στερώντας την κριτική ικανότητα, την οξύτητα και την ουσιαστική γνώση στους νέους. Επομένως, η πολιτική παιδεία υστερεί, επίσης, με αποτέλεσμα να έχει επέλθει αυτή η έκρυθμη κατάσταση στη χώρα μας. Όταν οι πολλοί, ελλιπώς πολιτικά καταρτισμένοι, καλούνται να λάβουν μιαν απόφαση περί πολιτικών εύκολα χειραγωγούνται και κατευθύνονται εκεί που θέλουν οι λίγοι.
 
 Αυτό που θα βοηθήσει όντως την κατάσταση θα ήταν να λαμβάνουν οι νέες γενιές σωστή πολιτική παιδεία. Αυτό είναι που λείπει, επειδή εσφαλμένα θεωρείται-έστω και άδηλα-ότι αυτή είναι προνόμιο μόνο των όσων θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική. Σε μία χώρα, όμως, όπου επικρατεί η «δημοκρατία»(δήμος + κρατώ) τη μέγιστη πολιτική παιδεία πρέπει ακριβώς να λαμβάνει ο λαός.
 
Πώς θα μπορέσει, όμως, κάποιος, που αγνοεί την δεξιά είτε την αριστερή ιδεολογία, τους στόχους των κομμάτων, τη διάκριση της υποσχεσιολογίας από την πραγματικότητα να ψηφίσει σωφρόνως?
 
Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω πως μερίδιο αναλογεί και στις δυο πλευρές( πολίτες-πολιτικοί), όσον αφορά στον εκτροχιασμό του πολιτικού γίγνεσθαι. Στο χέρι μας είναι, όμως, να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση σκεπτόμενοι ορθά και αναζητώντας συνέχεια την αλήθεια, ψάχνοντάς την οι ίδιοι και όχι πιστεύοντας λόγια τρίτων. Επιπροσθέτως, όσον αφορά στην παιδεία πρέπει να έχει ως έναν από τους πρωταρχικούς της στόχους την πολιτική διαπαιδαγώγηση, ώστε οι νεότερες γενιές, που είναι το μέλλον της χώρας αυτής, να μην επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος και να ανοίξουν το δρόμο προς τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την ομαλή ανάπτυξη, την πολυπόθητη με μια λέξη «ευημερία».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.