Ελενη και Σουζανα Βουγιουκλη, τραγουδοποιοι «Για εμας οι λεξεις ειναι νοτες»

Η Ελένη και η Σουζάνα Βουγιουκλή θα είναι τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα της σημερινής ημέρας σε ό, τι αφορά τον νομό Ροδόπης και πιο συγκεκριμένα στην Κομοτηνή. Οι «νεράιδες της Θράκης» όπως τις έχουν αποκαλέσει επιστρέφουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, τη Θράκη, και ανεβαίνουν στη σκηνή του Φεστιβάλ Via Egnatia για να μας συνοδέψουν με τις φωνές τους σε έναν μουσικό περίπατο στις μουσικές του κόσμου, με φόντο το Βυζαντινό Φρούριο της Κομοτηνής.
 
Καλεσμένες της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της αντιπεριφέρειας Ροδόπης οι κ.κ. Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή θα παρουσιάσουν στο κοινό της Κομοτηνής για πρώτη φορά υπό τη μορφή κουαρτέτου, με την συμμετοχή των κ.κ. Χρήστο Τσαπράζη και Αλέξη Αποστολάκη, κομμάτια από τον δίσκο τους “To be safe” σε στίχους και μουσική δική τους, καθώς επίσης και τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο, κάνοντας στην ουσία την «πρόβα τζενεράλε» του προγράμματος που θα παρουσιάσουν στην Μπιενάλε του Μιλάνου στις 22 Οκτωβρίου, όπου και εκπροσωπούν τη χώρα μας.
 
Οι δύο πανέμορφες κυρίες λίγα εικοσιτετράωρα πριν την μεγάλη αυτή βραδιά βρέθηκαν στο στούντιο του «Ράδιο Παρατηρητής» και συνομίλησαν με την Νατάσσα Βαφειάδου και τον Χρήστο Λαγαρία για τις μουσικές τους διαδρομές, την μουσική εν γένει και τα επόμενα σχέδιά τους.
 
Ο λόγος στις ίδιες λοιπόν…
 
ΠτΘ: Αφορμή της σημερινής μας συζήτησης είναι η συναυλία που θα δώσετε σήμερα το βράδυ στο βυζαντινό φρούριο της Κομοτηνής, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Via engatia. Πείτε μας δύο λόγια για τη συναυλία σας αυτής.
Σ.Β.: Χαιρόμαστε πάντα να επιστρέφουμε στον τόπο μας την Θράκη. Το βράδυ της Παρασκευής θα είμαστε με το κουαρτέτο που ήμασταν και στον τελευταίο μας δίσκο, “To be safe”, και θα παρουσιάσουμε τραγούδια τόσο από αυτόν όσο και τραγούδια από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα σχήμα που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Κομοτηνή και πιστεύουμε ότι θα είναι ένα πολύ ωραίο μουσικό αποτέλεσμα για τον κόσμο. 

«Αυτό που ψάχνουμε είναι τα κοινά στοιχεία που υπάρχουν σε όλους τους πολιτισμούς, τα στοιχεία εκείνα που συγκινούν κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως σε ποια χώρα είναι και σε ποια εποχή»

ΠτΘ: Μιλήσατε για τις μουσικές του κόσμου. Η παγκόσμια μουσική είναι και αυτό που εκπροσωπείτε με κυριότερο όργανο την φωνή σας. Πόσο δύσκολο είναι να εκπροσωπείτε αυτό το είδος και μάλιστα προερχόμενες από μία επαρχιακή πόλη που σίγουρα δεν προσφέρει τις ίδιες προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξης αυτού σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα;
Ε.Β.: Το γεγονός ότι μεγαλώσαμε στην Ξάνθη για εμάς έπαιξε κομβικό ρόλο στο πώς ασχολούμαστε με αυτό που ασχολούμαστε. Γενικότερα η περιοχή της Θράκης προσφέρει πρώτη ύλη σε υπερθετικό βαθμό σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Εμείς στην Ξάνθη μεγαλώνοντας είχαμε την ευκαιρία να δούμε πάρα πολλές συναυλίες, θέατρα, να είμαστε μέσα σε χορωδίες, ωδεία, μέσα στην μουσική και τον πολιτισμό. Οπότε για εμάς το να ασχοληθούμε με τις μουσικές του κόσμου δεν είναι κάτι εύκολο ή δύσκολο είναι μία φυσική οδός.
 
Είχαμε επίσης και την ευκαιρία από μικρές να ταξιδεύουμε στο εξωτερικό όπου είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε εικόνες και να ανταλλάξουμε ιδέες με ανθρώπους. Όλο αυτό οδήγησε τελικά σε αυτή τη φυσική εξέλιξη. Φυσικά όταν θες να εξελίσσεσαι χρειάζεται πολύ δουλειά, πολύ μελέτη, χρειάζεται κάθε φορά να κερδίζεις έμπνευση και από το περιβάλλον σου και από την ζύμωση που κάνεις με τον εαυτό σου ή με άλλους μουσικούς και φυσικά είναι πολύ σημαντικό στις εποχές που διανύουμε να μπορείς να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς, να ζεις από αυτό και πόσω μάλλον αυτό έχει να κάνει με τον πολιτισμό που είναι το Α και το Ω στην εποχή της κρίσης.
 
Σ.Β: Αυτό που βασικά ψάχνουμε είναι τα κοινά στοιχεία που υπάρχουν σε όλους τους πολιτισμούς. Ψάχνουμε τα στοιχεία εκείνα που συγκινούν κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως σε ποια χώρα είναι, σε ποια εποχή, γιατί υπάρχουν αυτά τα καθολικά στοιχεία. Είναι κλίμακες, είναι τρόποι, είναι ρυθμοί, που ξέρεις ότι θα πεις ένα τραγούδι και μπορεί αυτό να συγκινήσει έναν Αμερικάνο, έναν Αφρικανό, έναν Κινέζο.
 
Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, όταν γίνεται αυτό, και το βλέπουμε κυρίως στις συναυλίες που δίνουμε στο εξωτερικό, όπου διαπραγματευόμαστε το πρόγραμμα που παρουσιάζουμε στο κοινό. Το κάνουμε ακριβώς εκεί για να δούμε το πως αντιδρά το κοινό του εξωτερικού και έως τώρα βλέπουμε ότι έχουν παρόμοιες αντιδράσεις σε παρόμοια είδη μουσικής. Τα Ηπειρώτικα ας πούμε που μας αρέσουν πολύ με την Ελένη είναι ένα ιδιαίτερο είδος για να το ακούσει ένας Αμερικάνος, βλέπεις όμως ότι τον συγκινεί πάρα πολύ, σαν να το άκουγε από πάντα. Οπότε σημαίνει ότι υπάρχουν στοιχεία που τα καταλαβαίνουν άμεσα και αυτό οφείλεται στην ρίζα της μουσικής. 

«Η φωνή είναι το πιο τέλειο όργανο και το πιο ευαίσθητο συνάμα γιατί επηρεάζεται από τα πάντα»

ΠτΘ: Εσείς δίνεται βάση στη φωνή σας και συνοδεύετε την φωνή σας με λιτές ενορχηστρώσεις. Το ακούσαμε άλλωστε και στον τελευταίο σας δίσκο.
Ε.Β.: Η φωνή κατά την άποψή μας είναι το πιο τέλειο όργανο και το πιο ευαίσθητο συνάμα γιατί επηρεάζεται από τα πάντα, από την ψυχολογία από την σωματική κούραση απ’ όλα. Αλλά είναι και ένα όργανο με πάρα πολλές προκλήσεις που δεν τελειώνουν ποτέ και έχει και την μεγαλύτερη αμεσότητα. Επικοινωνεί την μουσική.
 
Όσο για τον δίσκο στον οποίο αναφερθήκατε, το “To be safe” κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια περίπου, έχει τραγούδια δικά μας σε στίχους και μουσική δική μας αλλά και κάποια αγγλόφωνα και ελληνόφωνα τραγούδια άλλων δημιουργών που αγαπάμε. Μαζί μας στον δίσκο παίζουν ο Αλέξης Αποστολάκης στα τύμπανα και ο Χρήστος Τσαπράζης στο κοντραμπάσο. Είναι ένας δίσκος ανεξάρτητης παραγωγής, δικός μας, με λίγο πιο blues αισθητική αλλά και με κάποια ρεμπέτικα στοιχεία και πολλά balkan φωνητικά για τον οποίο είμαστε πάρα πολύ περήφανες. 

«Η μελέτη της μουσικής δεν σταματάει ποτέ»

ΠτΘ: Πώς είναι αυτή η διαρκής σπουδή στη φωνή και γιατί τελικά αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον δρόμο αυτόν;
Ε.Β.: Είναι κάτι που δεν το αποφασίζεις απλώς λογικά. Είναι η φωνή και ο τρόπος που αναζητάς να τραγουδήσεις. Είναι κάτι που προκύπτει μέσα από τα ακούσματά σου, μέσα από ό, τι σε εμπνέει . Εμείς τα τραγούδια που επιλέγουμε να πούμε είναι αυτά τα τραγούδια που έχουν προκλήσεις φωνητικές, που μας συγκινούν- που είναι και το σημαντικότερο- και πάνω σε αυτό προκειμένου να ανταπεξέλθεις πρέπει να δουλέψεις. Η μελέτη της μουσικής δεν σταματάει ποτέ.
 
Σ.Β.: Μας αρέσει πολύ να πειραματιζόμαστε με τις δυνατότητες που προσφέρει η φωνή, διατηρώντας όμως πάντα τη ρίζα του κάθε τραγουδιού. Για παράδειγμα στα Θρακιώτικα που είναι πιο μονοφωνικά, εμείς θα βάλουμε και μία άλλη φωνή διατηρώντας όμως την ρίζα του θρακιώτικου. Είναι θέμα αισθητικής και θέμα βιωμάτων και φυσικά αυτά πρέπει συνεχώς να τα επεξεργάζεσαι, να τα ανακαλείς, να τα εξελίσσεις. Υπάρχουν δύο ειδών μουσικοί που ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική. Είναι αυτοί που θέλουν να τη διατηρήσουν, όπως την έχουν ακούσει, και είναι και αυτοί που θέλουν να τη προχωρήσουν λίγο παρακάτω. Δεν υπάρχει λάθος και σωστό, μεταξύ αυτών των δύο, αρκεί αυτός που το πάει παρακάτω να διατηρεί την ρίζα του κομματιού. 

«Έχουμε φτάσει στο 2015 και συζητάμε αυτά τα οποία θα έπρεπε να είναι αυτονόητα»

ΠτΘ: Μας μιλήσατε για την κοινή ρίζα που ψάχνετε να βρείτε στα τραγούδια όλου του κόσμου. Αυτό είναι και στάση κοινωνική γιατί τον τελευταίο καιρό ζούμε και ακούμε πολλά;
Σ.Β.: Βεβαίως και είναι. Είναι πολύ σωστή η παρατήρησή σας. Βλέπεις πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό, συγκινούμαστε με τα ίδια πράγματα. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή αυτό. Έχουμε φτάσει στο 2015 και συζητάμε αυτά τα οποία θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. 

«Η γλώσσα και η διάλεκτος του κάθε τραγουδιού είναι συνυφασμένη με τη μουσική του»

ΠτΘ: Πώς είναι να εμβαθύνετε σε τόσες γλώσσες του κόσμου. Σας έχουμε για παράδειγμα ακούσει σε τραγούδια της κάτω Ιταλίας που έχουν μία ιδιαίτερη εκφορά στο λόγο. Η γλώσσα έχει από μόνη σας αυτή τη μουσικότητα. Πώς είναι αυτή η σπουδή, πώς είναι η έρευνα που κάνετε για να εμβαθύνετε σε αυτά τα τραγούδια;
Ε.Β.: Και πάλι η γλώσσα και η διάλεκτος του κάθε τραγουδιού είναι συνυφασμένη με την μουσική του. Για εμάς δηλαδή οι λέξεις είναι νότες και προκειμένου να βγει όλη η αίσθηση του τραγουδιού πρέπει με κάποιον τρόπο να εκφέρεις τον λόγο μέσα από αυτό .Μιλάμε αρκετές γλώσσες και τραγουδάμε σε ακόμα περισσότερες. Έχει να κάνει με χρόνια έρευνας, και πιο πολύ έχει να κάνει με τα ακούσματα μας, γιατί είναι πολύ διαφορετικό να βλέπεις γραμμένο κάποιον στίχο και πολύ διαφορετικό να τον ακούς.
 
Σ.Β.: Για εμάς λειτουργεί πολύ και η μίμηση σαν πρώτο στάδιο. Το να προσπαθήσεις δηλαδή να μιμηθείς το ηχόχρωμα που ακούς από διάφορες εκτελέσεις όσο πιο αυθεντικές μπορείς να βρεις και μετά να έρθει και η πιο τεχνική έρευνα. 

«Το ότι είχαν λάθος τρόπο λειτουργίας οι δισκογραφικές εταιρείες δε σημαίνει ότι έπρεπε να κλείσουν οι δισκογραφικές»

ΠτΘ: Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που κληθήκατε ποτέ να ξεπεράσετε;
Ε.Β.: Δεν ξέρω. Όλα τα πράγματα είναι πάντα και δύσκολα και εύκολα. Εύκολα με την έννοια ότι όταν επιλέγεις ένα συγκεκριμένο δρόμο, κατά κάποιον τρόπο είναι μονόδρομος. Με τη Σουζάνα βρισκόμαστε καμιά φορά σε διλήμματα , τα οποία όμως στην ουσία είναι ψευτοδιλήμματα. Από την αρχή ξέρεις ποια από τις δυο επιλογές είναι η σωστή, γιατί είναι αυτές που τοποθετούνται στο δρόμο που έχεις χαράξει. Όταν είσαι ο ίδιος ο δημιουργός, υπάρχουν δυσκολίες στο να σκεφτείς κάθε φορά πώς θα ενυλώσεις εξ ολοκλήρου τη σκέψη σου και πως αυτή η δημιουργία θα εξελιχθεί στη συνέχεια.
 
Σ.Β.: Είναι μια εποχή που πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου, που εμείς το θεωρούμε λάθος. Δεν είναι καλό, παρόλο που έχεις όλη την καλλιτεχνική επιμέλεια και μπορείς να ελέγχεις τα πάντα. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει τη δικιά του δουλειά σε μια παραγωγή, σε μια δισκογραφική εταιρεία. Το ότι είχαν λάθος τρόπο λειτουργίας οι δισκογραφικές εταιρείες δε σημαίνει ότι έπρεπε να κλείσουν οι δισκογραφικές. Έπρεπε να γίνουν σωστές. Γιατί άλλη δουλειά κάνει ο παραγωγός, άλλη δουλειά κάνει ο ενορχηστρωτής, άλλη δουλειά κάνει ο τεχνικός, ο υπεύθυνος management, ο γραφίστας κτλ. Τώρα είμαστε σε μια εποχή που ο κάθε δημιουργός πρέπει αναγκαστικά να τα κάνεις όλα μόνος του, ακόμα και τα λογιστικά, κάτι που σου τρώει χρόνο από την τέχνη σου, από την πραγματική δημιουργία που καλούμαστε εμείς να κάνουμε. Γενικότερα είμαστε υπέρμαχοι της ομαδικής δουλειάς, εξ ου και έχουμε χρόνιες συνεργασίες.

«Στις 22- 26 Οκτωβρίου εκπροσωπούμε την Ελλάδα στην Μπιενάλε του Μιλάνου»

ΠτΘ: Η έρευνά σας αυτόν τον καιρό τι περιλαμβάνει;
Σ.Β.: Ακούμε πολλούς νέους καλλιτέχνες. Η εποχή είναι σαν να έχει κάνει στροφή στα 60s και τα 70s. Οι Black Keys για παράδειγμα που έχουν κάνει στροφή στον αναλογικό τύπου μουσικής και ενορχηστρώσεων, μας αρέσουν πολύ, όπως και η Stoner μουσική. Και πάντα μας αρέσει η blues. Είμαστε επίσης σε διαδικασία που γράφουμε και καινούργια τραγούδια και προχωράνε όλα παράλληλα. Μάλιστα 22 με 26 Οκτωβρίου θα εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα στην Μπιενάλε του Μιλάνου και είμαστε πολύ χαρούμενες γιατί την Παρασκευή θα παρουσιάσουμε αυτό το πρόγραμμα στην Κομοτηνή και περιμένουμε να δούμε τις αντιδράσεις του κοινού.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.